tag:blogger.com,1999:blog-78809507048905929182024-03-05T10:12:25.696+02:00Στη χώρα του ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ . . .Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.comBlogger70125tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-73880321883670857922015-09-22T02:46:00.000+03:002015-09-22T03:20:09.666+03:00Τα κάλπη-κα τα όνειρα, τα ωραία, τα μεγάλα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Θα
διακινδυνεύσω να γράψω: <i>τέλος οι
εκλογές και οι εκλογικές εκστρατείες
για αυτήν την σεζόν </i><span style="font-style: normal;">και
για ένα σύντομο χρονικό διάστημα,
τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του
εναντίου. Και ο πιο στερημένος από προ
– εκλογικές διαδικασίες και πολιτικό
τηλεοπτικό θέαμα πρέπει να νιώθει
“χορτάτος” μετά από δύο βουλευτικές
εκλογές και ένα δημοψήφισμα σε διάστημα
μίας (1) τηλεοπτικής σεζόν – ήτοι 9 μήνες.
Αναφορικά με το σκέλος των εκλογικών
διαδικασιών θα επιμείνω πως πρόσκαιρα
και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου
ολοκληρώσαμε έπειτα κι από το τελευταίο
ξεκάθαρο αποτέλεσμα. Επειδή, όμως, η
ιστορία θα συνεχίσει με τους νικητές
να απολαμβάνουν τα επινίκια της
διακυβέρνησης και τους ηττημένους την
ανάπαυση της αντιπολίτευσης, ανοίξτε
την τηλεόραση και προσδεθείτε σε ένα
επερχόμενο καταιγιστικό </span><span style="font-style: normal;"><b>αφηγηματικό
υπερθέαμα</b></span><span style="font-style: normal;"> με
δράκους, γίγαντες, νεράιδες και ξωτικά.</span></span></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<i><b><span style="font-size: large;">Νικητές
και ηττημένοι;</span></b></i></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Μεγάλη κουβέντα
μην πεις, μεγάλη μπουκιά φάε. Ο ισχυρισμός
περί νικητή και ηττημένου είναι ολίγον
τι υπερφίαλος. Τα ποσοστά είναι – σεβαστά
– ποσοστά, αν ελέγξουμε και την ποσόστωση.
Γιατί μπορεί να φαίνεται ότι κέρδισε ο
ένας (Τσίπρας), άντε και ο δεύτερος μαζί
του (Καμμένος), όμως, το πολιτικό σύστημα
στο σύνολο του δείχνει ότι υπέστη
σημαντική ζημιά. Σχεδόν το ½ του
εγγεγραμμένου εκλογικού σώματος απείχε,
το 44% δε συμμετείχε στην εκλογική
διαδικασία ενώ το 2,5% έριξε άκυρο ή λευκό.
Και βέβαια, αυτό ακριβώς το γεγονός
μπορεί την επαύριο του εκλογικού
αποτελέσματος να ερμηνευτεί ή να
παρερμηνευτεί ή ακόμα και να αποσιωπηθεί.
Ποιοι ήταν οι λόγοι της αποχής; Αν είχαμε
χιούμορ θα μεταφέραμε αυτό το ερώτημα
στις μεγάλες δημοσκοπικές εταιρίες που
υπερηφανεύονται απολογητικά σήμερα
για την εγκυρότητα τους και για την
αποτελεσματικότητα των μεθοδολογικών
τους εργαλείων στην κατά τα άλλα
διαμόρφωση της τάσης των αναποφάσιστων.</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><i><b>Απολιτικ – ισμός
ή έντονη πολιτικοποίηση;</b></i>
</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6LqCgNki_ECPjZVoRmhSqOk81PgV4eXaWGWqzRpddpg9khwuBLdeviCab00cF8BfXo0C2UD7DM9k-dWcPVMFM9I-ElYn47PzI4WITukKK2OoX5pyzV5M3NiURqFsDFU5D7m1ZxdvZeKU/s1600/%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6LqCgNki_ECPjZVoRmhSqOk81PgV4eXaWGWqzRpddpg9khwuBLdeviCab00cF8BfXo0C2UD7DM9k-dWcPVMFM9I-ElYn47PzI4WITukKK2OoX5pyzV5M3NiURqFsDFU5D7m1ZxdvZeKU/s320/%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25B7.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Η τάση απομάκρυνσης
του εκλογικού σώματος από τις εκλογικές
διαδικασίες δεν είναι νέο φαινόμενο,
αλλά μάλλον διαρκώς εξελισσόμενο αν
λάβουμε υπόψη τα ποσοστά αποχής στο
δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου – 38%, στις
βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου
– 37% και στις Ευρωεκλογές του 2014 – 40%.
Με αποκορύφωμα το 44% αποχής στη χθεσινή
εκλογική διαδικασία, έχει ενδιαφέρον
να προσεγγίσουμε τα αίτια μίας τέτοιας
στάσης. Πρώτα απ' όλα, <u><b>TINA</b></u> (There is
NO Alternative). Δεν το γράφω εγώ, δεν το γράφει
κάποιος blogger της huffington post, δεν το φωνάζει
σήμερα η προλαλήσασα Μάργκαρετ Θάτσερ.
Το φώναξε ο νικητής ΣΥΡΙΖΑ όταν προσχώρησε
στον ρεαλισμό, αφού ναυάγησε το αφήγημα
των “<i>σκληρών διαπραγματεύσεων” </i>υπό
τη μέγγενη των capital controls ως αποτέλεσμα
της αδιέξοδης διαπραγματευτικής
πολιτικής και ως μέτρου πίεσης των
<i>“άλλων” </i>για κλείσιμο της νέας
δανειακής σύμβασης και άρα επέκτασης
ενός μη βιώσιμου χρέους. Θα συνεχίζει
να το φωνάζει στην πορεία της σύγκρουσης
με την ολιγαρχία ή και αυτό το αφήγημα
θα καταρρεύσει ως ένα όνειρο θερινής
νυκτός; Η ουσία είναι πως μία ισχυρή
πλειοψηφία διακρίνει την απουσία του
πολιτικού διακυβεύματος. Δεν υπάρχει,
πλέον, το περίφημο plan B. Κι αν υπήρχε
σοβαρώς, έγινε εκκαθάριση προσώπων και
στο συλλογικό φαντασιακό επικράτησε
πως το “<i><b>λόμπι της δραχμής</b></i>” θα
μας οδηγούσε σε άγνωστες και κυρίως
επικίνδυνες ατραπούς. Το εκλογικό σώμα
είναι συνυφασμένο με την ιδέα της
επικράτησης και εφαρμογής του μνημονίου.
Ο εκλογικός οργασμός του 2015 πέτυχε τη
διάλυση των διλημμάτων και την
συνειδητοποίηση της κοινωνίας πως δεν
υπάρχει εναλλακτική και δη εύκολη λύση.
Και στη φάση που βρίσκεται σήμερα το
εκλογικό σώμα, μετά κι απ' την εξαετία
λιτότητας, απλώς <i><b>ελπίζει </b></i>σε μία
πιο ευνοϊκή και φιλολαϊκή μεταχείριση
από το κράτος. Το μη χείρον βέλτιστον
δηλαδή.
</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPMR04lHQGiRex2jz8QU6WE13v9cgLZU0nhPuT0SZD4wF87wS4ztbvK3WNI4-8WiCLZcolU-uBHoVPB9OojG2fNKG_4Wz0HTef44kzBDGt91huqBW0bsQONWKw3gWpxLCVLeEUgIcqz4I/s1600/%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AE.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPMR04lHQGiRex2jz8QU6WE13v9cgLZU0nhPuT0SZD4wF87wS4ztbvK3WNI4-8WiCLZcolU-uBHoVPB9OojG2fNKG_4Wz0HTef44kzBDGt91huqBW0bsQONWKw3gWpxLCVLeEUgIcqz4I/s320/%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25AE.jpg" width="320" /></span></a><span style="font-size: large;">Επιπρόσθετα,
αναμφισβήτητο αίτιο αποχής συνιστά η
φθορά των μεταπολιτευτικών κομμάτων
εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ). Η ταύτισή τους με
το αποτυχημένο ευδαιμονικό όραμα –
πέραν του <u><b>lifestyle</b></u> που εισήχθη στα
middle '80s, ένα από τα κύρια slogan του υπήρξε
το “<i>είμαστε πλέον στην ΕΟΚ”, “είμαστε
Ευρωπαίοι” </i>με ότι αυτές οι εκφράσεις
συνεπάγοντο – καθώς και με τις έννοιες
διαφθορά και διαπλοκή (πρόκειται για
το κουτί της πανδώρας), δημιούργησε την
απώλεια της εμπιστοσύνης του εκλογικού
σώματος και κατ ' επέκταση τη στροφή σε
εναλλακτικές επιλογές. Σε αυτό το σημείο
αξίζει να σημειώσουμε πως η αν – επάρκεια
των <i>εναλλακτικών επιλογών</i> να πείσουν
για την αξιοπιστία και τη χρησιμότητα
τους θα διογκώσει μελλοντικά το πρόβλημα
της συμμετοχής του εκλογικού σώματος
με αποτέλεσμα τη διαρκή πολιτική
αστάθεια. Δεν είναι, άλλωστε, δύσκολο
να διαγνώσει κανείς την πεποίθηση πως
η πλειοψηφία του δυσαρεστημένου εκλογικού
σώματος πιστεύει ακράδαντα ότι το
πολιτικό σύστημα είναι καθολικά σαθρό.
Αυτή ακριβώς η πεποίθηση πηγάζει από
δύο τινά: α) την επικοινωνιακή πολιτική
ανυπαρξία των αντιπολιτευτικών κομμάτων,
β) την εκμετάλλευση της κοινωνικής
ανάγκης για “<i><b>κυνήγι μαγισσών</b></i>”
και για “<i><b>πάταξη της διαφθοράς</b></i>”
από το νέο κυβερνητικό δίπολο (ΣΥΡΙΖΑ,
ΑΝΕΛ).
</span></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;">Σε
τελική ανάλυση, η αδιαφορία του εκλογικού
σώματος αποτυπώνεται στην προ – εκλογική
επικοινωνιακή προσπάθεια των κομματικών
επιτελείων που διακρίνεται από ένα
απέραντο trash, χαμηλής αισθητικής και
αισθητηριακής ικανότητας, με εμφανή
την απουσία καινοτομικής προσέγγισης
και με έμφαση στο λαϊκισμό και στο
χαβαλέ. Το δίχως άλλο οι προ – εκλογικές
διαφημιστικές καμπάνιες απευθύνθηκαν
στο εκλογικό ακροατήριο με κύριο γνώμονα
την <b>προσοχή</b> και με μέσα πειθούς
αρκετά χαμηλής ποιοτικής στάθμης. Σε
κάθε περίπτωση, η κύρια αίσθηση της προ
– εκλογικής περιόδου φάνηκε να είναι
πως <i>“ο πιο φειδωλός θα κερδίσει”</i>.
Για άλλη μία φορά, <u><b>το μη χείρον
βέλτιστον</b></u>.
</span><br />
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrUpdKLaebo0GB-V95Vo4fxRZgtOub7ebpKAx-gwxH2wcCsphvMsx4Y9P-Ai209OQw8g-mdNHJ_mkY7heZqX5qQdk7eaWkOdWqI6Lyqj2dqsNsgeHEcHTgEQC6Mxk6Lc-VcRuZA2TEgCs/s1600/eu.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb5Vo0JabA23WhoT5sKqglR6rxYiWG1lis8eiZIfBiZYIOECv6fxwCWr5DgYGCYX1DnUcCEUnEdXporllUQNLQKm-DRp8e-vC4t2-Y0K-dIgU5wR6TSnpJCKNgcKkUkZfx3JW6qDY95lY/s1600/eu+refugees.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb5Vo0JabA23WhoT5sKqglR6rxYiWG1lis8eiZIfBiZYIOECv6fxwCWr5DgYGCYX1DnUcCEUnEdXporllUQNLQKm-DRp8e-vC4t2-Y0K-dIgU5wR6TSnpJCKNgcKkUkZfx3JW6qDY95lY/s320/eu+refugees.jpg" width="227" /></a></div>
<span style="font-size: large;">Το
πρόβλημα με την αποχή δεν είναι αν η
πλειοψηφία αυτού του εκλογικού σώματος
είναι <i>απολιτίκ</i>. Έχει περισσότερο
να κάνει με το ότι η πλειοψηφία αυτή
αμφισβητεί τη λειτουργία και τη
χρησιμότητα των <b>θεσμών</b>. Το κοινό
έχει χάσει την <b>εμπιστοσύνη</b> του σε
αυτό που λέμε <b>κράτος δικαίου</b>. Η
αδιαφορία μπορεί να οδηγήσει σε μία
ευρεία νοοτροπία ατομικισμού. Μπορεί,
όμως, να λειτουργήσει και αντίστροφα
ενεργοποιώντας και κινητοποιώντας τις
ομάδες πολιτών με σκοπό την κοινωνική
δράση. Εκεί όπου ο κρατικός μηχανισμός στέκεται ανίκανος και αμήχανος και δεν επεμβαίνει
με ανθρώπινες λύσεις, έστω προσωρινές.
Γιατί εν κατακλείδι, πρέπει να βγούμε από το μίζερο καλούπι των προσωπικών μας προβλημάτων και να δούμε λίγο τι
συμβαίνει και στον υπόλοιπο κόσμο. Να
δείξουμε έμπρακτο ενδιαφέρον, κατανόηση, αλληλεγγύη. Αυτή θα είναι μία μικρή
επανάσταση. Η επανάσταση του αυτονόητου
ενδεχομένως. </span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-11328622612868097862015-07-12T16:25:00.001+03:002015-07-12T16:37:04.956+03:00Οι μάσκες πέφτουν...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Οι
βασικοί λόγοι της δημιουργίας της
Ευρωπαϊκής κοινότητας ήταν:
</span></div>
<ul>
<li><div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">ο
τερματισμός των διενέξεων στον ευρωπαϊκό
χώρο και η ειρηνική συνύπαρξη των κρατών
– μελών για τη διασφάλιση της παγκόσμιας
τάξης και ασφάλειας</span></div>
</li>
<li><div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">η
διατήρηση της διαφορετικότητας των
λαών</span></div>
</li>
<li><div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">η
κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
η ενίσχυση και εδραίωση της δημοκρατίας,
της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της
νομιμότητας και της λαϊκής κυριαρχίας</span></div>
</li>
<li><div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">η
υλική ευημερία, η οικονομική συνοχή
των κρατών, η επιστημονική και τεχνολογική
πρόοδος</span></div>
</li>
<li><div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">η
προσήλωση στις αρχές της συνεργασίας
και της αμοιβαίας συνεννόησης.
</span></div>
</li>
</ul>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Η
διάθεση της Ευρώπης για πραγματική
στροφή στην ιστορία επικυρώνεται με τη
Συμφωνία του Λονδίνου στις 27/2/1953. Η
Συμφωνία αυτή προέβλεπε τη διευθέτηση
και απομείωση του Γερμανικού χρέους
(κούρεμα 60%) καθώς και την παροχή
οικονομικής βοήθειας (σχέδιο Μάρσαλ)
για την αναστήλωση της κατεστραμμένης
Γερμανικής οικονομίας. Εγγυήτριες
δυνάμεις στην ευνοϊκή, για τη Γερμανία,
συμφωνία υπήρξαν οι Η.Π.Α. , η Μεγάλη
Βρετανία και η Γαλλία ενώ αξίζει να
σημειωθεί πως και η Ελλάδα συνεπικούρησε
τα μέγιστα στη διαγραφή του χρέους της
Γερμανίας.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Σήμερα,
η ελληνική περίπτωση έχει πάρει παγκόσμιες
διαστάσεις, το ελληνικό χρέος και η
βιωσιμότητά του αποτελεί θεμέλιο
προβληματισμό της συζήτησης και όλα
αυτά ενώ συνεχίζεται να διασύρεται το
όνομα ενός έθνους με την απειλή της
χρεοκοπίας.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpypcJBR34rxmzfeuIYpthdIuXTxpgPfQha4FRClMCOr3AosGJ-XBMg1dkfrp79UlnuO9bgnWso6JUzyr3JsCu3VMSw8sJ0aAROr_jqT3FlQKuLVGly1AjzrYoev13OuMpITjkHnXafdc/s1600/final+judgemet.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpypcJBR34rxmzfeuIYpthdIuXTxpgPfQha4FRClMCOr3AosGJ-XBMg1dkfrp79UlnuO9bgnWso6JUzyr3JsCu3VMSw8sJ0aAROr_jqT3FlQKuLVGly1AjzrYoev13OuMpITjkHnXafdc/s320/final+judgemet.jpg" width="316" /></span></a><span style="font-size: large;">Πίστευα
πάντα πως η οικονομία σε ένα παγκοσμιοποιημένο
πλαίσιο είναι μία αλυσίδα (ένωση) που
αποτελείται από κρίκους (κράτη – μέλη).
Εάν έσπαγε ένας κρίκος, με δεδομένη τη
δυναμική της αλυσίδας, πίστευα πως η
αλυσίδα θα έσπαγε. Έκανα λάθος. Μου
επισημάνθηκε ορθώς, πως η αλυσίδα
προϋποθέτει την ανάγκη ισοτιμίας και
πως αν οι κρίκοι δεν είναι ομοειδείς, η
αλυσίδα σπάει, αλλά δεν καταστρέφεται.
Αυτή η μεταφορά και όχι εξίσωση αναφέρεται
σε ένα ενδεχόμενο Grexit, το οποίο δεδομένα
θα προκαλέσει παράπλευρες απώλειες –
και σε εμάς, αλλά και στους υπόλοιπους
της Ευρωζώνης. Και αναρωτιέμαι, με
δεδομένο πως κάποιες πλευρές υποστηρίζουν
τη διαχειρισημότητα ενός Grexit, πόσο
αξιόπιστη θα είναι μία Ευρώπη η οποία
άφησε ένα ιδρυτικό της κράτος – μέλος
να χρεοκοπήσει σε καιρό ανάγκης και όχι
πολέμου; Το “Ευρωπαϊκό όνειρο” της
αλληλεγγύης των λαών θα έχει καταρρεύσει.
