Έχει κι ένα επίτευγμα η σημερινή δημοσιογραφία.Δίνοντας λόγο σε αμόρφωτους παρουσιάζει την κοινωνική αμάθεια.
Όσκαρ Ουάιλντ

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Μήπως είμαστε για άλλου είδους άσυλο;

 

Και πριν ξεφτίσει εντελώς η ιστορία με τους 250 περίπου μετανάστες που στεγάστηκαν για ένα διάστημα στη Νομική θα επαναφέρω την συζήτηση γύρω από το θέμα ξανά στο τραπέζι.
            Ξεκινώντας επαγωγικά, μετάβαση από το ειδικό στο γενικό, ας αναλύσουμε την ετοιμολογία της λέξης «άσυλο». Η λέξη είναι σύνθετη. Αποτελείται από το στερητικό «α» και την λέξη «σύλη» που σημαίνει απογύμνωμα, αφαίρεση, λεηλάτηση. Ολόκληρη η λέξη σημαίνει κάτι το ιερό, το ασφαλές και το απλησίαστο. Μια συνώνυμη λέξη είναι το άβατο.
            Στην αρχαιότητα άσυλο αποτελούσαν οι ναοί και οι βωμοί, χώροι δηλαδή, ιεροί και προστατευμένοι από τους θεούς. Ήταν ένας θεσμός εθιμικού δικαίου. Εκεί κατέφευγε για να προστατευτεί κι ο ικέτης. Ο Δίας, άλλωστε, ο επονομαζόμενος και Ικέσιος θα τον προστάτευε. Και κανείς δεν θα είχε το δικαίωμα να τον πειράξει μέχρι την εκδίκαση του εγκλήματος που είχε διαπράξει(οι ικέτες συνήθως είχαν κάνει κάποιο βαρύ έγκλημα).
Σήμερα, το άσυλο είναι συνδεδεμένο με την έννοια του απαραβίαστου ενός Πανεπιστημιακού χώρου. Μάλιστα, προστατεύεται δια νόμου από το Σύνταγμα, νόμος που διασφαλίζει την αυτάρκεια, την αυτονομία, την αυτοδιοίκηση και μια γενικότερη νομοθετική ελευθερία στις τάξεις της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Το Ακαδημαϊκό άσυλο, ωστόσο, δεν εξασφαλίζει μόνο την κτιριακή άνεση και τις άριστες τεχνολογικές εγκαταστάσεις. Είναι κάτι πολύ παραπάνω από το υλικοτεχνικό κομμάτι. Εκτός του ότι παρέχεται ανοιχτά το δικαίωμα του διδάσκειν και του διδάσκεσθαι, αποτελεί μοντέλο ελεύθερης πνευματικής, ερευνητικής, πολιτικής(πολλοί περιορίζονται και πατάνε σ’ αυτό), κοινωνικής, πολιτισμικής και μαθησιακής δραστηριότητας. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, εξάλλου, είναι η πεμπτουσία της εξειδικευμένης γνώσης και αποτελεί το βήμα πριν την έξοδο στην αγορά εργασίας.
Το Πανεπιστημιακό άσυλο, ας μην ξεχνάμε, πως ήρθε στην Μεταπολίτευση και είχε ως θεμέλιο στόχο την ελευθερία του πράττειν ελευθέρως(όχι ασύδοτα), την ελευθερία της γνώμης και την ανεξάρτητη και χωρίς περιορισμούς έρευνα και κυρίως την γνώση. Μια γνώση ελεύθερη και όχι παρωχημένη. Τώρα τι σχέση έχουν αυτά με το δράμα των μεταναστών;!
Και για να μην παρεξηγηθώ, επειδή το θέμα που συζητούμε είναι λεπτό, θα πω το εξής: Αυτό που συνέβη στη Νομική ,επί του πρακτέου, ήταν μια διπλή ήττα! Πρώτον, έγινε έντονη η αμφισβήτηση του αν πρέπει να υφίσταται άσυλο στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα κι έφερε πολύ πολιτική κουβέντα. Δεύτερον, όξυνε τα πνεύματα γύρω από το μεταναστευτικό θέμα. Όπερ σημαίνει πως μπορούν να ληφθούν ακραίες αποφάσεις που σίγουρα θα προκαλέσουν αντιδράσεις και θα δημιουργήσουν ένα μίνι χάος.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα των 250 πολιτικών μεταναστών είναι αδιαμφισβήτητα. Η πολιτεία φέρει τεράστια ευθύνη, έτι μια φορά, που δεν μερίμνησε για την εύρεση προσωρινής, τουλάχιστον, στέγασης των ανθρώπων αυτών. Δυστυχώς, φανερώθηκε άλλη μια φορά η πολιτική γύμνια στην οργάνωση και διευθέτηση ζητημάτων.
Κλείνοντας, αυτό που θέλω να πω είναι πως το απαραβίαστο του Ακαδημαϊκού ασύλου παραβιάστηκε από εισερχόμενες μειοψηφίες που λειτούργησαν(είτε με γνώμονα το ανθρωπιστικό αίσθημα είτε εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες δεν με ενδιαφέρει κιόλας)όπως λειτούργησαν. Με θλίψη διαπιστώνω, ιδίοις όμμασι, πως σημαντικά φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας εκπηγάζουν ολοένα και πιο πολύ από χώρους διδασκαλίας και μάθησης. Προσωπικά θεωρώ πως η χρεοκοπία της σημασίας του ασύλου είναι ορατή…
Υ.Γ. Το συγκεκριμένο γεγονός έχει διχάσει την κοινή γνώμη. Σε σημείο που να θεωρηθείς αν εκφέρεις άποψη ή ρατσιστής ή αριστερός! Καλημέρα Ελλάδα...   
                

