Έχει κι ένα επίτευγμα η σημερινή δημοσιογραφία.Δίνοντας λόγο σε αμόρφωτους παρουσιάζει την κοινωνική αμάθεια.
Όσκαρ Ουάιλντ

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Καλά Χριστούγεννα…

Φίλοι και φίλες, σήμερα ανήμερα Χριστουγέννων και συμπτωματικά και της ονομαστικής μου εορτής, η μέρα που σύμφωνα με τον μύθο, την γενική αλήθεια και την ιστορία σηματοδοτεί την γέννηση του θεανθρώπου στην Βηθλεέμ σ’ έναν ταπεινό στάβλο, προσφέρεται για οικογενειακή συγκέντρωση και θαλπωρή. Είναι η μέρα που όλοι φοράνε τα καλά τους και μαζεύονται οικογενειακώς γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι απολαμβάνοντας το πλούσιο γεύμα και την οικογενειακή αλληλουχία-έστω για μια φορά όλοι μαζί. Είναι η μέρα όπου επικρατεί ένα ευοίωνο κλίμα πρόσκαιρης καλοσύνης και καλοκαγαθίας. Το λεγόμενο κλίμα των Χριστουγέννων προφανώς προβάλλεται ως η πιο φαεινή δικαιολογία… Ίσως όμως το πέπλο και η «επικάλυψη» της εν λόγω ατμόσφαιρας να είναι τέτοια που να παροτρύνει και να προτρέπει τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της ρουτίνας, να βγουν από το καλούπι της ρουτίνας και της πεσιμιστικής και καταρρακωμένης για διάφορους λόγους διάθεσης και να μπουν σε μια ατμοσφαιρική φάση που τους μεταμορφώνει σε πρέσβεις καλής θέλησης. Αφορμίζομαι, φυσικά, από τις αγαθοεργίες και τους φιλανθρωπικούς αγώνες της περιόδου των Χριστουγέννων. Σαφώς είναι μια ευχάριστη νότα και προσφορά, αντιτίθεμαι όμως με το χρονικό του πράγματος-αναφέρομαι στην ανάγκη για διηνεκή προσφορά και βοήθεια. Λοιπόν, ας μην κράξω σήμερα κι ας περιοριστώ σε μια απλή, λιτή κι απέριττη ευχή: Είθε το κλίμα των Χριστουγέννων να παραμείνει μόνιμο στις ψυχές των ανθρώπων όλο τον χρόνο και ο μύθος του Αι-Βασίλη να γίνει πραγματικότητα έτσι για τα παιδιά (και τους μεγάλους κατ’ ουσία). Καλές γιορτές, καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά. Πρώτα ο θεός τα λέμε από την νέα χρονιά εκτός αν προκύψει κάτι που χρίζει άμεσου σχολιασμού!