Και η ιστορική μνήμη θα καταδείξει το
ανάθεμα σε αυτούς που έκριναν <i>με
δύο μέτρα και δύο σταθμά</i>.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Με
τις δηλώσεις Σόιμπλε καταδεικνύονται
δύο τινά: “Πενταετές Grexit” με παροχή
“ανθρωπιστικής” βοήθειας – χλευαστικόν,
“Μνημόνιο ΙΙΙ” και εκποίηση της δημόσιας
περιουσίας και παραχώρηση της εθνικής
κυριαρχίας ως ενέχυρα για το ελληνικό
χρέος – έκθεση αλαζονείας . Και οι μάσκες
έπεσαν.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDKX7kB_hdcY4p0AaNq2g8x0NG6udRe7qt0L8UtqTt7NghHo7NKt57YN29UyAnYUl6BYM6e7aDEcOl0d3roAE-yxUaZWkhCUkGYD77cAHxLDpnMeOb8A8MkFb_MABW3DvQ5P_fS0dYJh8/s1600/politico.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDKX7kB_hdcY4p0AaNq2g8x0NG6udRe7qt0L8UtqTt7NghHo7NKt57YN29UyAnYUl6BYM6e7aDEcOl0d3roAE-yxUaZWkhCUkGYD77cAHxLDpnMeOb8A8MkFb_MABW3DvQ5P_fS0dYJh8/s320/politico.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;">Η
“Μεγάλη Ιδέα” της οικονομικά ισχυρής
Γερμανίας δημοσιοποιείται ανοιχτά. Η
δημιουργία ενός “ζωτικού χώρου” υπήρξε
ανέκαθεν διακαής πόθος των Γερμανών
ιμπεριαλιστών (βλ. τα στρατόπεδα
συγκέντρωσης). Ο πλούσιος βιομηχανικά
και τεχνολογικά Βορράς να εκμεταλλεύεται
τον πλούσιο από τον τουρισμό και τη
ναυτιλία Νότο. Επί της ουσίας, ο κ. Σόιμπλε
ζήτησε ανοιχτά χθες την εκμετάλλευση
των χώρων πρόσβασης (αεροδρόμια, λιμάνια)
με φόντο την εκμετάλλευση της γεωπολιτικής
μας θέσης. Είναι, άλλωστε, γνωστό πως η
Ελλάδα αποτελεί εμπορική γέφυρα ανάμεσα
στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη
και στον Αραβικό χώρο. Δεν αποτελούμε,
βέβαια, μία ισχυρή οικονομικά δύναμη,
υπάρχουν, όμως, ενδιαφέροντες τομείς
κερδοφορίας όπως η ναυτιλία, ο τουρισμός
και οι αξιοποιήσιμες μονάδες ενέργειας.
Έτσι, η αποικιοποίηση του Νότου συντελείται
με τον έλεγχο του “ζωτικού χώρου” και
με διαπραγματευτικό όπλο το δημόσιο
χρέος. Σύμφωνα με τον Μαουρίτσιο Λαζαράτο,
“<i>το χρέος δεν
ανάγεται απλά σε έναν οικονομικό
μηχανισμό. Είναι μία πολιτική κατασκευή,
μία τεχνική διακυβέρνησης και ελέγχου
των ατομικών και συλλογικών υποκειμένων
που επιδιώκει να περιορίσει την
αβεβαιότητα ως προς το χρόνο και τις
συμπεριφορές των κυβερνωμένων”. </i><span style="font-style: normal;">Το
χρέος, λοιπόν, εκλύει μία λογική περί
ευθύνης και ενοχής. Να τιμάς, δηλαδή, το
χρέος σου επειδή το απέκτησες. </span>
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-style: normal;">Αυτό
το σκηνικό της διαπόμπευσης των
</span><i>παρασιτικών
και ανεπρόκοπων Ελλήνων </i><span style="font-style: normal;">υποδηλώνει
τη βία της ενοχής που εκλύει η οικονομία
του χρέους. Και σε τελική ανάλυση το
χρέος αυτό πρέπει να περάσει από μία
ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης. Για
να δούμε, τι χρέος είναι αυτό, ποιου υπ
' ευθύνη είναι και πως συντελέσθηκε; </span>
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqfJmbzfmNWTQRZJfNdg3x4erfYwkFCMOfJnMNqyThTa3weweJqK_sa9eTPAijeZeGMYUFvTWefD-N5JT23xpi9P6deTCGynrTMJ-koa5HIPvV_tj9F-qCjIyCNmbnVXI6D1z2qls2aSQ/s1600/teleraph.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqfJmbzfmNWTQRZJfNdg3x4erfYwkFCMOfJnMNqyThTa3weweJqK_sa9eTPAijeZeGMYUFvTWefD-N5JT23xpi9P6deTCGynrTMJ-koa5HIPvV_tj9F-qCjIyCNmbnVXI6D1z2qls2aSQ/s320/teleraph.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Η
Γερμανία αποφασίζει αυτή τη στιγμή. Εάν
θα υποκύψει στο αλαζονικό της πάθος και
στη δίψα της για επεκτατισμό – εάν
επικρατήσουν οι ιμπεριαλιστές της, εάν
θα ενδώσει στο ευρωπαϊκό όνειρο –
απατηλό μίας ενιαίας και ισότιμης Ευρωζώνης. Και ζει αυτή τη διαίρεση
έντονα στο Κοινοβούλιο της. Η Ευρώπη
ζει με το φόβο της επικράτησης του
ολοκληρωτισμού, τη διόγκωση της
οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας,
την ανισότιμη σχέση Βορρά – Νότου. Και
πρέπει επιτέλους να αποφασίσει. Τι σόι
Ευρώπη θέλει; Την Ευρώπη της ακροδεξιάς,
των συντηρητικών και των ιμπεριαλιστών;
Ή την Ευρώπη της ενότητας, της συνεννόησης
και της αλληλεγγύης. Αν επιλέξει το
πρώτο οδηγείται μαθηματικά σε ολοκληρωτικά
καθεστώτα. Αν επιλέξει το δεύτερο πρέπει
επιτέλους να παραγκωνίσει όλα τα αντι
– ενωτικά στοιχεία. Σε κάθε περίπτωση
η υφή της σύγκρουσης πέρα από οικονομική,
πολιτική και κοινωνική, είναι και
ξεκάθαρα ταξική. </span><span style="font-size: 15pt;"> </span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-22440685952867001422015-06-28T17:36:00.001+03:002015-07-02T13:43:37.463+03:00Η μελωδία της παρακμής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKqHlbar-5OAAIEldQTnopq2K88WvZPiyzZA1ZWOw0b3bi3Ezsa5cLjsWodjZF4zaPRH0uAVIB7QUo3WhJi7vpKgjcUNVLIHcNbRXjC7JyAxndVkGy_FBMKSo_dnly4jS6hl0AKX_7lM/s1600/%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvKqHlbar-5OAAIEldQTnopq2K88WvZPiyzZA1ZWOw0b3bi3Ezsa5cLjsWodjZF4zaPRH0uAVIB7QUo3WhJi7vpKgjcUNVLIHcNbRXjC7JyAxndVkGy_FBMKSo_dnly4jS6hl0AKX_7lM/s320/%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25BF.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: large;">Κοιτώντας
πίσω στο χρόνο, βλέπω την εποχή της
δουλείας και αναρωτιέμαι: - <span style="font-style: normal;">Τι
πραγματικό κέρδος μας απέφερε η καταστολή
της δουλείας αυτής καθεαυτής</span>; Το
λέω αυτό με τόση λύπη όση και ειλικρίνεια,
σύνεση. Το μόνο που κερδίσαμε είναι η
<b>βάσανος</b> και ο <b>φόβος</b> ότι κάποια
στιγμή θα ξανά-λιμοκτονήσουμε. “<i>Είμαι
ελεύθερος</i>”, καυχιέμαι. Η ιστορία
καγχάζει και με δείχνει με το δάχτυλο.
Γιατί δεν έχω αμετροέπεια, φειδώ και
αιδώ στους λόγους μου. Κοιτάω χαμηλά.
Εμείς, οι άνθρωποι καυχιόμαστε ότι δεν
έχουμε αφέντη. Έχουμε και μάλιστα τον
πιο αυταρχικό, τον πιο φοβερό από τους
αφέντες, <u><b>την ανάγκη</b></u>. Αυτή είναι
που μας υποβιβάζει στην πιο σκληρή
εξάρτηση με όχημα το φόβο.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Δε
θα γράψω για “politics”, το χρωστάω στη
ψυχική μου ηρεμία, χωρίς αυτό να σημαίνει
πως οι λόγοι μου στο κείμενο αυτό θα
είναι “non political”. Ξέρετε, οφείλουμε όλοι
μας να διατηρήσουμε το κεκτημένο της
θέσης μας με παρρησία και ισηγορία,
χωρίς κομματικούς δεσμούς που οδηγούν
μαθηματικά στην <u><b>πόλωση</b></u>. Ας πάψει
η καχ-<u><b>υποψία</b></u> να ρητορεύει κατά
της λογικής.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Από
την Παρασκευή αργά το βράδυ, επικρατεί
πανικός. Με την αναγγελία του
<b>δημοψηφίσματος</b>, μία μορφή
αμεσο-δημοκρατίας που απευθύνεται
directly στο λαό- πολλοί συν-πολίτες μας
έτρεξαν στα ATM για να αποσύρουν καταθέσεις
τους, αγνοώ αριθμούς συνολικής απόσυρσης
για αυτό το διήμερο. Απόρροια της
<b>ανασφάλειας</b>, του<b> φόβου</b>, της
απουσίας πραγματικής και <b>ηθικής</b>
ενημέρωσης.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6Q4unuo5WDmI1YjLAQwgaXJYqA59mRxnbNfQhMVai_GtGVc6Hl0j8xlmi6jWgpN1kmYpv8rHJprpFYk4KP2PNNiD-Y2aTWRF56LsBpMcjlOXM-3Ltbil9U3Uf-Z4CHZ_vttNY6nMzttk/s1600/ARKAS-2706-PSYXRAIMIA.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6Q4unuo5WDmI1YjLAQwgaXJYqA59mRxnbNfQhMVai_GtGVc6Hl0j8xlmi6jWgpN1kmYpv8rHJprpFYk4KP2PNNiD-Y2aTWRF56LsBpMcjlOXM-3Ltbil9U3Uf-Z4CHZ_vttNY6nMzttk/s320/ARKAS-2706-PSYXRAIMIA.jpg" width="250" /></a><span style="font-size: large;">Δε
μπορώ να παραγνωρίσω πως τα ΜΜΕ
διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στα
πράγματα. Επηρεάζουν, κατευθύνουν,
διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, υπεισέρχονται
στο συλλογικό φαντασιακό. Ασκούν πολιτική
μέσα από την εξουσία της <b>επιλογής</b>
(=agenda setting) της <b>προβολής</b>, της<b>
νοηματοδότησης</b> και της <b>επιχειρηματολογικής
βάσης</b> της είδησης. Αυτός είναι ο<u><b>
μηχανισμός</b></u>. Δε μπορώ, επίσης, να
παραγνωρίσω πως αυτήν τη στιγμή έχει
παγιωθεί ένα <b>δίπολο</b> που είναι
επικίνδυνο για τις <b>ισορροπίες</b> της
<b>αποτελεσματικής ενημέρωσης</b>. Το
<b>Δεξιά – Αριστερά </b>δυναμιτίζει το
εύθραυστο πολιτικό κλίμα, ενισχύει τα
διλήμματα, προκαλεί ανησυχία. Αποκορύφωμα
αυτού του <i>εμφυλιοπολεμικού κλίματος,
</i><span style="font-style: normal;">τα κινήματα της περασμένης εβδομάδας:
“Μένουμε Ευρώπη” τη μια μέρα, “ΟΧΙ στη
λιτότητα” την άλλη.</span> Αυτή, ακριβώς,
η <u><b>θεωρία των άκρων</b></u> μπορεί να
διαλύσει την όποια συνοχή διατηρεί η
κοινωνία. Η ιστορία μπορεί να μας θυμίσει
τα αποτελέσματα παλαιότερων εθνικών
διχασμών και την μετεξέλιξη που ΔΕΝ
παρουσίασε ΠΟΤΕ η κοινωνία. Έχει πάντα
ενδιαφέρον μία συνολική κριτική της
μεταπολιτευτικής περιόδου από ιστορικής,
πολιτικής και κοινωνιολογικής άποψης.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Τα
ΜΜΕ οφείλουν να ενημερώνουν κριτικά,
να μη διαιρούν, αλλά να<b> διεγείρουν</b>
και να <b>κινητοποιούν</b> τη σκέψη και τη
<b>συνείδηση</b> της κοινής γνώμης. Και
είναι ιστορική η συγκυρία από κάθε άποψη
με δεδομένες της ενυπάρχουσες ισορροπίες
στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Αισιοδοξώ
όταν λέω ότι, πλέον, έχουμε την ευχέρεια
να αντιλαμβανόμαστε τον σκοπό της
προβαλλόμενης είδησης, να ξεσκαρτάρουμε
την <b>προπαγάνδα</b> από την <b>ενημέρωση</b>.
Το χρονικό της μεταπολίτευσης έφτασε
στο τέλος του και επιτέλους πρέπει να
αρχίσουμε να συζητάμε για προωθητικές
ενέργειες που θα συμβάλλουν στην <b>άνοδο</b>
του βιοτικού – πνευματικού επιπέδου.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">Ολοκληρώνοντας,
παραμένω σκεπτικός. Ο <b>λαϊκισμός</b>
έχει ισοπεδώσει τη <b>λογική</b>. Η <b>αλήθεια</b>
έχει λάβει υποκειμενική χροιά και
αναπλάθεται συμφεροντολογικά. Και
ανεξάρτητα από αυτό, πρέπει να αποφασίσουμε
τι είδους αλήθεια επιθυμούμε; - Στεγνή,
μέση ή μηδενική. Η εναρμόνιση στο τέλμα
δεν αποτελεί πανάκεια της αλήθειας. </span>
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-73270472667005268062015-03-25T21:45:00.000+02:002015-03-25T22:58:54.887+02:00Η γειτονιά μου ΠΡΕΠΕΙ να είναι ασφαλής.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Πριν
από δύο περίπου εβδομάδες έκαναν διάρρηξη
στο σπίτι της αδερφής μου. Της πήρανε
τον φορητό της υπολογιστή, ένα ζευγάρι
γυαλιά ηλίου, ένα i-pod μετρητά, δύο μπουφάν και ένα σακίδιο πλάτης για να τα βάλουνε μέσα.
Θα μου πεις -μικρό το κακό, πάλι καλά δεν
ήταν μέσα κτλ. Πράγματι, μετά από ένα
τέτοιο περιστατικό συνειδητοποιείς
την ασημαντότητα των άψυχων αντικειμένων
και την σπουδαιότητα των ουσιαστικών
ζητημάτων- η ακεραιότητα σου εν προκειμένω.
Ωστόσο, πρόκειται για ένα μεγάλο
ψυχολογικό σοκ. Κλονίζεται το μυαλό και
η ψυχή σου. Όταν γυρίζεις σπίτι σου, μετά
κι από την συνήθη κοπιαστική ρουτίνα
σου και αντικρίζεις τον χώρο σου
διαρρηγμένο, καταπατημένο, ανάστατο
παθαίνεις ψυχρολουσία. Πρόκειται για
τον βιασμό της ιδιωτικότητας σου. Γιατί
η απώλεια των υλικών αγαθών σου είναι
ένα μετρήσιμο οικονομικό πρόβλημα, η
απώλεια του αγαθού της ασφάλειας, όμως,
δεν είναι μετρήσιμη και απαιτεί χρόνο
για την επανάκτησή του. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ακολουθήσαμε
το πρωτόκολλο. Η σήμανση ήρθε για
δαχτυλικά αποτυπώματα, έγινε η αναφορά
πάμε παρακάτω. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCuoky5m2Jq0oephO8Q857Ob_lQXEn6LhgCJLrq7wUVp5rggfn7OjJuEBgvFAVgExzAjJVApOAnfTWV3j9O5aCwH7c7Ji2Y54O9C8goTYrycp0L-1AZcaZ5Q5Kq_xPYJoVvDkZ3hV8gHU/s1600/nfk07iqctammaluzw60weq.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCuoky5m2Jq0oephO8Q857Ob_lQXEn6LhgCJLrq7wUVp5rggfn7OjJuEBgvFAVgExzAjJVApOAnfTWV3j9O5aCwH7c7Ji2Y54O9C8goTYrycp0L-1AZcaZ5Q5Kq_xPYJoVvDkZ3hV8gHU/s1600/nfk07iqctammaluzw60weq.jpeg" height="208" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Επί
του παρόντος μαθαίνω πως το αστυνομικό
τμήμα της γειτονιάς μου λειτουργεί
βαριά-βαριά με μονοψήφιο αριθμό
απασχολούμενων. Αυτοί είναι για τα
γραφειοκρατικά θέματα. Γιατί κατά τα
λοιπά νιώθω εξαιρετικά ασφαλής σαν
πολίτης να βλέπω τους αστυνομικούς της
ομάδας ΔΙ.ΑΣ να την αράζουν στην πλατεία
και να ανεβάζουν τον τζίρο στα everest, τους
προσφέρει και 50% έκπτωση σε καφέδες και
ντόντατς. -Αξίζει για 600 ευρώ μηνιάτικο
να ρισκάρω την ακεραιότητά μου; Απορεί
ο μέσος απασχολούμενος της ομάδας ΔΙ.ΑΣ.
Απαντώ εγώ: - Πάντως δεν πληρώνεσαι για
να αράζεις στην πλατεία και να κάνεις
κόρτε με κάθε μεθυσμένο κοριτσάκι που
φοράει ψιλοτάκουνα ή να πουλάς εξουσία
και αντριλίκι σε κάθε φουκαρά ταρίφα
που διπλοπάρκαρε για να παραλάβει
κούρσα. Δυσκολεύομαι, να κατανοήσω τους
λόγους ύπαρξης της ομάδας κρούσης όταν
δεν έχουν ούτε τη βενζίνη για το μηχανάκι
να καλύψουν. Είναι να απορείς. Αν δε,
τεστάρεις το επίπεδο απόκρισης της
ΕΛ.ΑΣ μετά από τηλεφώνημα για υποψία
εγκληματικής ενέργειας, πιο γρήγορα θα
έρθει ο ντελιβεράς από την πίτα του
παππού. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCJZb-rN288OWj5iqZgUj3Ntrk578AgANmm-fk1vIxyXb2RkiMscH6ACmL7McZKyMGV3p_ENbjb7qaK7Q2lP6CuDXCwMZTrJeRSWFb8mkZ0KXsoOxiKItAoPbZkuh8Be9XrVWULu_TJM0/s1600/amugdaleza.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCJZb-rN288OWj5iqZgUj3Ntrk578AgANmm-fk1vIxyXb2RkiMscH6ACmL7McZKyMGV3p_ENbjb7qaK7Q2lP6CuDXCwMZTrJeRSWFb8mkZ0KXsoOxiKItAoPbZkuh8Be9XrVWULu_TJM0/s1600/amugdaleza.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Το
θέμα με την λειτουργικότητα του μηχανισμού
της αστυνομίας είναι ευρύ. Αντιλαμβάνεσαι
το χάσμα εξουσίας της ΕΛ.ΑΣ με την παρούσα
κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας
του Πολίτη από το πως διαχειρίστηκαν
όλες οι πλευρές το πρόβλημα της
Αμυγδαλέζας. Αρχικά, ο χώρος και η
λειτουργία της Αμυγδαλέζας ήταν το
πρόβλημα αυτό καθαυτό. Ένα σύγχρονο
στρατόπεδο συγκέντρωσης μέσα στο οποίο
στοιβάζονταν άνθρωποι από πολλές
διαφορετικές εθνικότητες και κάτω από
πραγματικά εξαθλιωμένες συνθήκες
διαβίωσης. Και να ακούς μετά “ήρθα στην
Ελλάδα για μία καλύτερη μοίρα”... Η
τραγική ειρωνεία έπεται. Το στρατόπεδο
συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας άνοιξε
τις πόρτες του και ξέβρασε εκατοντάδες
“</span><span style="font-size: medium;"><i>από δαύτους”.