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Απεργία μου αμαρτία μου…

Μα παίζει να ‘μαστε κι η μοναδική χώρα στον κυβερνοχώρο που διαθέτει ξεχωριστή ιστοσελίδα για τις απεργίες της εβδομάδας. Άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία από μέρους μας που προστίθεται στο ούτως ή άλλως πλούσιο παλμαρέ μας.
Και ρίχνω μια ματιά στο αυριανό(Παρασκευής)μενού. Το πρόγραμμα ορίζει στάση απεργίας στο ΜΕΤΡΟ και στον ΗΣΑΠ από την έναρξη λειτουργίας τους έως και τις 08.00. Τα λεωφορεία από 11.00-15.30 και ΗΛΠΑΠ,ΤΡΑΜ από 11.00-15.00. Μαζί τους σταθερά και οι γιατροί του ΙΚΑ. Και άλλοι, φυσικά, σχετικοί φορείς του ιατρικού-νοσοκομειακού κλάδου που αν τους αναφέρω θα μου πάρει μια σελίδα. Και γίνεται της εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα… Δεν μπορείς ούτε να αρρωστήσεις πια! Και εντάξει πες για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κατεβαίνεις κέντρο πρωί πρωί με χαρά θεού έξω κι απολαμβάνεις ήσυχα κι ωραία το καφεδάκι σου με παρέα-για τους φοιτητές το λέω. Άντε ξυπνάς και νωρίτερα σου ΄φεξε. Μα άμα είσαι ασφαλισμένος του ΙΚΑ τι σκατά θα κάνεις βρε αδελφέ-Τον σταυρό σου τέκνο μου! Έτερον κέρδος, το γεγονός πως η εκκλησία θα αποκτά όλο και περισσότερους πιστούς-ξανά. Γιατί; Διότι θα γίνουμε όλοι θεοσεβούμενοι, θα σταυροκοπιόμαστε συνεχώς και θα συρρέουμε στη μονή Βατοπεδίου για να ανάψουμε ένα κεράκι στην υγειά του μοναχού Ευφραίμ! Ας μη γίνομαι εριστικός αδελφοί μου, παρ’ ότι εξετάζω την θετική πλευρά των κλιμακωτών κι ασταμάτητων απεργιών. Και για τους φαρμακοποιούς την προηγούμενη εβδομάδα μια χαρά την έβγαλα. Δεν χρειάστηκα και τίποτε. Ο θεός και η ψυχή μου το ξέρουν.
Αλλά και η 4η εξουσία απεργεί. Οι απολύσεις έχουν φτάσει σε έναν αριθμό ιλιγγιώδη. Εξ αιτίας(και)αυτού, η ΓΣΕΕ κι η ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσαν 24ωρη απεργία για της 23 του μηνός. Τότε, εξάλλου, το Π.Α.ΜΕ έχει κηρύξει-οργανώσει Πανελλαδική απεργία όλων των εργαζομένων από όλους τους εργασιακούς φορείς. Το κάλεσμα είναι ανοιχτό προς όλους, εργαζόμενους και μη. Αιτία; Οι καταδυναστευτικές κι ετσιθελικές αποφάσεις ενός καπιταλιστικού, κεφαλαιούχου και ελιτίστικου κράτους-δικομματισμού(σύμφωνα με προκήρυξη του Π.Α.ΜΕ που έπεσε στα χέρια μου μεσοβδόμαδα, με κάπως πομπώδη τρόπο ειπωμένα, μα στην πλειοψηφία τους σωστά).
Καταλήγοντας, λοιπόν, η απεργία είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα των εργαζομένων κάθε φορέα. Είναι ο μοχλός πίεσης απέναντι στην εξουσία και στο κράτος αδίκου. Μα τι γίνεται όταν τέτοιου είδους κινήσεις κατά συρροή τιμωρούν και καταδυναστεύουν τον απλό κοσμάκη; Τι γίνεται όταν επωφελούνται μέλη από συνδικάτα, σε κάτω απ’ το τραπέζι συμφωνίες και χειραψίες; Απλά εικάζω κι ερωτώ!      
  