</i></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Για
να ακριβολογούμε τους ξέβρασαν μετά
συνοδείας, τουλάχιστον μέχρι και την
πλατεία Ομονοίας όπου και σκόρπισαν.
Το μεταναστευτικό ζήτημα, βέβαια, είναι
ένα περίεργο θέμα με πηγή όλων των κακών
τη Συνθήκη του Δουβλίνου 2. Η περίεργη
αυτή Συνθήκη προβλέπει ότι </span></span><span style="font-size: medium;"><i>μετανάστες
οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και
κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για
να αιτηθούν άσυλο θα πρέπει σύμφωνα με
τους όρους της Συνθήκης να επιστρέφονται
πίσω στην Ελλάδα. </i></span><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Μοιραία,
λοιπόν, η Ελλάδα ως κράτος υποδοχής
κρατάει αναγκαστικά έναν μεγάλο αριθμό μεταναστών χωρίς επίσημα χαρτιά, σε άθλιες και
απάνθρωπες συνθήκες. Οι μετανάστες
είναι κομμάτι του κοινωνικού ιστού και
πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στην
οικονομία του τόπου, όχι να εξαθλιώνονται
και να παραμένουν ανενεργοί. </span></span></span>
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Δεν
είναι τυχαίο πως η άνοδος της
εγκληματικότητας συνδυάζεται με το
μεταναστευτικό ζήτημα. Τα αποτελέσματα
αυτού του επικίνδυνου επιχειρήματος
τα είδαμε στις εκλογές του 2012 και πιο
πρόσφατα το Γενάρη με τα σταθερά υψηλά
ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Η ρητορική
της ακροδεξιάς, άλλωστε, συνηθίζει να
στοχοποιεί τις περιθωριακές ομάδες και
ιδιαίτερα τους μετανάστες. Την απάντηση
στη ξενοφοβία και τον ρατσισμό την έδωσε
πολύ έξυπνα η Actionaid.</span></span></span></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Αιτιολογώντας,
να τονίσω πως το Χαλάνδρι πλήττεται εδώ
και καιρό από πολλές διαρρήξεις και
ληστείες. Οι δράστες είναι ΈΛΛΗΝΕΣ. Όχι
αλλοδαποί. </span></span>
</div>
<div style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/NhIaPWvW07o/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="http://www.youtube.com/embed/NhIaPWvW07o?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Για
να μη ζούμε σε μία κοινωνία ζούγκλα,
φτιάξαμε το Σύνταγμα, φτιάξαμε και τους
Θεσμούς. Για να νιώθουμε την ασφάλεια
ότι το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία
προστατεύεται, το δικαίωμα στην ιδιωτική
κατοικία κατοχυρώνεται, το δικαίωμα
στην ιδιωτική περιουσία διασφαλίζεται.
Για να μην χάσουμε την ιδιότητα του
πολίτη και αποκλίνουμε από τη νομιμότητα,
παίρνοντας το νόμο στα χέρια μας υπάρχουν
οι παραπάνω νομοθετικές διατάξεις. Για
να ΜΗΝ ζούμε, σήμερα, σε μία κοινωνία
της αυτοδικίας. </span></span><span style="font-size: medium;">
</span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-8426821434259832342015-01-25T17:13:00.000+02:002015-01-25T17:13:19.501+02:00Πολιτική και Πολιτικοί: Ο κόσμος που (δεν) αλλάζει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Φτάνουμε
στο τέλος. Και όχι γιατί στις 26 Ιανουαρίου
θα περάσει ένας αστεροειδής δίπλα από
τη γη. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το τέλος
είναι ο σκοπός, είναι η κάθαρση. Στην
επαύριο των βουλευτικών εκλογών θα
μάθουμε ποιος ήταν ο σκοπός της
προ-εκλογικής περιόδου.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Υπομείναμε
πολλά. Προπαγάνδα, Λαϊκισμός, Δημαγωγία
εξαπολύθηκαν με εξαιρετικά όψιμο τρόπο,
σε μία ανείπωτη και ανεπανάληπτη
βερμπαλιστική επίθεση στους ψηφοφόρους.
Μία τακτική βάρβαρου προσηλυτισμού.
Όλοι παραδέχθηκαν, εμμέσως πλην σαφώς,
πως στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Και
η προ-εκλογική πολιτική εξισώθηκε πλήρως
με τις τακτικές πολέμου. Αλλά, ο σκοπός
αγιάζει τα μέσα. Σωστά;</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLVxAxp1VyBVWcWgWPnqBUA8qKY6c03quk3BLyS07SKuvgXhrk53SbYZH0nFrL6n9MQefVFG5OzHQetaBH99dYXFOHJ2TIitxYY135x81CL-JkgfdhbhTJ3Z_GlN2KjbkHl7LGKGDr_Ws/s1600/%CF%83%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLVxAxp1VyBVWcWgWPnqBUA8qKY6c03quk3BLyS07SKuvgXhrk53SbYZH0nFrL6n9MQefVFG5OzHQetaBH99dYXFOHJ2TIitxYY135x81CL-JkgfdhbhTJ3Z_GlN2KjbkHl7LGKGDr_Ws/s1600/%CF%83%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF.jpg" height="199" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το
ενισχυμένο πρόγραμμα λαϊκισμού των
κομματικών παρατάξεων διακρίθηκε για
την έλλειψη δημιουργικότητας του. Δε
θα ξεχάσω ΠΟΤΕ την “πρώτη πτήση” του
ΠΑΣΟΚ που μας φωνάζει ότι είναι ο εγγυητής
της σταθερότητας σε μία πιθανή κυβέρνηση.
Δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ το στοργικό και πατρικό
“παιχνίδι” του Καμμένου με ένα παιδάκι,
ονόματι Αλέξης-υψηλός παραλληλισμός,
ενώ προσπαθεί να μας πείσει ότι οι ΑΝ.ΕΛ.
είναι το αναγκαίο καλό. Δε θα ξεχάσω
ΠΟΤΕ τη “διαρροή” μνημείο bloopers του
spot της ΝΔ όπου καταρρίπτεται κάθε
σοβαροφάνεια του απερχόμενου, πλέον,
πρωθυπουργού. Ίσως δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ
και το ότι ο Γκλέτσος υπήρξε κάποτε
κομμάτι μίας προ-εκλογικής περιόδου.
ΤΕΛΕΙΑ. Δε θα ξεχάσω, επίσης, ΠΟΤΕ το
ύφος του ΓΑΠ στην πρώτη του ομιλία για
το νέο του κόμμα. Νωχελικό, βαριεστημένο,
κοπιαστικό. - Γιατί βρίσκομαι εγώ εδώ;
- Ποιος μου είπε να 'ρθω. Και το κοινό 65
και άνω.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Δε
θέλω να βγάλω καμία εμπάθεια. Κοινός
παρανομαστής των κομματικών παρατάξεων
στην προ-εκλογική περίοδο, η εμφανής
αδυναμία πειθούς. Και η ολοκληρωτική
αποτυχία των διαφημιστικών spot είναι το
κερασάκι στην τούρτα της πολιτικής
αταλαντοσύνης των πολιτικών. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Οι
προβλέψεις μιλάνε για ένα οκτακομματικό
σκηνικό πλειοψηφίας, πολυφωνίας, μάλλον
συνωστισμού στη σύσταση της νέας βουλής.
Το Ποτάμι, οι ΑΝ.ΕΛ. και το ΠΑΣΟΚ επιθυμούν
διακαώς τη συμμετοχή τους στο σχηματισμό
κυβέρνησης. Από πού προκύπτει, όμως,
αυτό το πνεύμα σύμπνοιας, σύμπλευσης,
συμπόρευσης; Πρόκειται για αγνό
συνεργατικό πνεύμα με σκοπό το “κοινό
καλό”; Όλοι ψάχνουν να πείσουν τον
Αλέξη κι αυτός είναι ικανός ακόμα και
σαν κυβέρνηση να κάνει αντιπολίτευση
στο πτώμα του Σαμαρά. Ο καθένας για το
δικό του συμφέρον και όλοι τους για το
“κοινό καλό”. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixlfBLJd3eXRafVgpQ95xORbGn7ryAER2kL_6Gq3-Fz2Z-ZTTJSYmg8jtfQZJH16GqN2XCbXN4XdPLZdvJFmHKb4UlVAEGZ0tLD4s3rb8aMAXr4kNWX-up8iTrSs3B1P0q-QdWRAKnBEY/s1600/kairoi.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixlfBLJd3eXRafVgpQ95xORbGn7ryAER2kL_6Gq3-Fz2Z-ZTTJSYmg8jtfQZJH16GqN2XCbXN4XdPLZdvJFmHKb4UlVAEGZ0tLD4s3rb8aMAXr4kNWX-up8iTrSs3B1P0q-QdWRAKnBEY/s1600/kairoi.jpg" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Ο
κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε,
σύμφωνα με τα λεγόμενα των πολιτικών
προσώπων. Μάλλον αποτυχημένα αν
αναλογιστεί κανείς το δόγμα του ΣΟΚ που
εφαρμόσθηκε την πενταετία 2009-2014. Κοινή
ελπίδα να κλείνει με το 2014 και με την
αδυναμία ομόφωνης επιλογής Προέδρου
Δημοκρατίας που μας οδηγεί σήμερα στη
σύσταση νέας κυβέρνησης και νέας βουλής.
Ελπίδα Τώρα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με κάθε κόστος.
Τι είναι διατεθειμένος να δώσει για το
“κοινό καλό”; Θα απαντηθεί σύντομα. Σε
πρώτη φάση “πούλησε” σχεδόν τα πάντα
για να γίνει κυβέρνηση. Χαλίφης στη θέση
του χαλίφη για το “κοινό καλό”. Ό,τι
και να σημαίνει αυτό.</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-27809397156569434162014-12-22T18:58:00.001+02:002014-12-22T18:59:22.874+02:00Living the Swing... In Athens...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/zwGVB2RPXqw?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Η
ιστορία </b></i></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το swing γεννήθηκε
,αντιδραστικά, στις Ηνωμένες Πολιτείες
την εποχή της ποτοαπαγόρευσης και των
περιορισμένων ελευθεριών. Η εικόνα ενός
μπαρ. που λειτουργεί παράνομα και
προσφέρει άφθονα το νομοθετικά
απαγορευμένο αλκοόλ σε ανθρώπους που
θέλουν να εκτονωθούν και να ξεσπάσουν
κόντρα στην συντηρητική τάξη πραγμάτων
της εποχής, είναι η πλέον αντιπροσωπευτική
της “Swing era” που εκκινείται στα
“ασπρόμαυρα” '20s. Αυτή, ήταν μία αντίδραση
εκπεφρασμένη μέσα από τα πιο δημιουργικά
και ριζοσπαστικά μέσα. Τη μουσική και
το χορό.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Η συνέχεια
στην Αθήνα</b></i></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Σήμερα, χώροι
της γραφικής Αθήνας φιλοξενούν τη
διαχρονική αντίδραση του swing. Τα γλυκά,
ρετρό '20s περνάνε στη φάση της εξέλιξης
και της μοντερνοποίησης. Υπάρχει ένας
κύκλος δημιουργικών ανθρώπων που τρέχουν
με συνέπεια και μεράκι την ιδεολογική
βάση του “καλού παιδιού της jazz”. Το
swing και το lindy hop ως εγγενή στοιχεία της
jazz κερδίζουν όλο και περισσότερο κοινό
στην Αθήνα και όχι μόνο. Και αυτό γιατί
καλύπτει μία βασική ανάγκη. Την απόδραση
από την καθημερινότητα, την ατομική
πραγματικότητα. Ο κόσμος ξεσπάει,
εκτονώνεται, εκφράζεται και παραμερίζει
για λίγο τα προβλήματά του. Το swing ως
θεματική, παραπέμπει σε μία άλλη εποχή.
Και αυτό αρέσει. Γίνεται ένα flashback σε
εκείνο το μπαρ με τον κόσμο να χορεύει
και να ακούει μουσική πλήρως απελευθερωμένος.
Πρόκειται για μία “παράνομη” απελευθέρωση.
Πιο επίκαιρο από ποτέ, αν μη τι άλλο.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Εξωστρέφεια
και social dance</b></i></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Η μουσική του
σε επηρεάζει. Είναι αδύνατο να ακούς
swing και να μην κουνάς τα πόδια σου στο
ρυθμό. Εντάξει, μπορεί να μην χορεύεις
δημόσια γιατί είσαι ντροπαλός. Αν
βρεθείς, βέβαια, σε ένα από τα στέκια
του swing-κοινού της Αθήνας θα καταλάβεις
πως κάτι τέτοιο είναι απλά ανέφικτο.
Γιατί, εκεί το swing υπονομεύει ξεκάθαρα
όποια εσωστρέφεια και εξάρει δυναμικά
την εξωστρέφεια. Χορός και μουσική είναι
τα κύρια εκφραστικά μέσα. Τα εβδομαδιαία
party και τα συχνά events δείχνουν να λειτουργούν
ως αφορμή για μία ακόμη τυχαία συνάντηση,
μάλλον προμελετημένο έγκλημα, μεταξύ
γνωστών-αγνώστων. Ο κόσμος ξεσκάει. Και
πέρα από αυτό, κοινωνικοποιείται,
γνωρίζει άλλο κόσμο. Αναπόφευκτη η
ρομαντική διάθεση σε μία τέτοια κατάσταση.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Συναισθήματα</b></i></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το swing σε φορτίζει συναισθηματικά.
Σε ανεβάζει, σε κινητοποιεί, σου προκαλεί
μία θετική ενέργεια. Επιδρά μέσα σου.
Αισιόδοξα. Για τους ανθρώπους, δε που
το ζουν καθημερινά και επαγγελματικά
είναι μία σχέση δούναι και λαβείν. Και
αυτή η συναισθηματική τους επένδυση
καταλήγει σε έναν κοινό τόπο, μία
συμφωνία. Το swing είναι τρόπος ζωής. Και
η σχέση αυτή τροφοδοτείται από την
έμπνευση, την δημιουργικότητα και εν
τέλει, την αφοσίωση.</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Vintage αισθητική</b></i></span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Λόγω του background story, είναι επόμενο
πως αγκαλιάζει μία vintage αισθητική. Αυτή
πέρα από την επιμέλεια της εικόνας, το
πεπαλαιωμένο ντύσιμο που βαφτίζεται
μεταμοντέρνα vintage style, εμπεριέχει και
τα μουσικά ακούσματα-προτιμήσεις που
επαναφέρουν τη swing era στο προσκήνιο. Αυτή
η “οικονομική” μόδα, λοιπόν, βρήκε
υποστηρικτές στην Αθήνα καλύπτοντας
την ανάγκη για κάτι καινούργιο, αλλά
παλιό.</span></div>
<div style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Η πρόταση</b></i></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Ο Βασιλιάς του είδους, Benny Goodman,
προτείνει: “After you've done all the work and prepared,
what the hell, you might as well go out and have a good time”.
Οπότε κάνε ένα διάλειμμα, κάνε ένα quick
search για να μάθεις τι παίζει από events και
βγες να χορέψεις σε μία άλλη εποχή. Το
swing έχει τη γοητεία της παρόρμησης.</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-57423488475941973592014-12-14T16:54:00.000+02:002014-12-14T16:54:46.421+02:00Φιλόξενος Κόσμος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
“<span style="font-size: medium;">Τα θύματα
του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή
είναι χιλιάδες. Όσοι δεν πεθαίνουν από
τον πόλεμο στις χώρες τους, όσοι δεν
πνίγονται στο Αιγαίο ή δεν δολοφονούνται
στα σύνορα, καταδικάζονται να πεθάνουν
από την πείνα στη χώρα πρώτης υποδοχής,
που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι
η Ελλάδα, γιατί έτσι επιτάσσουν οι
διεθνείς συνθήκες”. </span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το κομμάτι
αυτό είναι παρμένο από φυλλάδιο πολιτικού,
προφανώς, χαρακτήρα με τίτλο “Αλληλεγγύη
στα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων
και των δικτατοριών στη Μ. Ανατολή”.
Εντάξει, δε θα κατακρίνω τα στείρα μέσα
πειθούς του κειμένου, ούτε τη συνολικά
εκλαϊκευμένη λεξικολογική χρήση. Όταν
παίρνω ασυναίσθητα στο χέρι μου το
φυλλάδιο και διαβάζω φευγαλέα δύο-τρεις
σειρές, νιώθω πως το κείμενο μου είναι
,κουραστικά, οικείο. Δυστυχώς, η πολιτική
σκοπιμότητα της επανάληψης λέξεων όπως
“αλληλεγγύη” και “ιμπεριαλισμός”
φθείρει και υπονομεύει την ερμηνευτική
σημασία των όρων. Χάνουμε την ουσία.</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-vj6wruFVwwxXUxH-mbh9NZy5SDA-_7l8ollA43vqhUBTC-9nhFX05QakertgJ4ZBZI-qHm5eGQVrxiEV8BJHZlgAGafGnuJeRzgMDCmI_3nak_KajYhed8S16AxshkTysB9eN1FjCek/s1600/dignity.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-vj6wruFVwwxXUxH-mbh9NZy5SDA-_7l8ollA43vqhUBTC-9nhFX05QakertgJ4ZBZI-qHm5eGQVrxiEV8BJHZlgAGafGnuJeRzgMDCmI_3nak_KajYhed8S16AxshkTysB9eN1FjCek/s1600/dignity.jpg" height="320" width="214" /></a><span style="font-size: medium;">Έχουμε
την τάση να μιλάμε, προτού ακούσουμε.
Ας ακούσουμε αυτούς που έχουν να πουν
πραγματικά κάτι. Ας ακούσουμε την ιστορία
τους.</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i>Η διαδρομή
</i></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
“<span style="font-size: medium;"><b>Ήταν
5 το πρωί όταν ξεκινήσαμε το ταξίδι μας.
Περιμέναμε τη βάρκα μας. Κάθε μέρα
έρχεται μία ή και δύο βάρκες. Μετά από
λίγη ώρα εμφανίστηκε. Έπρεπε να πληρώσουμε
τους λαθρέμπορους (3) για να μπορέσουμε
να μπούμε στη βάρκα. Το αντίτιμο ήταν
1300-1500 ευρώ το άτομο ανεξαρτήτως ηλικίας.
Έπρεπε να κολυμπήσουμε αρκετά μέχρι τη
βάρκα. Χάσαμε πολλά από τα υπάρχοντά
μας. Μας άφησαν σε ένα νησί. Νομίζω Νάξος.
Εκεί μας συνέλαβε η αστυνομία. Μείναμε
στη φυλακή για δύο μέρες. Έπειτα μας
έστειλαν στη Σάμο όπου κι εκεί, στη
φυλακή, μείναμε για έξι μέρες. Ο χώρος
ήταν άθλιος. Ήμαστε στριμωγμένα, οι
αστυνομικοί φώναζαν συνέχεια χωρίς να
καταλαβαίνω τι λένε, το φαγητό ήταν το
χειρότερο που έφαγα σε όλη μου τη ζωή
και υπήρχε πάντα μία πολύ δυσάρεστη
μυρωδιά. Στη φυλακή ήμαστε πολλοί
διαφορετικοί άνθρωποι. Από τη Συρία,
ήταν κάποιοι από το Αφγανιστάν, άλλοι
από την Αφρική. Ήταν μία απάνθρωπη
κατάσταση”. </b></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i>Η
κατάληξη στην Αθήνα</i></span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzOLw5CxOvRRmOPN6APeHLFGRnglAKymLgrcIT1oqngkWPOUe0Gw0wriw_qe-t_CujVFA9K7-Pd9CRObd51Km3sn_p1EtIG0Tv3P-osX6ttIFjPgmEEuD58nKmaJtLKh_zAr0zLZ3Z584/s1600/gaedaoubaid.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzOLw5CxOvRRmOPN6APeHLFGRnglAKymLgrcIT1oqngkWPOUe0Gw0wriw_qe-t_CujVFA9K7-Pd9CRObd51Km3sn_p1EtIG0Tv3P-osX6ttIFjPgmEEuD58nKmaJtLKh_zAr0zLZ3Z584/s1600/gaedaoubaid.jpg" height="320" width="180" /></a>“<span style="font-size: medium;"><b>Ήρθαμε
στην Αθήνα για να μας δώσουν κάποια
χαρτιά για να είμαστε νόμιμοι. Μας έδωσαν
χαρτιά αλλά δεν μας έδωσαν σπίτι. Κάποιοι
που ήταν τυχεροί τους συνέλαβαν στο
δρόμο και τους πήραν στη φυλακή. Αλλά
και εκεί δεν έχουν χώρο για εμάς. Έχουμε
νόμιμα δικαιώματα. Η κυβέρνηση εδώ λέει
πως δε μπορεί να μας προσφέρει τα πάντα.
Δε μας προσφέρει ΤΙΠΟΤΑ. Δε ξέρω για τα
πολιτικά εδώ. Λένε πως υπάρχουν 1
εκατομμύριο και παραπάνω άνεργοι. Μας
λένε μπορείτε να έχετε πολιτικό άσυλο,
αλλά δε μας προσφέρουν στέγη. Θέλουμε
τα δικαιώματά μας γιατί είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Αν είναι να μείνουμε εδώ ας μείνουμε
σαν άνθρωποι. Όχι σαν ΖΗΤΙΑΝΟΙ. Δε θέλαμε
να έρθουμε εδώ. Ο πόλεμος μας έφερε.
Έχουμε ΔΙΚΑΙΩΜΑ να συνεχίσουμε τη ζωή
μας”. </b></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><i>Το
δικαίωμα και το αίτημα</i></span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
“<span style="font-size: medium;"><b>Η
κόρη μου είναι ακόμη στη Συρία με τον
άντρα μου. Ο γιος μου είναι εδώ μαζί μου.
Φοβάμαι και για την κόρη μου με τον άντρα
μου και για το γιο μου και για μένα.
Χωρίσαμε και δε ξέρω πότε θα βρεθούμε
ξανά. Δεν έχουμε ελπίδα εδώ. Θέλουμε να
φύγουμε. Στη Συρία πριν τον πόλεμο ήμουν
δασκάλα αγγλικών και ο γιός μου μόλις
τέλειωσε το σχολείο και ήθελε να
σπουδάσει. Εδώ δεν είμαστε τίποτα. Δεν
μας υπολογίζει ΚΑΝΕΝΑΣ. Θέλουμε, εάν
μείνουμε εδώ, να ζούμε σαν άνθρωποι. Αν
κοιτάξεις εδώ γύρω θα βρεις γιατρούς,
μηχανικούς, δασκάλους. Δε βλέπουμε το
μέλλον μας ΕΔΩ”. </b></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><b> “ΔΕΧΤΕΙΤΕ
ΜΑΣ Ή ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ”</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Η Gaeda με το γιο
της Oubaid διηγούνται την ιστορία τους.
Διαμαρτύρονται για την αδιαφορία του
κράτους υποδοχής και διεκδικούν τα
δικαιώματά τους. Ζητάνε μία λύση στο
πρόβλημά τους. Και είναι ξεκάθαροι. Να
τους δοθεί η δυνατότητα να μείνουν εδώ
σε ανθρώπινες συνθήκες ή να ταξιδέψουν
νόμιμα και ομαλά όπου επιθυμούν. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Ελλάδα και Ευρώπη
ένας φιλόξενος κόσμος...</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Αυτό που είναι
αποτρόπαιο στον πόλεμο είναι ότι στερεί
από τον άνθρωπο το δικό του προσωπικό
αγώνα. <i>Francois Truffault</i> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-19527301763793312482014-11-10T17:18:00.000+02:002014-11-10T17:18:38.541+02:00Η παιδεία που μας αξίζει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Η ακαδημαϊκή
κοινότητα και ευρύτερα η εκπαιδευτική
ζωή δείχνουν μία χρονίζουσα προβληματική
εικόνα. Από το δημόσιο νηπιαγωγείο μέχρι
και το δημόσιο πανεπιστήμιο, παρατηρούνται
ενιαία τα ίδια προβλήματα. Ανεπαρκείς
υλικοτεχνικές υποδομές, ελλείψεις στο
ανθρώπινο δυναμικό-απολύσεις περικοπές,
μειωμένη έως μηδενική χρηματοδότηση
από το κρατικό μέρισμα για τη βελτίωση
του εκπαιδευτικού συστήματος. Και
κάποιος θα μπορούσε να γράψει πως το
<b>σύστημα</b> το ίδιο είναι το βασικό
πρόβλημα. Είναι και αυτή μία αλήθεια.
Καθώς για την ώρα το σύστημα λειτουργεί
με τεχνητές αναπνοές. Αυτή, ακριβώς, η
περίεργη σύγκλιση των προβλημάτων του
εκπαιδευτικού συστήματος συναντάται
στον ίδιο γλωσσοδέτη. <u><b>Δημόσιο</b></u>.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwwzyF5QCfYI1nKdFbuxJfmWBDwToFuf6Y2tCvO1X3ysxrJXU4aKd7Eg-pLvDorHVgJQiXvu7iZ7wlMublK9EJZqtn51gIymm17L5zp7KyHPc-Vtyn58d75bq3-V6dPnYEUr7v5gdNwY4/s1600/%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwwzyF5QCfYI1nKdFbuxJfmWBDwToFuf6Y2tCvO1X3ysxrJXU4aKd7Eg-pLvDorHVgJQiXvu7iZ7wlMublK9EJZqtn51gIymm17L5zp7KyHPc-Vtyn58d75bq3-V6dPnYEUr7v5gdNwY4/s1600/%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" height="320" width="244" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Δημόσιο
νηπιαγωγείο, δημόσιο γυμνάσιο και
λύκειο, δημόσιο πανεπιστήμιο. Ο εκφυλισμός
του όρου “δημόσιο” έρχεται να
σταθεροποιηθεί σε όλη τη μεταπολιτευτική
περίοδο. Αμφισβητείται, πλέον και η
φιλοσοφία του όρου “δημόσια παιδεία”.
Δημόσιο, δηλαδή, προς όλους, έχοντες και
μη έχοντες. <b>Η παιδεία είναι μία α-ταξική
παροχή, ένα προϊόν κοινοκτημοσύνης, η
θεμελίωση του τρόπου ζωής σε συλλογικότητες
και περιβάλλοντα</b>-οικογένεια, χώρος
εργασίας, λοιπές δραστηριότητες. Η
ατομική μόρφωση με συλλογικό χαρακτήρα
θέτει σαν στόχο τη δημιουργία μίας
<b>ενιαίας ευ-συνείδησης</b> έτσι ώστε να
οικοδομηθεί μία κοινωνία πολιτών.
Ειπώθηκε και από κάποιον Πλάτωνα,
κάποιους αιώνες πρωτύτερα. Σοφή η
θεωρία(=φιλοσοφία). Επί του πρακτέου,
εικονίζονται εκ διαμέτρου αντίθετα οι
παραπάνω θέσεις. Η ουσιαστική και πλήρης
παιδεία σήμερα είναι ,πρώτα, προνόμιο
των λίγων-όσο υπάρχουν τα καλά ιδιωτικά.
Δεν είναι καθολική, αίρεται το κεκτημένο
της συλλογικής μορφής της, ποιοτικά,
τουλάχιστον. Γιατί η<b> δημόσια παιδεία
προσφέρει ενσυνείδητα παρωχημένες
γνώσεις, άχρηστες πληροφορίες, αναδεικνύει
ευθύς εξ αρχής της ανισότητες διδάσκοντας
τον όρο αναξιοκρατία, θεμελιώνει ένα
status quo καταναλωτών και όχι πολιτών</b>.
Όλο αυτό το μορφωτικό τσουβάλιασμα της
γνώσης εξαλείφει ή μειώνει σθεναρά την
προδιάθεση για <i><span style="text-decoration: none;">κριτική
ικανότητα</span></i> της όποιας νέας γενιάς.
Ιστορικά, αποδείχθηκε πως ο όρος “δημόσιο”
αποτελεί <u>πολιτική εξαπάτησης</u>. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSQ3zAK9BKqScg7q3jWypORCJA7A3STGW_WUr1rQPyjZdVX0A5tWUzlx2qeFaSgIorJO1NHsS5I8NhZVIA1c854vXsIX2emxWXIwVUuGLhxuWXMstMJv01cRCZ384C2fFSbpX6Y3gXCGU/s1600/filosofiki.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSQ3zAK9BKqScg7q3jWypORCJA7A3STGW_WUr1rQPyjZdVX0A5tWUzlx2qeFaSgIorJO1NHsS5I8NhZVIA1c854vXsIX2emxWXIwVUuGLhxuWXMstMJv01cRCZ384C2fFSbpX6Y3gXCGU/s1600/filosofiki.jpg" height="213" width="320" /></a><span style="font-size: medium;">Το Πανεπιστήμιο
Αθηνών, πλήρως το Εθνικό και Καποδιστριακό
Πανεπιστήμιο Αθηνών, το δημόσιο
Πανεπιστήμιο και το πρώτο ιστορικά του
γένους, το δικό μου Πανεπιστήμιο
παρουσιάζει τις δικές του πραγματικότητες.
Είναι η αλήθεια των απολυμένων καθαριστριών
και του εμβληματικού λευκού post-it
“<i>Παρακαλούμε να διατηρείτε τους
χώρους καθαρούς</i>”. Οι λόγοι προφανείς.
Η αλήθεια της μετακόμισης ενός τμήματος
του Πανεπιστημίου(Επικοινωνίας και
Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης) με ιδία
έξοδα-από κοινού τσοντάρισμα των
καθηγητών και των εργαζομένων, έπειτα
από 22 χρόνια ύπαρξης χωρίς στέγη. Η
αλήθεια του γκριζομάλλη καθηγητή με το
λευκό μπλουζάκι να βάφει τους τοίχους
παίρνοντας phd και σαν ελαιοχρωματιστής.
</span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Βέβαια, υπάρχει
και <b>η αλήθεια του φοιτητή</b>. Του φοιτητή
των κομματικών παρατάξεων, εκείνου που
φωνάζει αυτές τις μνημειώδεις, πομπώδεις
πολιτικές εισαγωγές πριν από την έναρξη
κάθε μαθήματος και εκείνου που απλά,
παθητικά τις αντέχει. Εκείνου που
σφυρίζει αδιάφορα μέχρι να τελειώσει
στα 4 έτη. Υπάρχει η αλήθεια της απολιτίκ,
αλλά εξαιρετικά πολιτικοποιημένης
απόστασης του φοιτητή από τα κοινά, από
τις αποφάσεις των <b>κομματικών παρατάξεων</b>
που παρουσιάζονται ως καθολικά αποδεκτές
απόψεις του φοιτητικού συλλόγου. Και η
αμετοχικότητα έχει το τίμημά της. Στην
πραγματικότητα του φοιτητή υπάρχει η
κουλτούρα του αναρχοαυτόνομου αριστερού
που αναγάγει τον Μπακούνιν και τις
θεωρίες του αναρχισμού σε ιδεολογική
καραμέλα με σκοπιμότητα την ευκαιριακή
“επανάσταση”. Υπάρχει, επίσης το
κλασσικό πρότυπο που θα φωνάξει κλισέ
για τον <b>καπιταλισμό</b>, τη σάπια
<b>υπερκαταναλωτική</b> κοινωνία,
αναπαράγοντας ευλαβικά το ριζοσπάστη
και παρερμηνεύοντας συστηματικά τον
Μαρξ. Υπάρχει, τέλος το έδρανο της
καλοπέρασης για τα βράδια της Παρασκευής
και του Σαββάτου. Η πλευρά, αυτή που
ζητάει τον αριθμό σου από το πρώτο έτος,
που σου υπόσχεται ότι θα σε βάλει μες
στα πράγματα, σε φτιάχνει, σε καλλωπίζει
και σε βγάζει έξοδο στο Μαζωνάκη και
στην Πάολα. Με τη λήξη της ακαδημαϊκής
σου θητείας όλα τα παραπάνω παίρνουν
μία πιο ξεκάθαρη διάσταση και ερμηνεία.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnW8SfrL9XNbpy0vDQCIqS2hix_LUM49Qa_4yPuolWbZGv2h5NOVGaKHM4hE7f0brq9WXyOpvxTMbZSzE4MmFTYpD4Kl3guI37RfbgTKmwgvBQFySh9uxWNkf1vcRS6-N7qCjGaxAC1tU/s1600/%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnW8SfrL9XNbpy0vDQCIqS2hix_LUM49Qa_4yPuolWbZGv2h5NOVGaKHM4hE7f0brq9WXyOpvxTMbZSzE4MmFTYpD4Kl3guI37RfbgTKmwgvBQFySh9uxWNkf1vcRS6-N7qCjGaxAC1tU/s1600/%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" height="320" width="240" /></a><br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το ΕΚΠΑ, ως
Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα δεν έχασε
το κύρος του και την αξιοπιστία του από
την είσοδο των αγανακτισμένων φοιτητών
στο συμβούλιο της Συγκλήτου. Αυτή, ήταν,
απλά μία <b>αντίδραση</b> που προκλήθηκε
από μία <b>πρότερη δράση</b>. Και για την
περίπτωση του κ. Φορτσάκη και γενικότερα
στο θεσμό της διαδοχής των πρυτάνεων
ισχύει η ρύση “φωνάζει ο κλέφτης”. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><b>Το κρατικοδίαιτο
πανεπιστήμιο πρέπει να πεθάνει</b>. Το
σημερινό πανεπιστήμιο και ο τρόπος
λειτουργίας του καταδεικνύει την
<b>σκοπιμότητα</b> της <b>παρακμής</b> του.
Η ισχνή χρηματοδότηση και το πρόγραμμα
μεταρρυθμίσεων που εκφυλίζει διαρκώς
το θεσμό και εξοργίζει την ακαδημαϊκή
κοινότητα μπορεί να λειτουργήσει
μπούμπερανγκ. Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία
ειπώθηκε κάποτε και είναι συνεχώς
επίκαιρο. </span>
</div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-nJ0YQvB7fho%2FVGDUUvcgTgI%2FAAAAAAAAAf8%2FXq0O9xsK5UU%2Fs1600%2F%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%258E%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2587%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnW8SfrL9XNbpy0vDQCIqS2hix_LUM49Qa_4yPuolWbZGv2h5NOVGaKHM4hE7f0brq9WXyOpvxTMbZSzE4MmFTYpD4Kl3guI37RfbgTKmwgvBQFySh9uxWNkf1vcRS6-N7qCjGaxAC1tU/s1600/%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF.jpg" -->Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-49156235783535909272014-09-30T20:59:00.000+03:002014-10-01T15:00:38.049+03:00Το ξέσπασμα της Μέσης Ανατολής και οι Η.Π.Α<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDSeaV_fpNPVChkA6JD947x64G5X0ln8XEB2LAUGYRGMtjiDVnzXOiUQFL1JQGYLcTsNwgTugWz1th6-bWywRj0d9sC8Hk4MvoBxbcqkYZfQCu2_IYWrFx_c56PEZKv7B_mYx5eGUJxuA/s1600/obamaandcameron.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDSeaV_fpNPVChkA6JD947x64G5X0ln8XEB2LAUGYRGMtjiDVnzXOiUQFL1JQGYLcTsNwgTugWz1th6-bWywRj0d9sC8Hk4MvoBxbcqkYZfQCu2_IYWrFx_c56PEZKv7B_mYx5eGUJxuA/s1600/obamaandcameron.jpg" height="200" width="320" /></a><span style="font-size: medium;">Η αραβική λέξη
“jihad” απέκτησε διεθνή διάσταση και
,πλέον, αποτελεί κεντρική προβληματική
για τη διεθνή Δυτική διπλωματία, κυρίως
σε Κογκρέσο και UK Parliament. Ακριβολογώντας,
η πολιτική δράση της jihad εξήρε την προσοχή
της Δύσης, αλλά πολύ περισσότερο, η
“θεατρικότητα” στις εκτελέσεις των
Αμερικανών δημοσιογράφων James Foley και
Steven Sotloff προκάλεσε την απαιτούμενη
ένταση. Η ISIS κερδίζει την προσοχή από
τα διεθνή μέσα και άρα κινεί το παγκόσμιο
ενδιαφέρον. Οι αναπαραστάσεις βίας
εξυπηρετούν την ιδεολογική της
υστεροφημία, αλλά πολύ παραπάνω περνάει
τα μηνύματα που θέλει προς τις “καταραμένες”
Η.Π.Α. “fi sabil allah”, δηλαδή, στο δρόμο του
Θεού. “Jihad”, δηλαδή, αγώνας. Η ταύτιση
των δύο όρων, ως συγκοινωνούντα δοχεία,
μπορεί να προκαλέσει μεγάλο ζήτημα στην
παγκόσμια ισορροπία. Η ιστορία μαρτυράει,
άλλωστε, τους κινδύνους μίας μείξης των
πολιτιστικών χαρακτηριστικών μίας
ευρύτερης περιοχής, Μέση Ανατολή, με
επίκληση στα ιδανικά του θρησκευτικού
στοιχείου και με πολιτικές προεκτάσεις.