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΤΟΥ ΠΑΟΚ

Να πω την αλήθεια είχα καιρό να γράψω για μπάλα. Για να ακριβολογώ στο παρελθόν έχω επιδοθεί πολλάκις σε ποδοσφαιροαναλύσεις επί χάρτου αλλά δεν τις έχω δημοσιεύσει. Σήμερα, όμως, το κάνω πρώτον γιατί είμαι πλημμυρισμένος από το Παοκτσήδικο συναίσθημα και δεύτερον γιατί ήταν η πιο κραυγαλέα, η πιο αρρενωπή κι αρσενική, η πιο θριαμβευτική, η πιο συγκλονιστική νίκη του ΠΑΟΚ που έχω παρακολουθήσει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Γι’ αυτό δεν ζητώ από τους αναγνώστες να με κρίνουν για τη δημοσιογραφική μου αμεροληψία. Κρίνετε τα λεγόμενά μου.
Στο δια ταύτα, λοιπόν, σταματώ τις προλογικές δηλώσεις και εισέρχομαι στο «ζουμί». Όλοι λίγο πολύ ξέρουν την ιστοριούλα ο ΠΑΟΚ συνεχώς αδικημένος, διαμαρτύρεται, φωνάζει, εκεί πάνω οι συνεχώς ριγμένοι κι έλα τώρα έχουν αυτό το γνωστό κόμπλεξ με τους Αθηναίους και είναι γραφικοί και πάει λέγοντας… Σ’ αυτούς, λοιπόν, έχω να απαντήσω το εξής: Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη είχαν πάντοτε μια διαρκή κόντρα. Σε όλα τα επίπεδα. Εκατέρωθεν έχουν γίνει πολλά κι εκτός αθλητισμού. Παρά ταύτα αυτό που γινόταν και τελικώς ολοκληρώθηκε τις τελευταίες δύο εβδομάδες ξεπερνά το όριο. Έτυχε να παρακολουθήσω την αναμέτρηση Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ σε όλο της το εύρος σε όλα τα επίπεδα. Οι θεσσαλονικείς τιμωρήθηκαν στο άψε σβήσε με ποινή μιας αγωνιστικής κεκλεισμένων των θηρών εξ αιτίας των ευρείας κλίμακας επεισοδίων στο Βόλο. Εκεί είναι η αφετηρία του θέματος.
Η αστυνομία ρίχνει χημικά στους οπαδούς του ΠΑΟΚ στο εκτός έδρας ματς με τον τοπικό Ολυμπιακό Βόλου-φιλικό σωματείο της Πειραϊκής ομάδας. Οι φίλαθλοι του Δικεφάλου δεν δημιούργησαν το παραμικρό πρόβλημα. Αντιθέτως, προκλήθηκαν καταφανέστατα από τις αστυνομικές δυνάμεις- υπάρχουν video που το αποδεικνύουν. Η τιμωρία πάει στον αθλητικό δικαστή. Αυτεπάγγελτη μήνυση, όμως, γίνεται από εισαγγελέα πρωτοδικείου όπερ σημαίνει βαριά καμπάνα! Εν πάση περιπτώσει να μην τα πολυλογώ η δίκη έγινε. Πώς? Υπό την παρουσία εκπροσώπου του Ολυμπιακού, προφανέστατα γιατί η ομάδα του είχε συμφέρον και φυσικά για να σιγουρευτεί και να μεθοδευτεί η εκ προοιμίου τιμωρία των Θεσσαλονικιών. Ο ΠΑΟΚ πάει για έφεση. Δεν γίνεται δεκτή. Συν τοις άλλοις και χρηματικό πρόστιμο 80000ευρώ. Σημειωτέον, η έκθεση της αστυνομίας κατατέθηκε και διαβάστηκε χωρίς εκπρόσωπο της. Δεν υπήρχε, άλλωστε, βάσιμο επιχείρημα που να καταδίκαζε την ΠΑΕ.  