Μία τέτοια δυναμική συγκυρία μπορεί να
εξελιχθεί σε λαίλαπα. Ιδίως, όταν
προέρχεται από τους κόλπους του φανατικού
ισλαμισμού.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyAW-j-HSvhyphenhyphenWTDN4vnsffWnEq0nlzIbx1a2Pb-uUCK8D2qwkiwmLUgltWzw1kLim8GoGRU1dGELt80waNLeYFNMgYUjO4LycLDSh3Qn4y-Xb3TvxGmYzNfv1GkHpI1ODyXrAZ3AcxOw4/s1600/kidsandguns.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyAW-j-HSvhyphenhyphenWTDN4vnsffWnEq0nlzIbx1a2Pb-uUCK8D2qwkiwmLUgltWzw1kLim8GoGRU1dGELt80waNLeYFNMgYUjO4LycLDSh3Qn4y-Xb3TvxGmYzNfv1GkHpI1ODyXrAZ3AcxOw4/s1600/kidsandguns.jpg" height="221" width="320" /></a><span style="font-size: medium;">Οι κοινωνίες
της Μέσης Ανατολής έχουν τη δική τους
πολυπλοκότητα, στα χαρακτηριστικά και
στις ιδιαιτερότητές τους (κουλτούρα).
Τα κοσμικά καθεστώτα, κατά βάση
απολυταρχικά στη δομή και στη λειτουργία
τους, διατηρούσαν μία κάποια ισορροπία
στο κατά τ' άλλα εύθραυστο πολιτικό
σκηνικό των κρατών. Η αποσταθεροποίηση
της πολιτικής κατάστασης σε Λιβύη
(Καντάφι), Ιράκ (Σαντάμ Χουσεϊν), Αίγυπτο
(Μουμπάρακ), Συρία (Άσσαντ) δημιούργησε
προστριβές στο εσωτερικό των χώρων αυτών.
Κι ενώ, οι εμφύλιοι μαίνονται ακόμη σε
Συρία και Ιράκ, οι Η.Π.Α. χάνουν γρήγορα
τον έλεγχο των ισορροπιών. Ακόμη,
χειρότερη είναι η προσπάθεια πολιτικής
τους παρέμβασης σε μία απόπειρα εξομοίωσης της Μεσανατολικής λογικής
με τη Δυτική. Πράγμα εντελώς ανέφικτο.
Η μονοκόμματη στήριξη των αντικαθεστωτικών
δυνάμεων, σε κάθε περίπτωση, απέβλεπε
στον εξυπνακίστικο τρόπο επιρροής στα
εμπορικά δρώμενα των τόπων(=ο έλεγχος
του πετρελαίου) και στην εξόντωση των
ντόπιων ανταγωνιστών(=οι επιφανείς
δικτάτορες). Η υποστήριξη στους
αντάρτες, βέβαια, φάνηκε σαν ένα δίκοπο
μαχαίρι. Γιατί, όταν το Δυτικό κοσμικό
εμπλέκεται κι επηρεάζει μία κατάσταση
που εκ των πραγμάτων δε γνωρίζει ή δεν
έχει την εμπειρία να διαχειριστεί, τότε
τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά
απρόβλεπτα. Εν ολίγοις, οι Η.Π.Α. ενεπλάκησαν
πολιτικά σε περιοχές που δεν αντιλαμβάνονται
τα πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά.
Πρόκειται για μία σωρεία πολιτικών και
στρατηγικών λαθών, με πρόχειρους
χειρισμούς, που απορρέουν από την
ευρύτερη αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών
στη διαχείριση των διεθνών θεμάτων. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHvLNyRJor0WTzGY4pCZmWzwidzkl51vthHdU4EyWnkUVPB70xrBhWnh4JxSp1uEkKPAJvFJY-UMEAjOSIbU34Ml7M5t0Sfyk9EsTbqbMk8EiLf6nXMWduD82awnmv6kFKpuefBsg7Fu0/s1600/obama-middle-east-water.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHvLNyRJor0WTzGY4pCZmWzwidzkl51vthHdU4EyWnkUVPB70xrBhWnh4JxSp1uEkKPAJvFJY-UMEAjOSIbU34Ml7M5t0Sfyk9EsTbqbMk8EiLf6nXMWduD82awnmv6kFKpuefBsg7Fu0/s1600/obama-middle-east-water.jpg" height="256" width="320" /></a><span style="font-size: medium;">Σε τελική ανάλυση,
προτού ειπωθεί λαϊκίστικα ένα - “state
incorrect” ή ένα - “we're deeply sorry for the victims of our
families” σε μία κρίση αυτοκριτικής, καλό
θα ήταν προτού σταλούν δημοσιογράφοι,
να σταλούν ανθρωπολόγοι. Πώς παρεμβαίνεις
πολιτικά σε έναν τόπο όταν δε ξέρεις
την κουλτούρα του, τη θρησκεία του και
τα χαρακτηριστικά του, την ταυτότητά
του; Στην περίπτωση της αμερικανικής
διπλωματίας ισχύει το -ανοίξτε και κάνα
βιβλίο. Διότι, οι πολιτικοί και διπλωματικοί
χειρισμοί του Κογκρέσου έχουν τη μορφή
fast-food, με δεδομένη την εδραίωση των
McDonalds στην παγκόσμια αγορά και την
αποθέωση της εταιρικής πολιτικής από
τους “καλοφαγάδες” φαφλατάδες
Αμερικάνους. Σε αυτήν τη λογική εξομοίωσης
μπορεί κάλλιστα να τοποθετηθεί μία
επιχείρηση “Mcdonalds” αλα “Σοκ και Δέος”
στο κέντρο της Βαγδάτης ή της Δαμασκού.
</span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Η γεωπολιτική
ισορροπία αλλάζει, γιατί και ο συσχετισμός
δυνάμεων αλλάζει. Οι Η.Π.Α. εκφράζουν
,αισθητά, αδυναμία στο να παίξουν το
ρόλο του πλανητάρχη. Οι ήττες σε Ιράκ
και Αφγανιστάν, από 2000 κι έπειτα,
αποτέλεσαν μεγάλες πληγές για την
αμερικανική οικονομία. Παράλληλα, οι
πολιτικοί χειρισμοί στη Μέση Ανατολή
εξέθρεψαν μία πολύ απρόβλεπτη κατάσταση.
Η διάλυση της μεσαίας τάξης, η ανάδυση
των θρησκευτικών χαρακτηριστικών σε
συνδυασμό με την έντονη παρεμβατικότητα
των Αμερικανών, η φθίνουσα πορεία της
Αλ Κάιντα, ενθαρρύνουν τη συσπείρωση
της περιοχής της Μέσης Ανατολής υπό το
πρίσμα μίας Αραβικής Μεγάλης Ιδέας.
Στην ,πλέον, ιστορική συγκυρία, οι
Αμερικάνοι εμφανίζονται άπραγοι, αδαείς
και κυρίως άφραγκοι. Όση επιρροή κι αν
ασκούν στο Σίτι και στο UK Parliament, όσο
καλές κόπιες και να δίνουν στον Κάμερον,
το story είναι πως we're all (no longer) liviving an
Amerika που λένε και οι rammstein. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-31759225180561677302014-08-18T20:19:00.000+03:002014-08-20T14:07:21.277+03:00Gost-(άρουμε)-amos do português<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">Όταν
κατέβηκα για πρώτη φορά στην κουζίνα
του κάτι σαν common room της δικής μας
φοιτητικής- “εράσμους” -εστίας, ένιωθα
σχετικά μαζεμένος. Κι εδώ που τα λέμε
όταν στις πρώτες σου δύο μέρες στη
φοιτητούπολη της Γάνδης, σκίζεσαι στη
γραφειοκρατία και η μόνη κοινωνική
συναναστροφή που έχεις είναι με κάτι
τύπους που μοιάζουν σαν τζιχαντιστές
έτοιμοι για πραξικόπημα, είσαι τουλάχιστον
μαγκωμένος. Εκεί βρήκα ένα τραπέζι
γεμάτο από πατάτες, μπρόκολα, λάδι, κρασί
και σολωμό. Πάνω από τις κατσαρόλες
τρεις τύποι με φαρδιά πλατιά χαμόγελα
και μια κουτάλα ανα χείρας, να χασκογελάνε
και να κάνουν χαλασμό. Αυτό ήταν. Αποκύρηξα
τους τρομοκράτες του 4ου και 5ου ορόφου
και προσηλυτίστηκα σε μία πιο εράσμους
λογική. Αυτή των Πορτογάλων. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Times New Roman, serif;">Η
εμπειρία του εράσμους τελειώνει. Και
κάπου εκεί η ουτοπία της διατήρησης
μίας όποιας φιλίας θα έχει πάντοτε
τροχοπέδη την πραγματική απόσταση.
Βέβαια, έχεις την αίσθηση πως έχεις
ανοιχτούς λογαριασμούς ακόμα. Κάνεις
ένα quick search και προσεύχεσαι να μην
καταλήξεις πάλι στη Ryanair, skype για τις
λεπτομέρειες, φτιάχνεις αποσκευές αλά
go light, check-in κι έφυγες για eurotrip. Εντάξει,
ίσως να μην είναι και τόσο απλό. Μόνο
έτσι, όμως, μπορείς να νιώσεις πως έβαλες
και την τελική σφραγίδα στην εμπειρία
του εράσμους. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxPoErL4jgtNKzaiPW33voFstPZFfTJPePrYzfGkoKfmZIpqAXEDcMvMqBeGk2gaC7P7_-GiXrqtxiU2HjXvdC8fX-GES6IVvaIbDBxkG5uLNaEiL7qExNUJIFxBybxOgMYEmsXEntJJM/s1600/sameiro.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxPoErL4jgtNKzaiPW33voFstPZFfTJPePrYzfGkoKfmZIpqAXEDcMvMqBeGk2gaC7P7_-GiXrqtxiU2HjXvdC8fX-GES6IVvaIbDBxkG5uLNaEiL7qExNUJIFxBybxOgMYEmsXEntJJM/s1600/sameiro.jpg" height="197" width="320" /></a><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Όπως
κάθε λαός έτσι και οι Πορτογάλοι έχουν
κάποιες ιδιαιτερότητες στην κουλτούρα
τους. Αρχικά, ζούνε έντονα την κόντρα
Βορρά-Νότου, την κόντρα των δύο μεγάλων
αστικών κέντρων Πόρτο-Λισαβόνας, την
κόντρα των δύο ποδοσφαιρικών μύθων
Πόρτο-Μπενφίκα, την κόντρα της Super Bock με
τη SAGRES(οι δύο πιο δημοφιλείς εγχώριες
μπύρες). Βέβαια, ανεπίσημα υφίσταται
και η νοητή διαίρεση στην κουλτούρα
Δύσης κι Ανατολής, δηλαδή των ανθρώπων
της θάλασσας και του Ατλαντικού, κάτι
σαν τους δικούς μας νησιώτες, με τους
ανθρώπους της γης και της υπαίθρου. Από
τη μία, οι φωνακλάδες ψαράδες, ζώντας
μία έντονη καθημερινότητα, παθιασμένοι
και με ταμπεραμέντο, λατρεύουν το
φαγοπότι, το μπινελίκι και τα “πονειρά
ανέκδοτα”. Από την άλλη, οι ενάρετοι
αγρότες, βαθιά θρησκευόμενοι, ζούνε
μετ' ηρεμίας και γαλήνης, απολαμβάνοντας
τους καρπούς της γης, ακούγοντας
fado-κλασσική πορτογαλική μουσική
ρομαντικής και συναισθηματικής
χροιάς-κατά τη διάρκεια του δείπνου.
Συνοπτικά, το Πόρτο, η καρδιά και
πρωτεύουσα του Βορρά είναι το ενδεικτικότερο
πολιτιστικό παράδειγμα της Πορτογαλικής
κουλτούρας σε αντίθεση με την κοσμοπολίτικη
Λισαβόνα, τουριστικό “άσυλο”, θέρετρο,
δηλαδή, που σφετερίζεται τον τίτλο της
πρωτεύουσας της χώρας. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqo5SOrSrrtOjEnmeUywzsa-dQBym9ug5Da3mAoJfUMVX9fevPOT3DUDPFTRsNf-sa3aafF0UJkKWx5P7McSq-hvK8c3oc17luFBd_IJyCXVeEqQYofH4m_SB5kG6xNk1r8S6NkojjIEU/s1600/ronaldocrying.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqo5SOrSrrtOjEnmeUywzsa-dQBym9ug5Da3mAoJfUMVX9fevPOT3DUDPFTRsNf-sa3aafF0UJkKWx5P7McSq-hvK8c3oc17luFBd_IJyCXVeEqQYofH4m_SB5kG6xNk1r8S6NkojjIEU/s1600/ronaldocrying.jpg" height="199" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Κάθε
Πορτογάλος που γνώρισα στο άκουσμα του
ότι ήμουν Έλληνας, έλεγε σπαραχτικά:
“Grego, os jogos em 2004...meu deus, meu deus, meu deus”. Η
περηφάνεια τους είναι και θα είναι
πληγωμένη από το κάζο που υπέστησαν στο
EURO του 2004. Δεν το ξεπέρασαν ποτέ. Και
μετά από αυτή τη σύντομη στιχομυθία και
με δεδομένη την αδυναμία μου για
παραγωγική κουβέντα στα πορτογαλικά,
τα σφηνάκια κατέβαιναν μονομιάς εις
υγείαν της καταραμένης Ελλάδας που
ακόμα τους στοιχειώνει. Οι Πορτογάλοι
είναι ποδοσφαρολάγνοι. Ποδοσφαιρόπληκτοι.
Ζουν κι αναπνέουν για τη μπάλα, όπου
σταθούν κι όπου βρεθούν επιδίδονται σε
αναλύσεις και καταλήγουν να τσακώνονται
για την Πόρτο, για τη Μπενφίκα και τη
Σπόρτινγκ Λισαβώνας, τις τρεις μεγάλες
ομάδες, δηλαδή. Εκνευρίζονται με το
στυλάκι του Ρονάλντο που είναι η επιτομή
του “azeiteiro”-κάγκουρας-αλλά κρυφά
δείχνουν να το γουστάρουν και κατ'
επέκταση να το υιοθετούν. Βέβαια, το
στυλ των “azeiteiros” κομπλάρει και κοκκινίζει
μπροστά στα καθολικά και καθωσπρέπει
κορίτσια. Τότε σε μία απόπειρα
προσέγγισης-αλά καμάκι- ένα πνιγηρό
“Olá”/Γεια, καταποντίζεται από τα
περιπαιχτικά γελάκια των meninas/κορίτσια.
</span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf2zqhIkyBjuDTTqvKFFtJaeV1-NlBLjJtQ6bEHF5eB129k0L2te6VbrH5XcMerRSTF5BfmH6xv86AQIHPh0Jy4ketwafyVOC1W6l5cXsDrBb0khCjy0LGlP_wIgTmtu_VxgDTMxphh3o/s1600/portowine.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf2zqhIkyBjuDTTqvKFFtJaeV1-NlBLjJtQ6bEHF5eB129k0L2te6VbrH5XcMerRSTF5BfmH6xv86AQIHPh0Jy4ketwafyVOC1W6l5cXsDrBb0khCjy0LGlP_wIgTmtu_VxgDTMxphh3o/s1600/portowine.jpg" height="238" width="320" /></a><span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Οι
Πορτογάλοι είναι καλοφαγάδες. Τους
αρέσει το καλό φαγητό και άρα και το
καλό κρασί. Είναι γευσιγνώστες, εκτιμούν
και στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την εγχώρια
και τοπική παραγωγή τους. Ωστόσο, για
εκείνους το τραπέζι και η συγκέντρωση
γύρω από αυτό έχει συγκεκριμένη ερμηνεία
και στοχοθεσία. Είναι η μάζωξη της
οικογένειας με την αφορμή του μεσημεριανού
ή του δείπνου, ευκαιρία για κουβέντα κι
αλληλεπίδραση. Η ευκαιρία για τη μητέρα
να σε πείσει να γίνεις νοσοκόμα ή για
τον πατέρα να σε πείσει να γίνεις
μηχανικός. Αυτή είναι η δική τους πρακτική
θεώρηση.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Η
έννοια της οικογένειας έχει ,δεδομένα,
ύψιστη σημασία, “tudo para a familia”/όλα για
την οικογένεια. Εξαιρετικά φιλόξενοι
και κοινωνικοί, επικαλούνται το Ξένιο
Δία σαν παράδειγμα, τιμώντας τον
προσκεκλημένο και την προέλευσή του,
χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας. Το κυριότερο
δε, πως η φιλοξενία τους εμφανίζεται ως
κοινός τόπος στην ευρύτερη πολιτιστική
τους άποψη, χωρίς να αποτελεί αποκλειστικά
δυνατότητα μιας αστικής τάξης. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Τέλος,
πέρα από τα ονόματα οροσειρές που φέρουν
σαν καμάρι και τιμή, τέσσερα μπορεί και
έξι ονόματα μερικές φορές, επίδραση από
τους “κακούς Σπανιόλους” που δε
συμπαθούν ιδιαίτερα, σε επίπεδο πολιτικής
δηλώνουν αριστεροί στις πεποιθήσεις
τους, αλλά το 60% της αποχής τους στις
πρόσφατες Ευρωεκλογές καταδεικνύει
αφ' ενός τον προβληματισμό τους κι αφ'
ετέρου την αδιαφορία τους. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Times New Roman, serif;"><span style="font-size: medium;">Στον
τελευταίο χαιρετισμό στο αεροδρόμιο
του Πόρτο κι ενώ επιβιβάστηκα στο
αεροπλάνο, έφερα κατα νου τις εικόνες
και τις εμπειρίες μου από το ταξίδι. Η
ζεστή από την τελευταία φωτογραφία
κάμερα μπήκε αναπαυτικά στη θήκη της,
με την ελπίδα του ότι η Ευρώπη θα
παραμείνει μια γειτονιά. Ένα φιλόξενο
σπίτι ενός φίλου, μία αυθόρμητη εξόρμηση,
ένα reunion για να θυμηθείς εικόνες μιας
μοναδικής εμπειρίας. Οι φωτογραφίες
είναι αναμνήσεις και οι αναμνήσεις
γνώση κι εμπειρία απαραίτητη για να σε
ωριμάσει. </span></span>
</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-Um70NRbzX_Q%2FU_IzUghcBmI%2FAAAAAAAAAew%2FJ-5iBoQL4UY%2Fs1600%2Fronaldocrying.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqo5SOrSrrtOjEnmeUywzsa-dQBym9ug5Da3mAoJfUMVX9fevPOT3DUDPFTRsNf-sa3aafF0UJkKWx5P7McSq-hvK8c3oc17luFBd_IJyCXVeEqQYofH4m_SB5kG6xNk1r8S6NkojjIEU/s1600/ronaldocrying.jpg" -->Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-75643414004172496472014-07-01T04:13:00.000+03:002014-07-01T04:13:02.765+03:00Goal 2. Απάντηση στο Ν. Μπογιόπουλο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style type="text/css">P { <span aria-haspopup="true" role="menuitem" tabindex="-1" id=":w.1" style="background: none repeat scroll 0% 0% yellow;" class="goog-spellcheck-word">margin</span>-<span aria-haspopup="true" role="menuitem" tabindex="-1" id=":w.2" style="background: none repeat scroll 0% 0% yellow;" class="goog-spellcheck-word">bottom</span>: 0.08in; }</style>
<br />
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
“<span style="font-size: medium;"><i>Το
ποδόσφαιρο είναι αθώο και πάντα μία
μπάλα θα φτάνει για να το αποδείξει. Μία
μπάλα θα είναι αρκετή για να γίνεται το
ποδόσφαιρο πάλι παιχνίδι. Μία μπάλα,
μερικά πανιά δεμένα, ό,τι μοιάζει
στρογγυλό, είναι αρκετό για να πάρει
φωτιά η αλάνα, το σοκάκι, η αυλή, ο δρόμος,
για να αντηχήσει η πιο διαδεδομένη
γλώσσα στον κόσμο. Το ποδόσφαιρο. Αυτό
το παγκόσμιο παιχνίδι είναι παντού,
κάθε στιγμή, κάθε μέρα προσιτό σε όλους</i>”.
</span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το Παγκόσμιο
Κύπελλο στη Βραζιλία, όχι στη χώρα που
γέννησε το άθλημα, αλλά στη χώρα που το
<b>αγάπησε και το ενστερνίστηκε όσο καμία
κουλτούρα ανά την υφήλιο</b>. Όχι στη χώρα
που το επιστημονοποίησε, αλλά στη χώρα
που το έβαλε βαθιά στην <b>πραγματικότητα
μιας κοινωνίας</b>. Μιας κοινωνίας μεγάλης
που διαμαρτύρεται για την υπερπολυτέλεια
του εγχειρήματος της FIFA. <u>Γιατί γι' αυτούς,
μία μπάλα με μερικά πανιά δεμένα, καθετί
στρογγυλό, μπορεί να γίνει “τροφή” για
όνειρα. Γι' αυτούς, δεν είναι απλά ένα
παιχνίδι. Είναι το παιχνίδι τους. </u></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Σ' αυτό
έμελλε να πάρει μέρος και η δική μας
ομάδα. Η Εθνική ομάδα. Η ομάδα που την
τελευταία δεκαετία λατρεύεις, να μισείς.
Διχαστική, αντιτουριστική, με έριδες
και λυκοφιλίες στους κόλπους της,
ιντριγκαδόρικη, θαρρείς πως βλέπεις
μια <i>μεξικάνικη νουβέλα</i>(παραλίγο). Το
τέλειο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
</span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF26eCLtym6KdIsJb8HgVdYPGQEGGUqGh2mgmaj2WaYN_tmgjnSf7nGrupTR6KX4uEPENdiwyoo5gFoKmwasdW2ZBT2lwgzn4ytI4H24mmnz0oC8MMxI_TnyrDMU7efL4fpxn0IpbDl64/s1600/karagounis.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF26eCLtym6KdIsJb8HgVdYPGQEGGUqGh2mgmaj2WaYN_tmgjnSf7nGrupTR6KX4uEPENdiwyoo5gFoKmwasdW2ZBT2lwgzn4ytI4H24mmnz0oC8MMxI_TnyrDMU7efL4fpxn0IpbDl64/s1600/karagounis.jpg" height="320" width="320" /></a><span style="font-size: medium;">Ας βλέπεις
για μία δεκαετία τον Καραγκούνη να
πέφτει δραματικά στο χορτάρι, να έχει
τελειώσει το σπρέι του διαιτητή σε αυτό
το Παγκόσμιο Κύπελλο, να γκρινιάζει μ'
αυτούς τους ντενιρικούς* μορφασμούς.
Ας αντιπαθείς τον κλικαδόρο και χοντροκώλη
Κατσουράνη-πρόσφατα θύματος διαδικτυακού
bullying που δεν έπεισε για τη (μη) συμμετοχή
του από τον “πολυ-μηχανικό” Φερνάντο
Σάντος. Ας λες ότι ο Σαμαράς είναι
ελεύθερος, αλλά έκλεισε συμβόλαιο με
τη “fructis”. Ας ρίχνεις το ανάθεμα στον
κάγκουρα από το Μπουρνάζι-Μήτρογλου
που κόστισε 15 καφετιά και τώρα είναι
μια μαούνα ή στο καράβι για απόσυρση-Γκέκα
που η μισή Ελλάδα προμήνυε άδοξη κατάληξη
στο 4ο πέναλτι με την Κόστα Ρίκα. Από την
κόλαση στον παράδεισο κι από τον παράδεισο
στην κόλαση. Πάντα θα είναι ένα δρομολόγιο
περιπετειώδες. </span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge84gWc2RWPq2j4JQhAIja1YvKGYrDgi82yFzNXmonof-EoKHkoIaQnVzcXXTpHP8u0lV8Mz1qKLMaFGzCFfju2WQSXiCsGjXPN0DRCYAvqc4yHkcx-6WBPmnp_qohol_1QuIK9bBgqkQ/s1600/Jay.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge84gWc2RWPq2j4JQhAIja1YvKGYrDgi82yFzNXmonof-EoKHkoIaQnVzcXXTpHP8u0lV8Mz1qKLMaFGzCFfju2WQSXiCsGjXPN0DRCYAvqc4yHkcx-6WBPmnp_qohol_1QuIK9bBgqkQ/s1600/Jay.jpg" height="161" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5iJ9se4JtFOwDcM52aLSy0FpKdXg327v-gQIZ-xdQBEcP-KVFmocFEWrTuOV7J1CxJlpzcgcxeHA-Z4f7UVn-eg8e83EvNrxvaZQAoP4YXySGZvN5jT_Ba6qzrIUfZp94Pd8tKqwJrGU/s1600/samarasfairplay.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5iJ9se4JtFOwDcM52aLSy0FpKdXg327v-gQIZ-xdQBEcP-KVFmocFEWrTuOV7J1CxJlpzcgcxeHA-Z4f7UVn-eg8e83EvNrxvaZQAoP4YXySGZvN5jT_Ba6qzrIUfZp94Pd8tKqwJrGU/s1600/samarasfairplay.JPG" height="210" width="320" /></a><span style="font-size: medium;"><b>Συγκλονιστική
η δύναμη της εικόνας</b>. Ένας πιτσιρικάς
με σύνδρομο down, κολλημένος με το Σαμαρά.
Μία εικόνα ενθουσιασμού και δύναμης
που ταξιδεύει από τη μία γωνιά του
πλανήτη στην άλλη με όχημα μία μπάλα.
Από την άλλη, το τελευταίο σφύριγμα και
η λήξη του αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού.
Τα πανηγύρια των διεθνών, η αυλαία για
ένα σπουδαίο ποδοσφαιριστή-Ντρογκμπά,
η ιπποτική κίνηση παρηγοριάς του Σαμαρά
στον για 90' αντίπαλό του. <b>Το ποδόσφαιρο
είναι κάτι παραπάνω από ένα lifestyle. Το
ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, το ποδόσφαιρο
είναι στιγμές. </b></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Μεταμεσονύχτιες
τσάρκες στη γειτονιά σου. Η ώρα περασμένη.
Ο αδιάλειπτος βερμπαλισμός του Σπυρόπουλου
στοιχειώνει το μυαλό σου. Είσαι θυμωμένος
κι από τον μαλάκα το Γκέκα που δεν την
έστειλε στο πλεκτό. Ξαφνικά, συνειδητοποιείς
πως αυτή σου τη σκέψη την άκουσες δυνατά.
Στο παραπέρα στενό και στο παραδίπλα
και στο πιο κάτω τετράγωνο. Και μία ωραία
νύχτα γεμίζει από ποδοσφαιρική κουβέντα,
είτε είναι σαρκαστική, είτε επαινετική,
είτε εμπεριέχει επιφωνήματα του “αχ”.
Αχχχ...</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Το ποτήρι
φαίνεται μισοάδειο ή μήπως είναι
μισογεμάτο. Έχω καιρό να δω τη γειτονιά
μου τόσο ζωντανή. Υπήρχε λόγος. Και η
αξία του νικητή δίνει χαρά στον ηττημένο.
Κόστα Ρίκα ή αλλιώς <i>όμορφη ακτή. </i><span style="font-style: normal;">Έπειτα,
είναι απλά ένα παιχνίδι. Ή μήπως όχι;</span><i>
“<b>Ποδοσφαιρο. Το πιο σημαντικό ασήμαντο
πράγμα στον κόσμο</b>”. </i></span>
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Δεν
ξέρω αν οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες
όπως άστοχα χρησιμοποιείται διηνεκώς
η ιστορική αυτή ατάκα του Τσόρτσιλ.
Ξέρω, όμως, ότι το εθνικό φρόνημα δεν
αναζωπυρώνεται μέσα από την ίδια αθλητική
φυλλάδα που θα προκρίνει μίση, έχθρες,
έριδες, αντιπαλότητες κι αντιδικίες. </span></span>
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-91122918213943480262014-05-02T06:46:00.000+03:002014-05-02T06:46:09.369+03:00Η πολιτική θα φορεθεί πολύ αυτήν την άνοιξη"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Είναι
in fashion. Είναι μία τάση, ένα ρεύμα. Η
πολιτική λανσάρει νέα μόδα, φοριέται
και θα φορεθεί πολύ αυτήν την άνοιξη. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Τι
θα φορεθεί πιο πολύ; Μπλε, κόκκινο,
πράσινο, πάλι μπλε ή πάλι κόκκινο. Διάολε,
όμως, <b>το μαύρο είναι πάντα στη μόδα</b>.
Ένδειξη κομψότητας.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ο
ντουνιάς σφύζει από προεκλογική λόξα.
Κάποτε <b><u>το lifestyle ήταν μία πολιτική</u></b>. Μία
πολιτική <b>αποπροσανατολισμού</b> του
ακροατηρίου από τα ουσιώδη ζητήματα,
μία ώθηση στα επουσιώδη και στα
υπερκαταναλωτικά πρότυπα. Η <b>πολιτική
του φαίνεσθαι</b> έκανε τράμπα κι έτσι η
πολιτική έγινε lifestyle. Έχεις δεν έχεις
πρόταση, για την πατρίδα και τον τόπο
σου ρε γαμώτο. Άλλωστε, λίγοι βγήκαν
ουσιαστικά χαμένοι. Οι περισσότεροι
μάλλον ατσαλάκωτοι θα παραμείνουν.
Έχουμε βραχύβια μνήμη Κάρολε!</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq11dsokdFRYhhwlrfBTWwiWZEiOrMAp7kG7bBGyq1h_Bu8nv-IG5roZE08B-1MHfIDz_Cx2tkuQspr5qHWTasblwoznV5ssY7ygDdZxscDREYKBZCbLCgelpQM8MowbM5PEmER9kcMMY/s1600/s10_skitso-2-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq11dsokdFRYhhwlrfBTWwiWZEiOrMAp7kG7bBGyq1h_Bu8nv-IG5roZE08B-1MHfIDz_Cx2tkuQspr5qHWTasblwoznV5ssY7ygDdZxscDREYKBZCbLCgelpQM8MowbM5PEmER9kcMMY/s1600/s10_skitso-2-thumb-large.jpg" height="199" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Το
“Ποτάμι” βάφτισε εκφραστή της ιδέας
του ή μάλλον των συμφερόντων του ένα
πρόσωπο αναγνωρίσιμο στην πλατιά μάζα,
μία εικόνα επικοινωνιακή και κοινά
αποδεκτή. Το βασικό είναι να σε ξέρουν.
Σε αυτήν την <b><u>λογική της αναγνωρίσιμης
φιγούρας</u></b> πάτησαν επικοινωνιακά στο
προεκλογικό στάδιο όλες σχεδόν οι
πολιτικές κινήσεις. Η ΝΔ δίνει κεντρική
θέση στον αρχηγό Ζαγοράκη, εποφθαλμιώντας
στη σχέση της με τον επενδυτή Σαββίδη
και τούμπαλιν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύει
την ιστορία του Μ.Γλέζου δίνοντας ηρωική
διάσταση στο ψηφοδέλτιό του. Η πρόταση
Λαζόπουλου δεν προχώρησε και θα πρέπει
να εκθειάζουμε άλλη μία σεζόν την
“σατυρική” εκπομπή του. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDm-LYGRRCLYBB-aKu_r7xLgMAIGP0H-hlILZL6TRdipaGEUfzhPKvRsFJd2-Nl_0AABK352I62LHUtKG-nBqbw7h0cjLqbWuZXfcbXgDm51b4gHaMKqrCyBeYFd5QN9l77oN2w7mqGyA/s1600/%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CE%BF%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDm-LYGRRCLYBB-aKu_r7xLgMAIGP0H-hlILZL6TRdipaGEUfzhPKvRsFJd2-Nl_0AABK352I62LHUtKG-nBqbw7h0cjLqbWuZXfcbXgDm51b4gHaMKqrCyBeYFd5QN9l77oN2w7mqGyA/s1600/%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CE%BF%CE%B9.jpg" height="169" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Είναι
μία <i>διαδικασία storytelling</i>, διήγηση κάποιων
ιστοριών με κοινό στόχο. Την <b>αποδοχή</b>.
Φερ' ειπείν, η ιστορία ενός δημοσιογράφου
πολιτικοποιημένου που αποφάσισε να
καινοτομήσει, να ρισκάρει δείχνοντας
ότι δεν είναι αμέτοχος στα προβλήματα
του τόπου. Από την άλλη, ένα λαϊκό παιδί
από τη Λυδία Καβάλας, χωριατόπαιδο, που
έπαιξε μπάλα και λατρεύτηκε για τα
ηγετικά του χαρακτηριστικά και την
αρρενωπότητα του. Τέλος, το πρόσωπο,
όνομα της ιστορίας, που με θάρρος κατέβασε
τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη.
Η ενεργοποίησή του έχει επικοινωνιακό
συμβολισμό. Το παρελθόν, το παρόν και
το μέλλον λειτουργούν ενωτικά. Ο ήρωας
του τότε, ο ήρωας του τώρα, ο ήρωας του
αύριο. Ένα παράδειγμα, μία αναφορά στο
ένδοξο του παρελθόντος ως παρακαταθήκη
για το τώρα και το αύριο.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><b>Η
πολιτική έχει αποκτήσει διεκπεραιωτικό
χαρακτήρα εφόσον αποτελεί δείκτη
εξυπηρέτησης των ιδίων κεφαλαίων, των
λόμπι</b>. Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης
βιώνουμε διαρκείς <b>επικοινωνιακές</b>
<b>αλλαγές</b>. Κάποτε αρκούσε να είσαι απλά
από τζάκι ή να έχεις μία οικονομική
επιφάνεια. Πλέον, το κοινό απαιτεί να
είσαι και της showbiz. Κι επίδοξες σταρλετίτσες
θα υπάρχουν πάντα διαθέσιμες για
κατανάλωση. Είναι μία νέα τάση. Μία
εποχιακή και ευκαιριακή αλλαγή. Κάποιοι
το βαφτίζουν ανανέωση. Κάποιοι
αντιλαμβάνονται την απελπισία του
συστήματος και την <b>αδυναμία</b> <b>πειθούς</b>
του. <b>Κάθε τάση στη μόδα έχει ημερομηνία λήξης. Γι' αυτό αποφασίζει ο καταναλωτής/πολίτης</b>. </span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-18239683723310506572014-04-17T07:29:00.000+03:002014-04-17T07:29:14.601+03:00Εσύ πού κερδίζεις;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_K3K9bcRVZUAHZ4CebGC8_VtnXbItoUM1R8TaqVyn6hmtIZdrHEB2JgxMdd2ZaxTUq6ypuntOSybqD15090nWKqhxPWqY_VrQuG3_pw_LgU-LErprxlObo1yXBk9ZXAx-TGHIpFpz2H8/s1600/marinakis-sabbidis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_K3K9bcRVZUAHZ4CebGC8_VtnXbItoUM1R8TaqVyn6hmtIZdrHEB2JgxMdd2ZaxTUq6ypuntOSybqD15090nWKqhxPWqY_VrQuG3_pw_LgU-LErprxlObo1yXBk9ZXAx-TGHIpFpz2H8/s1600/marinakis-sabbidis.jpg" height="131" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Το
ποδόσφαιρο είναι ίσως η πιο πετυχημένη
κόπια της πολιτιστικής βιομηχανίας,
της βιομηχανίας του θεάματος. Το πως
προμοτάρεται ένας αγώνας μεταξύ δύο
ομάδων, με pre-game και post-game analysis, καταδεικνύει
την επιτυχία του μάρκετινγκ στην προώθηση
του προϊόντος που λέγεται αθλητισμός.
Προϊόν που προβάλλεται μαζικά μέσα από
τα ΜΜΕ(το μέσο προώθησης) και έχει
εγκατασταθεί στο συλλογικό φαντασιακό
του ελληνικού κοινού αρχικά από την
περίοδο της Χούντας και μετέπειτα, πιο
έκδηλα και πιο αναλυτικά στις αρχές τις
δεκαετίας του '90. Εκεί που όλα παίρνουν
μία πιο επαγγελματική μορφή.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4tViK4sVDL84JKJOvvOTBmSvYJzzNOBZMYTqgFz4R8a8pkEMtPq-KehvfUXrJAt1_4mmle-bN_nSA5en_jA4S86xgszpDOTlE_rLtpw04PtSUW1hQ6DsLLQINOn4CCuwOnVzH3BKec4/s1600/sportouvorra.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4tViK4sVDL84JKJOvvOTBmSvYJzzNOBZMYTqgFz4R8a8pkEMtPq-KehvfUXrJAt1_4mmle-bN_nSA5en_jA4S86xgszpDOTlE_rLtpw04PtSUW1hQ6DsLLQINOn4CCuwOnVzH3BKec4/s1600/sportouvorra.jpg" height="200" width="155" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Το
ποδόσφαιρο, σήμερα, πέρα από την
επαγγελματική του διάσταση και την
εξαιρετική απήχηση που έχει σε παγκόσμιο
κοινό, έχει και πολιτική σχέση. Κι αυτό
γιατί σαν προϊόν προσφέρει δυνατότητες,
κυρίως οικονομικές μα και κοινωνικοπολιτικές.
</span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η
χθεσινοβραδυνή κόντρα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού
είναι μία εικόνα του πως δρα και λειτουργεί
η συγκεκριμένη βιομηχανία θεάματος.
Όρος ο οποίος, βέβαια, δυνάμει υπονομεύει
το ζητούμενο, το θέαμα. Οι μεν και οι δε.
Σε μία ξεκάθαρη σύγκρουση συμφερόντων
με μπόλικο παρασκήνιο και με εξαιρετικό
ενδιαφέρον να ερευνήσεις τις πραγματικές
προθέσεις των “αιμοδοτών” του θεάματος.