Σε παρόμοια απόφαση βγήκε λάδι η ΑΕΚ και τιμωρήθηκε με ένα απλό χρηματικό πρόστιμο. Ο Ολυμπιακός δε στον πρώτο αγώνα του Κυπέλου με τον ΠΑΟΚ δεν τιμωρήθηκε καν για το αντικείμενο που πήγαινε να σκοτώσει τον Σαλπιγγίδη(αυτός σήμερα το παστέλωσε)και χτύπησε τον επόπτη. Στο φύλλο αγώνος δε γράφεται τίποτε. Ο Ολυμπιακός αθωώνεται υποστηρίζοντας πως δεν διεκόπη ο αγώνας εξ αιτίας αυτού. Κωμικοτραγικό, ας σιγοντάρουμε τέτοιες συμπεριφορές. Ο Μήτρογλου, όντας δανεικός από τους Πειραιώτες στον Πανιώνιο, σε αγώνα με τον ΠΑΟ ξεβρακώνεται μετά από γκολ, αθωώνεται ως μια πράξη απερισκεψίας. Νέα πατέντα, οι παίκτες ας ξεβρακώνονται ελεύθερα κι ας πανηγυρίζουν προσβάλλοντας την δημόσια αιδώ.
Αυτό που προσπαθώ μετά μανίας να αποδείξω είναι πως δεν φωνάζει τσάμπα η Θεσσαλονίκη. Παραδεχτείτε τα τουλάχιστον όλοι εσείς να πάμε παρακάτω.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, εκτός από το ξύλο που φάγανε οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο «Καραϊσκάκη» στη φισούνα από μπράβους παρακαλώ, μα θα τρελαθούμε. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία ποδοσφαίρου που γήπεδο στο οποίο παίζεται παιχνίδι χωρίς κόσμο έχει σχεδόν ολόκληρο στρατό για προστασία της φιλοξενούμενης ομάδας. Γελάω πανάθεμά με! Ο μπρούκλης Κύριος Μαρινάκης βλέπεται φοβότανε πολύ τυχόν αντιδράσεις… Κάτι το οποίο δεν έγινε.  
Σας κούρασα και ζητώ συγγνώμη! Με προκαταβάλει συχνά το αίσθημα περί δικαίου κι αδίκου. Τελικώς ο ΠΑΟΚ υπέταξε τα βουτυρόπαιδα του ΟΣΦΠ που έχουν καθίσει στα παχυλά και ηγεμονικά συμβόλαιά τους. Ο Κύριος Μαρινάκης ας συλλογιστεί πως οι ομάδες-νικήτριες δεν φτιάχνονται με λεφτά αλλά με μέταλλο ψυχής. Και το παρασκήνιο μερικές φορές καθυποτάσσεται στο πάθος και στην ισχυρή θέληση κάποιων λαϊκών. Αντρίκεια, αρσενική και εύκολη τελικά νίκη του ΠΑΟΚ. Πολλά καντάρια ψυχής και τεστοστερόνης απέναντι σε ευρώ. Η μέρα που ο ΠΑΟΚ θαυμάστηκε από όλους(εύχομαι)…
Υ.Γ. Μπράβο στον μαλάκα που πήγε να βγάλει το μάτι στον Μιραλλάς του Ολυμπιακού. Άκου τι έγινε, πέταξε ο καθυστερημένος ένα ποτήρι στην φισούνα κι ένα θραύσμα βρήκε το μάτι του ποδοσφαιριστή. Μα είμαστε μετά καλά μας???