</span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWSyx3E6C4vdS3-OEI5M8nYoYFUA1dJOtDaqq751R4wNTLRyyZ2S57slRyenUPOAxN3lkqbYjzNEj1gfE3TkDs0Rj2DDbeE3UJX4Gh4e4WlDvT2-BsHf5Wn_pXvOtNwIJIMGPK2u4lSTs/s1600/gavros.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWSyx3E6C4vdS3-OEI5M8nYoYFUA1dJOtDaqq751R4wNTLRyyZ2S57slRyenUPOAxN3lkqbYjzNEj1gfE3TkDs0Rj2DDbeE3UJX4Gh4e4WlDvT2-BsHf5Wn_pXvOtNwIJIMGPK2u4lSTs/s1600/gavros.jpg" height="200" width="137" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ο
Σαββίδης επιχειρηματικά αντιπροσωπεύει
μία κάστα, ελίτ Ρωσικών συμφερόντων,
εδρεύει και δραστηριοποιείται
επιχειρηματικά στη Θεσσαλονίκη και τη
Μακεδονία, χτίζει το δικό του μύθο. Με
την εξαγορά επιχειρήσεων χτίζει το
οικονομικό του status και δικαιολογεί όλα
τα κεφάλαια που επενδύει στο όχημα-εταιρία
που λέγεται “ΠΑΟΚ”. Από την άλλη πλευρά,
ο Μαρινάκης, ναυτιλιακά διατηρεί το
brand-name του χωρίς να χρειαστεί να
δικαιολογήσει φορολογικά τις κινήσεις
του μέσα από την εταιρία “Ολυμπιακός”.
Η σχέση του με την πολιτική εξουσία
μάλλον στενή, μέχρι πρότινος τουλάχιστον.
Γιατί στις ερχόμενες Ευρωεκλογές
κινητοποιείται πολιτικά με αυτόνομο
συνδυασμό στον Πειραιά θέτοντας βιτρίνα
το Μώραλη(πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός)
και με αρωγούς υποστηρικτές της κίνησης
την οικογένεια Κόκκαλη. Κίνηση μεγάλου
ενδιαφοντος που εγείρει ερωτήματα.
Ερωτήματα που μάλλον ξεκαθαρίζονται
με την ενεργοποίηση της υποψηφιότητας
ενός άλλου “επιφανούς”-lifestyle προσώπου. Ο
Ζαγοράκης είναι η βιτρίνα και το μέσο
στην προεκλογική ντήλια Σαββίδη-Κυβέρνησης.
Μία κόντρα συμφερόντων με φόντο τα δύο
λιμάνια Πειραιά-Θεσσαλονίκης και της
εκμετάλλευσής των. Η αναβίωση της μάχης
Βορρά-Νότου στη σκιά της εμπορικής
εκμετάλλευσης και της “οχηματικής”
κερδοφορίας. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDvUliGL7qJTRURJPsj1yru7U10bcb1rx45k9zufO-02MhmxVxo0P6zaLUQD1KeMHH183DQr1oNYNIEcdaIgy4H3ZE7WBqsaue_aePYIbv7_cQAktypqSauE11Fs3elf3JBoFq5F64IY/s1600/c57580ab22ab66aad90735accc26805e_XL.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNDvUliGL7qJTRURJPsj1yru7U10bcb1rx45k9zufO-02MhmxVxo0P6zaLUQD1KeMHH183DQr1oNYNIEcdaIgy4H3ZE7WBqsaue_aePYIbv7_cQAktypqSauE11Fs3elf3JBoFq5F64IY/s1600/c57580ab22ab66aad90735accc26805e_XL.jpg" height="173" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η
μπάλα είναι ωραία όταν δεν την παίρνεις
και πολύ στα σοβαρά,όταν μένεις στο
χαβαλέ και στην καζούρα. Πήξαμε, όμως,
στη νόμιμη βία. Οπαδικός τύπος που
λειτουργεί εμπρηστικά στην εβδομαδιαία
pre-game διεργασία και στο ανελέητο post-game
analysis. Δηλώσεις αντιπαλότητας μεταξύ
των ποδοσφαιριστών, των παραγόντων, των
ιδιοκτητών του θεάματος. Αλλά και πάλι
η πολεμική χροιά του ποδοσφαίρου, κάτι
που πιστοποιείται κι από το χρησιμοποιούμενο
λεξιλόγιο/συνθηματολογία, είναι ο
βασικός άξονας του μάρκετινγκ και της
διαφήμισης του προϊόντος συνολικά.
Θέλουμε να ταπεινώσουμε τους ανταγωνιστές
μας, να διογκώσουμε την ανισότητα, να
ξεχωρίσουμε από τους υπόλοιπους. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
“<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η
μπάλα είναι μία πραγματικά επικερδής
και προσοδοφόρα μπίζνα” έλεγε και λέει
ο Μέρντοχ, μεγιστάνας των media, φανερώνοντας
την επιρροή του μέσου και της πολιτιστικής
βιομηχανίας θεάματος στο κοινό. Επίσης,
είναι ένα καλό μέσο για ξέπλυμα μαύρου
χρήματος ή καλοπροαίρετα, για στήσιμο
ενός επιχειρησιακού δικτύου. Πρώτιστα,
οι ομάδες είναι εταιρίες. Βέβαια, όταν
η πολιτική μπλέκεται με τη μπάλα, βλέπεις
τα αποτελέσματα σε κάτι παιχνίδια σαν
το χθεσινό. Γιατί η διόγκωση της ανισότητας
και ανάδειξη της αδικίας φέρνει
αντιδράσεις, ακραίες. Το ερώτημα, όμως,
είναι πιο απλό. Εσύ πού ακριβώς κερδίζεις; </span></span>
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-42682568805806677872014-04-01T03:57:00.000+03:002014-04-01T15:26:34.786+03:00“Είδα το Ξηρό στην πλατεία”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Αυτοβιογραφικό
σημείωμα.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Βολτάρεις
το βράδυ και αράζεις με την παρέα σου
στην πλατεία. -Τι κάνεις πριν κοιμηθείς;
-Νυστάζω ρε! Κάπως έτσι διαλύεται ο
χαβαλές κι επιστροφή στο σπίτι. Στη
διαδρομή με το φίλο σου σας σταματάει
πεζούς, πολύ κινηματογραφικά, ένα αμάξι.
Ανοίγουν οι πόρτες και επιτηρητικά προς
το μέρος σου έρχονται δυο τύποι <b>Άμποτ</b>
και <b>Κοστέλο</b>. </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Ταυτότητα
παίδες!</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Γιατί
τι έγινε;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Έτσι
απαντάς εσύ όταν σου ζητάνε ταυτότητα;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Εεεεε,ναι;!(σωστά;)</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η
πρώτη γνωριμία. Τσεκάρεις το αμαξάκι
οκ λες έχει τρεις ασύρματους, νορμάλ,
αλλά σαν Παντελίδης να μου ακούγεται
αυτό στο ραδιοφωνάκι. Τελοσπάντων, στο
προκείμενο.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Μπορώ
να δω κι εγώ τη δική σου;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Ορίστε!(δείχνει
την ταυτότητα)Ντάξει;Στο τμήμα τώρα.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Βάστα
ρε συ γιατί τι έγινε;(στο 'πα ρε έχεις
φάτσα περίεργη ξυρίσου)-(παίζει να 'ναι
η έκτη φορά που με πάνε στο τμήμα)-(στο 'πα ρε ξυρίσου)!</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Πάμε
για εξακρίβωση στοιχείων.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Άντε
πάμε...</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Στο
τμήμα κι ενώ η διαδρομή θύμιζε λίγο τσάι
και συμπάθεια αναρωτιέσαι τώρα τι παίζει
να 'χεις κάνει λάθος στο roleplay ή να έχουν
κάνει λάθος αυτοί στην εναλλαγή <i>bad
cop-good cop</i>. Η φάση είναι λίγο σουρεάλ κι
ενώ σκέφτεσαι ότι όντως αυτό που παίζει
χαμηλά είναι Παντελίδης. Φτάνεις.
Χαιρετάς ευγενικά τον σκοπό, σου σκάει
χαμόγελο αλά Φιλιππίδης στο 50-50 όταν
κάνει παγαποντιά. <b>Τρομάζεις</b> και
προχωράς διστακτικά.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Στην
ασφάλεια...</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Τι
έχουμε εδώ; Τι έχουν τα παιδιά;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Πετάγεσαι
εσύ, έτσι ρε για να καθορίσεις ποιός
είναι το Α male.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Ε,
τίποτα για μια εξακρίβωση στοιχείων
ήρθαμε.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Κοιτάζονται
σκαλωμένοι μεταξύ τους. <b>Αιφνιδιάστηκαν</b>.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Μάλιστα...Πού
μένεις;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">(Σπίτι
μου). Μένω εκεί δα...</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Μάλιστα.
Εσύ;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjreKfqhAfe7_s_Z3l-9Gj6mJ1n0BW_FV7KoSYGz3i-VB0OiHEn1IWte7aj8QT13e2omGejP9ermRd4DfR_OusHaVSUYQC-v-FbutcT3OoXYCEBfZPRRyF5ZBUA8lFGjE_SH1OcbQRX2sg/s1600/wanted+Xiros.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjreKfqhAfe7_s_Z3l-9Gj6mJ1n0BW_FV7KoSYGz3i-VB0OiHEn1IWte7aj8QT13e2omGejP9ermRd4DfR_OusHaVSUYQC-v-FbutcT3OoXYCEBfZPRRyF5ZBUA8lFGjE_SH1OcbQRX2sg/s1600/wanted+Xiros.JPG" height="320" width="247" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">(Δίπλα
από το γείτονά μου). Ε ναι κι εγώ μένω...</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Εκείνη
τη στιγμή που ο ευγενικός “Χόντορ”-επίκληση
στο Game of Thrones ανάθεμα-καταγράφει ευβλαβικά
τα ονόματα και τα λοιπά στοιχεία,
παρατηρείς ένα <b>μαυσωλείο “</b><u><b>Ξηρός</b></u><b>”</b>. Να μη ξέρεις αν μπήκες
σε αστυνομικό τμήμα ή διαφημιστική
εταιρία. Δύο ταμπλό γεμάτες από
φωτογραφίες, καλλιτεχνικές τω όντι, της
πριμαντόνας, της αστυνομικής έξαψης.
“<i>Ανφάς</i>”, <i>προφίλ</i>, εν απουσία
μιας καλογυρισμένης “<i>ντακφέις</i>”.
Αποκορύφωμα. Η στιγμή που βλέπεις στην
επιφάνεια εργασίας το <u><b>πορτραίτο</b></u>-ποιού
Ντόριαν Γκρέι-του Χριστόδουλου ντε. <b>Εμμονή</b>.
Διάολε αναρωτιέσαι επικυρήχθηκε για
1εκατομμύριο ευρώ. Είναι δυνατόν να μην
είναι η <i><b>πιο</b></i> <b><i>επιθυμητή persona
του </i>LAPD</b>(Λεκανοπέδιο Αττικής Πολίς
Ντιπάρτμεντ). </span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Παιδιά
είστε καθαροί. Εντάξει, δεν βρήκαμε
κάτι.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">(ρε
βούτηξα μια mentos από το περίπτερο)-(σκάσε
ρε)! Εντάξει είμαστε;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Ναι,ναι
παιδιά!</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">-Καλό
βράδυ!</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Βγαίνεις
από το τμήμα νυσταλέος, όχι εσύ ο άλλος
βασικά. Εντάξει έχασες το χρόνο σου,
αλλά και πάλι σκέφτεσαι προκλητικά.
<i>“Ρε, είδα το Ξηρό στην πλατεία...”
</i>Σςςςς, άσε μην τον τρολάρεις!</span></span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-81294970491537801462014-03-04T09:18:00.001+02:002014-03-04T09:18:19.714+02:00Παιχνίδια Εξουσίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo3-NWhGq7WYOGqQON81KOWj-hOBLvfcd4lsbMh25A37wtxpjSjEJsa94NIj9eHX32FlGvtiNC8V2D7P5Hk_51TPtlU7L-jWLE6lz1X4aaOtDaymH4A4-OQKSJrf5HPjBZ7keft0afvR0/s1600/article-2571653-1BFF791300000578-596_634x434.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo3-NWhGq7WYOGqQON81KOWj-hOBLvfcd4lsbMh25A37wtxpjSjEJsa94NIj9eHX32FlGvtiNC8V2D7P5Hk_51TPtlU7L-jWLE6lz1X4aaOtDaymH4A4-OQKSJrf5HPjBZ7keft0afvR0/s1600/article-2571653-1BFF791300000578-596_634x434.jpg" height="219" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Οι
κρίσεις φέρνουν <b>τριβές</b>, <b>εντάσεις</b>
πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές.
Φέρνουν αμφισβήτηση του λογικού,
γεωπολιτικές συζητήσεις, εδαφικές
αμφισβητήσεις, αθέτηση συμφωνιών ενόσω
παρουσιάζονται καλές και προσοδοφόρες
ευκαιρίες. Η <b>στρατιωτική</b> <b>επέμβαση</b>
του Πούτιν στην Κριμαία με έστειλε
συνειρμικά να διαβάσω για την <span style="font-style: normal;"><b>1η
Σεπτεμβρίου</b></span> του <b>1939</b> όταν και
η Γερμανία εισέβαλε προσχηματικά<a class="sdfootnoteanc" href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7880950704890592918#sdfootnote1sym" name="sdfootnote1anc"><sup>1</sup></a>
στην Πολωνία εκκινώντας ιστορικά
γεγονότα(έναρξη β' παγκοσμίου πολέμου).
Απόφαση η οποία ήταν ειλημμένη από το
Χίτλερ δεδομένης της αρρωστημένης
φιλοδοξίας του για το 3ο Ράιχ. Βέβαια,
το σημερινό διπλωματικό επεισόδιο
<u>υφίσταται</u> και με διαφορετικά, φυσικά,
δεδομένα.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η
Ρωσία, λοιπόν, επεμβαίνει στρατιωτικά
στην περιοχή της Κριμαίας ισχυριζόμενη
πως προστατεύει την δική της κυριαρχία
και της ρωσικές μειονότητες. Επί της
ουσίας είναι ένα “<i>define my territory</i>”
μήνυμα προς τους δυτικούς παραλήπτες.
</span></span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnJs5aRuNWtx2Lr6dLENlyDmv7fkH2LGr_9mfkpYGXu01JNb4CgoYrBvE4O1gPtruYQdpD3rJ4zWUgJ7JjETfQwJo_uo9ZNJxPT-6mQmS-NDmdCdB4dzpG4nYIDWd5cIrrvSSNv3dAr64/s1600/ijWoekS8bppc.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnJs5aRuNWtx2Lr6dLENlyDmv7fkH2LGr_9mfkpYGXu01JNb4CgoYrBvE4O1gPtruYQdpD3rJ4zWUgJ7JjETfQwJo_uo9ZNJxPT-6mQmS-NDmdCdB4dzpG4nYIDWd5cIrrvSSNv3dAr64/s1600/ijWoekS8bppc.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Πριν
από λίγο καιρό η Ουκρανία του απερχόμενου
προέδρου Γιανουκόβιτς(πολιτικός
δορυφόρος του Πούτιν με καθαρή φιλορωσική
διάθεση) ζητάει δάνειο 20 δις € από την
Ευρώπη προσφεύγοντας αρχικά στη Γερμανία
και μετέπειτα κι επίσημα στο ΔΝΤ.Η Μέρκελ
αντιπροτείνει μία πρώτη δόση 600
εκατομμυρίων €, εκτιμώντας λανθασμένα
τη ρευστότητα των Ουκρανικών τραπεζών
και τονίζει την αναγκαιότητα για <b>πολιτική</b>
<b>αλλαγή</b>(μεταρρυθμίσεις) στο εσωτερικό
της χώρας. Την ίδια στιγμή ο Πούτιν
καλύπτει την Ουκρανική ανάγκη με 10 δις
€ σε μετρητά και τα υπόλοιπα κατόπιν
προσυμφωνηθέντος διακανονισμού. Δίνει
τα χέρια κάτω απ' το τραπέζι με το φερέφωνο
του Γιανουκόβιτς, όμως, οι κοινωνικές
αντιδράσεις-αλλαγές τον προλαβαίνουν
και η συμφωνία ματαιώνεται. Την προεδρία
αναλαμβάνει ο Γιατσένιουκ, σε ένα
καθεστώς μεταβατικής κυβέρνησης,
υπερασπιστής και συνεργάτης της Τιμοσένκο
που αποφυλακίζεται μετά την αποπομπή
του Γιανουκόβιτς από το προεδρικό θώκο.
Η πολιτική κρίση, ωστόσο, διογκώνεται
στην πλατεία του Κίεβο και όλη η Ουκρανία
βρίσκεται σε αναταραχή. Κυριαρχεί
διχασμός ο οποίος εντείνεται από το
φιλοναζιστικό κόμμα <b>Svoboda</b> που σπέρνει
χάος και δυναμιτίζει το ήδη τεταμένο
κλίμα. Ο Πούτιν έχει χάσει την υπομονή
του γιατί...</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">...<u>γιατί
η Ουκρανία αποτελεί ισχυρό διακύβευμα</u>.
Η προηγούμενη κυβέρνηση Γιανουκόβιτς
<b>είχε εξυπηρετήσει εξαιρετικά την
Ρώσικη αγορά</b>. Η συμφωνία για το φυσικό
αέριο, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, οι
εισαγωγές-εξαγωγές και τα υπέρ Ρώσων
κέρδη, όλα αυτά σε συνδυασμό και με το
ότι η <u><span style="font-weight: normal;">Κριμαία
αποτελεί τη βάση του Ρωσικού στρατιωτικού
στόλου</span></u> κινητοποίησαν μιλιταριστικά
τον Πούτιν ειδικά μετά κι από την αλλαγή
του πολιτικού σκηνικού. Έπειτα, είναι
και η Γερμανική παρέμβαση. Μετά και το
<b>πρώτο διπλωματικό επεισόδιο</b> της
σειράς που παίχτηκε στην Κύπρο, ήταν
αδύνατο η Ρωσική πλευρά να ανεχτεί
παιχνίδι εις βάρος της και δη στην έδρα
της-πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ. Η Κύπρος υπήρξε
μέχρι πρότινος ο φορολογικός παράδεισος
των Ρωσικών μεγαλοκεφαλαίων κάτι βέβαια
που δεν ηχούσε καλά στα αυτιά των
control-freaks Γερμανών συν δικαιούχων. Η
ευκαιρία παρουσιάστηκε όταν οι τράπεζες
στην Κύπρο δήλωσαν πρόβλημα ρευστότητας
καταθέτοντας αίτημα για άμεση βοήθεια
από την Ευρώπη. Και πριν προλάβει ο
Πούτιν να σαλέψει, η Μέρκελ βγαίνει με
τον “κουμπάρο” αγκαζέ χαμογελώντας
όλη περηφάνια. Και με ένα πακέτο βοήθειας
που της ήρθε κοψοχρονιά. </span></span>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP3siifNBiMnEtKOSEJyklRamRQlF7_ZFf-DI6thWCeCkLVbfJjgiN7EKmqYYZNwWPTNrm4VRoZdOPp7eQHj_izXIZIZZMYp4Wj07ELnfYNsftRmxJmIfAhW0af0iunjSf5DoD2MN2qqA/s1600/6a00d8341d417153ef01a5117ab147970c-800wi.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP3siifNBiMnEtKOSEJyklRamRQlF7_ZFf-DI6thWCeCkLVbfJjgiN7EKmqYYZNwWPTNrm4VRoZdOPp7eQHj_izXIZIZZMYp4Wj07ELnfYNsftRmxJmIfAhW0af0iunjSf5DoD2MN2qqA/s1600/6a00d8341d417153ef01a5117ab147970c-800wi.png" height="227" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Ιμπεριαλιστική
πολιτική, όμως, αγοράζοντας τσάμπα και
τοκογλυφικά δε γίνεται. <i><b>Οι Γερμανοί
βλέπουν το θέμα της παγκόσμιας ισορροπίας
ως ένα</b></i> <b>πρόβλημα λογιστικό</b>. Στην
Ουκρανία κάνουν ιστορικό λάθος και τα
καβούρια στην τσέπη ενδέχεται να τα
πληρώσει η Ευρώπη όλη. Από την άλλη, ο
Πούτιν την ώρα που οι Δυτικοί
συνδιασκέπτονται για διπλωματική
επίλυση στο “Ουκρανικό” συναντά τον
Κινέζο ομόλογό του έτσι ώστε να ενισχύσει
τη θέση του. “I will back you up”του είπε σε
άπταιστα κινεζορώσικα, με τη βοήθεια
των μεταφραστών. Γι' αυτό κι ο σύντροφος
Πούτιν δείχνει,τώρα τα προσόντα του στη
Δυτική Ευρώπη και στις Η.Π.Α.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Παρ'
όλα αυτά και με δεδομένη την <b>παραβίαση
του διεθνούς δικαίου</b> η Ρωσία έρχεται
αντιμέτωπη με σοβαρές <b>συνέπειες</b>.
Ένας <u>οικονομικός</u> <u>αποκλεισμός</u>
σε όλο του το φάσμα, με απόσυρση των
ευρωπαϊκών και αμερικανικών
επενδύσεων-κεφαλαίων, προσωρινό πάγωμα
των διεθνών εμπορικών συμφωνιών με τη
Μόσχα, kick out από το τραπέζι των ισχυρών,
αναβολή της Συνόδου του G8 στο Σότσι,
απειλή αποκλεισμού από κάθε αθλητική
δραστηριότητα-θα χάσουμε και το Ρίο ρε
comrade. Επιπλέον, εν μία νυκτί η συναλλαγματική
ισοτιμία <b>ευρώ-ρουβλιού</b> πήγε στο 1/51.20. Αντίθετα, επωφελήθηκε των εξελίξεων
το<b> δολάριο </b>με ισοτιμία 1/37,0005ρούβλια.
Όλα αυτά σαν πειστικά<u> μέσα πειθούς</u>
έτσι ώστε το Κρεμλίνο να ακολουθήσει
τη <b>διπλωματική πεπατημένη που θα
διατηρήσει</b> και μία <b>ευρύτερη ισορροπία</b>.
Το θέμα με τον Πούτιν είναι ότι ενδίδει
πολύ στη μιλιταριστική του
προδιάθεση(τεστοστερόνη).</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi432ZVmMhb0ebQBwLIUbdI8ya4WgSIVe6CoR62QZS7cOUdQT6H2HZn5JpeJc4A8OJhAeicw73fw1U9Tw_vIk8VtOrgwNQ4HtilbXSid9cXePPNVq6y9EkuKIoWkDgECBxs4ArFWFWNVo/s1600/Mass_Grave_3_at_Bergen-Belsen_concentration_camp.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi432ZVmMhb0ebQBwLIUbdI8ya4WgSIVe6CoR62QZS7cOUdQT6H2HZn5JpeJc4A8OJhAeicw73fw1U9Tw_vIk8VtOrgwNQ4HtilbXSid9cXePPNVq6y9EkuKIoWkDgECBxs4ArFWFWNVo/s1600/Mass_Grave_3_at_Bergen-Belsen_concentration_camp.jpg" height="320" width="260" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Οι
εποχές αλλάζουν, η κοινωνία προχωρά
αλλά μένει συστημικά στάσιμη. Γιατί ο
άνθρωπος έχει ,μάλλον, βραχυπρόθεσμη
μνήμη. Δέσμιος των ιμπεριαλιστικών του
αξιών, της δίψας του για επεκτατισμό
και επιβολή έναντι του άλλου. <b>Απληστία</b>
λέγεται, ένα από τα επτά θανάσιμα
αμαρτήματα. Ελπίζω ο άνθρωπος να έμαθε
από τα λάθη του. Δε θα αντέξει άλλα
συντρίμμια κι αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
<i>Ο 20ος αιώνας είναι πολύ</i> <i>μακριά από
τον 21ο και τούμπαλιν</i>. Ο περασμένος
αιώνας πρέπει να λειτουργεί σαν ένα
καλό μάθημα ιστορίας για τον τωρινό
αιώνα. Τον αιώνα των νεοφιλελεύθερων
αλλά ανελεύθερων ανθρώπων, της τεχνολογικής
έξαρσης, των διπλωματικών λύσεων. <b>Και
θέλουμε ένα καλό μάθημα</b> <b>ιστορίας
να λειτουργήσει ως υπενθύμιση και
ξυπνητήρι</b>. Να μας πει πάλι πως είμαστε
παιδιά ενός κατώτερου θεού. Και να
σκύψουμε ταπεινά, αλλά όχι δουλόπρεπα
το κεφάλι.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<br />
<div id="sdfootnote1">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="sdfootnote">
<a class="sdfootnotesym" href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=7880950704890592918#sdfootnote1anc" name="sdfootnote1sym">1</a>Η
αφορμή είναι τεχνητή. Τα SS παίρνουν 150
κρατούμενους από το στρατόπεδο
συγκέντρωσης Μπρούχενβαλντ, τους
μεταφέρουν στο συνοριακό σταθμό του
Γκλάιβιτς και τους ντύνουν με Πολωνικές
στολές. Αμέσως τους υποχρεώνουν να
καταπιούν δηλητήριο, πυροβολούν τα
πτώματα, προξενούν μικρο καταστροφές
στο σταθμό έτσι ώστε να δείχνει την
εικόνα επίθεσης και προχωρούν στην
αναγγελία εισβολής στην Πολωνία την
1η Σεπτεμβρίου του 1939 παρά τη
ΓερμανοΣοβιετική Συμφωνία μη
επίθεσης(Αύγουστος του ίδιου έτους) ή
Μολότοφ-Ρίμπεντροπ.</div>
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-80654337622601637742014-02-20T03:42:00.001+02:002014-02-20T14:59:35.651+02:00Η αρετή της ισορροπίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Οι<b>
διανοητικές λειτουργίες</b> είναι οι
λειτουργίες που σχετίζονται με το νου
και το μυαλό του ανθρώπου. Είναι αυτές
οι λειτουργίες που θα επηρεάσουν το
ψυχικό και συναισθηματικό του κόσμο.
Τι μπορεί να ζητάει κάποιος ,λοιπόν, για
να θεωρεί εαυτόν “<i>γεμάτο”</i><span style="font-style: normal;">;
Αγάπη, έρωτα, πάθος, έξαρση, ευτυχία,
ηρεμία, γαλήνη, όλα ή τίποτα; Αλλά πάλι
το συναίσθημα παραμένει κάτι το
απροσδιόριστο και σχετικό. Υποκειμενικό
καθότι ένα συναίσθημα σπάνια έχει
διάρκεια και μονιμότητα. Έχει <u><b>εξέλιξη</b></u>,
όμως. </span></span></span>
</div>
<div align="LEFT" style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjps2MD_xtmYgpn05FdBROqMG5GVSylhuyQk-tAVtBhR9K4nfrmvcbVnkp3-kgHhctvy2xMI4pO8ZhsP5hHWxmlLDsJ2dJ2doUgn5GSFW2BMa7Mh89NRj4oX_gaemJGoVklFCqM9ZZcq0A/s1600/Life+Balance-for-web.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjps2MD_xtmYgpn05FdBROqMG5GVSylhuyQk-tAVtBhR9K4nfrmvcbVnkp3-kgHhctvy2xMI4pO8ZhsP5hHWxmlLDsJ2dJ2doUgn5GSFW2BMa7Mh89NRj4oX_gaemJGoVklFCqM9ZZcq0A/s1600/Life+Balance-for-web.jpg" height="272" width="320" /></a></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Ισορροπία
ή μεσότητα. </span><span style="font-style: normal;">Η λέξη
κλειδί. Το <b>μέτρο</b> και η <b>μεσότητα</b> συνηγορούν
στο να δοθεί συμμετρία, αρμονία και
ισορροπία στη ζωή ενός ανθρώπου. Γιατί
ο άνθρωπος δεν ενδίδει αποκλειστικά
και μόνο στα ένστικτά του. Είναι έλλογο
ον και ξεχωρίζει για τις πνευματικές
του λειτουργίες, διεργασίες ανάμεσα
στα ζώα(=ζωντανοί οργανισμοί). Το μέτρο
και η μεσότητα συμβάλλουν στο να
κυριαρχίσει το λογικό στοιχείο στην
ανθρώπινη συμπεριφορά έτσι ώστε ο
άνθρωπος να φτάσει στις πνευματικές
του κατακτήσεις-στο αριστοτελικό
τέλος(=ο σκοπός και ο στόχος του ατόμου).
Στην ευτυχία και την ευδαιμονία. </span><span style="font-style: normal;">Στο
“</span><i>ου ένεκα” </i><span style="font-style: normal;">και</span><i>
</i><span style="font-style: normal;">στο</span><i> “τέλος
βέλτιστον</i><span style="font-style: normal;">”. Δηλαδή,
στην πνευματική κορύφωση και στο τέλος
του προορισμού. </span></span></span>
</div>
<div align="LEFT" style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">Η
τριαδική Αριστοτελική σχέση αναδεικνύει
ως </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><u>έλλειψη</u></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">
την μικροπρέπεια, </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><u>μεσότητα</u></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">
την μεγαλοπρέπεια και </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><u>υπερβολή</u></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">
την ματαιοδοξία. Ομοίως, </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">αλλά
σε ένα εξελικτικό σύστημα και όχι
αντιθετικό, έχουμε
ισορροπία-μεσότητα-αρμονία/αποδοχή.
Γέννηση-Ζωή-Θάνατο. Και όλες οι έννοιες
βιώνουν την ίδια συνεκτική σχέση με
κεντρικό σημείο τη λέξη </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>ισορροπία</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">/</span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>μεσότητα</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">.
Και για να βρεις την ισορροπία στη ζωή
πρέπει πρώτα να περάσεις από το στάδιο
της αποδοχής. Για να το κάνεις αυτό
πρέπει να έχεις βιώσει πρώτα την απώλεια.
</span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>Ισορροπία</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">-</span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>μεσότητα</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">-</span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>αρμονία</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">/</span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;"><b>αποδοχή</b></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">.</span></div>
<div align="LEFT" style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh91zTFx8OfgO5dwDuyvzGswvV8x8pRl214CbYzPwRgteDG4rsquEAoaNR1uOi8739XupE0gOdfwlwSU9GBRVRi1yxgh6d5rDSsLqySWi91nxYGkwopqsZxOXSi2BIG21BtntgOOsZ-K8/s1600/persuasivetriagle.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjh91zTFx8OfgO5dwDuyvzGswvV8x8pRl214CbYzPwRgteDG4rsquEAoaNR1uOi8739XupE0gOdfwlwSU9GBRVRi1yxgh6d5rDSsLqySWi91nxYGkwopqsZxOXSi2BIG21BtntgOOsZ-K8/s1600/persuasivetriagle.jpg" height="123" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Χρειάζεται
προσπάθεια και άσκηση για να γίνει η
μεσότητα </span><span style="font-style: normal;"><u><b>έξη</b></u></span><span style="font-style: normal;">(=</span><span style="font-style: normal;">συνήθεια</span><span style="font-style: normal;">)</span><span style="font-style: normal;">.
Ένας </span><span style="font-style: normal;"><b>εθισμός</b></span><span style="font-style: normal;">,
μία </span><span style="font-style: normal;"><b>συνήθεια</b></span><span style="font-style: normal;">
που θα παρουσιάζει διάρκεια και
σταθερότητα. </span><span style="font-style: normal;">Ωστόσο,
είναι πολύ λεπτή η γραμμή που χωρίζει
εθισμό(πάθος) με συνήθεια(ρουτίνα).
Εθιζόμενος σε κάτι παρασύρεσαι στη δύνη
του πάθους του πράγματος με το οποίο
άπτεσαι. Συνηθίζοντας σε κάτι, το
ακολουθείς με λογική και σύνεση. Από τη
μία είσαι εραστής του εθ-(ιστικού)-ους
και από την άλλη είσαι ορθολογιστής του
ίδιου πράγματος-έθος σε συνάρτηση της
ηθικής και της σύνεσης.</span></span></span></div>
<div align="LEFT" style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">Η
θεωρία της μεσότητας είναι ανίσχυρη
και άτοπη όταν έρχονται κορυφαία
διλήμματα στην επιφάνεια. Ερωτήματα
που επιδέχονται-μόνον-απαντήσεων ναι
ή όχι. Η μεσότητα, τότε, δεν αποτελεί
επιλογή. Γιατί έχει</span><span style="font-style: normal;">ς</span><span style="font-style: normal;">
να επιλέξεις σε δύο μονοπάτια, δύο
δρόμους. Διαλέγεις είτε τη μία είτε την
άλλη δυνατότητα. </span><span style="font-style: normal;">Και
τότε ο Αριστοτέλης φαίνεται σαν ένα
παιδαρέλι που τη βρίσκει με τα σκίτσα
του Αρκά... Σαν ένας κοινός θνητός. </span></span></span>
</div>
<div align="LEFT" style="font-style: normal; margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
<span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: medium;">Είμαστε
πλασμένοι έτσι που η ανθρώπινη ψυχή
βρίσκεται σε ένα διαρκή κι ατέρμονο
αγώνα επικάλυψης από την ηδονή ή την
λύπη. Ζώντας πάντοτε την απολυτότητα
ενός ή του συναισθήματος. Έτσι, η μεσότητα
ως φρόνιμη, σοφή και συνετή επιλογή
είναι ένα είτε-είτε, δηλαδή, ευτυχία ή
δυστυχία, επιτυχία ή αποτυχία, ίσως
ευτυχία να είναι επιτυχία. Κι ο έλεγχος
των συναισθημάτων έρχεται μάλλον σε
σύγκρουση με την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία. </span></div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-64423884610616726072014-01-20T23:23:00.000+02:002014-01-20T23:23:29.249+02:00Στην καρδιά της απολιτίκ, ξενέρωτης και low profile Δυτικής Ευρώπης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL7aXm6W0ECkxAYoF3-9ohVhPlGDCHsawYC9X1531DuKOMJwMkAzKIFOsEpF-vwNNr3ynZLcCcBfYSIWrhQSBQTz3va6gquL1C39S1uj7n5nFKCp_CKxwiu9UsARkp1BM6In_u7vQ57Qo/s1600/omg+retro.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL7aXm6W0ECkxAYoF3-9ohVhPlGDCHsawYC9X1531DuKOMJwMkAzKIFOsEpF-vwNNr3ynZLcCcBfYSIWrhQSBQTz3va6gquL1C39S1uj7n5nFKCp_CKxwiu9UsARkp1BM6In_u7vQ57Qo/s1600/omg+retro.jpg" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Όταν</span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">
έκανα τα χαρτι</span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">ά
μου για Εράσμους έβαζα τρείς επιλογές.
Κωνσταντινούπολη, Ταλίν και Γάνδη. Το
ξέρω, φαίνονται χωρίς κάποια συνειρμική ομοιότητα. Και τα κριτήριά μου; Το πρόγραμμα
σπουδών στην αρχική σελίδα κάθε
πανεπιστημίου υποδοχής, λίγο παιχνίδι
στην πάντα (αν)αξιόπιστη Wikipedia, κανα
δυο-τρεις κουβέντες με τρίτους που είχαν
ταξιδέψει και κάποιες ώρες
ρομαντικού-καψίματος σε Google earth και Google maps. </span>
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Κωνσταντινούπολη.
“Too much για πρωτάρα”, λέω. Ταλίν; “Πού
να τρέχεις στην Ανατολική Ευρώπη να
ξεμείνεις κιόλας, μπεκροπίνοντας με
κανα Μπόρις και καμιά Νατάσα”. Γάνδη.
Ε, οκ Γάνδη. Βέλγιο ρε φίλε. </span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Στην
καρδιά της Δυτικής Ευρώπης. </span>
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Γάνδη.
Η Μέκκα των hi</span></span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">pster. Η πόλη των street kings, έτσι
λένε τους ποδηλάτες εδώ. Πιο πιθανό να
σε πατήσει ποδήλατο στο δρόμο παρά
αμάξι. Μάλιστα, είναι τόσο “αθώοι” οι
οδηγοί που ακόμα και αν ξαπλώσεις στο
δρόμο σε φάση Νικόλας Άσιμος, θα περιμένουν
ευγενικά να τελειώσεις τη δουλειά σου.
Ας όψεται η αυστηρή τους νομοθεσία. Μία
πόλη με μυρωδιά swing, κάτι από '20s. Ρέι
Μίλερ και Λουίς Άρμστρονγκ. Στην εποχή
της ποταπογόρευσης, “drink beer, save water”
είναι το μότο των πρωτευουσιάνων της
Ανατολικής Φλάνδρας. Μία πόλη, που παρότι
κινείται σε ρυθμούς Charleston, ακόμη,
</span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">προσπαθεί πάντα
να αναδείξει οποιαδήποτε μορφή προοδευτικότητας
και πολιτισμού</span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">(σε
μία μόνιμη φεστιβαλική διάθεση)</span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">.
Μιλάμε για μία φοιτητούπολη, περίπου
250.000 νοματαίων. </span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Και
οι φοιτητές είναι η βασική πλουτοπαραγωγική
πηγή της γραφικής φλαμανδικής πόλης,
καθ' ότι οι ντόπιοι μετρημένοι στα
δάχτυλα.</span><br />
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Τα
αγγλικά είναι σα δεύτερη μητρική γλώσσα
για τους Gentenaars -έτσι αυτοαποκαλούνται
οι κάτοικοι της πόλης- και ευτυχώς γιατί
πόνταρα πολύ στην πολυπολιτισμική
κουλτούρα της γοητευτικής χιπστερούπολης.
Η επίσημη γλώσσα είναι τα φλαμανδικά.
Γλώσσα με μεσαιωνικές καταβολές, όπως,
άλλωστε και η καλαίσθητη αρχιτεκτονική
της πόλης. Ολλανδικά με βαριά και παχιά
γερμανοπροφορά, να σου λένε “καλημέρα,
πως μπορώ να σας βοηθήσω” και να
αναρωτιέσαι αν σου βρίζουν τη μάνα.
Αντιτουριστική κι ακαλαίσθητη γλώσσα. Το
ξέρουν, γι' αυτό και μαθαίνουν άπταιστα
αγγλικά και γαλλικά από την πρωτοβάθμια,
κιόλας, εκπαίδευση. </span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ9y9yKu1wDDLmghCJUJgIAnrPOOsZEOIcf8bhEfmXB0EOxaRlRYJZI4u2PlSxvWHPnL6ufGm_r7PeG2qY52J_vH2rq4DHn3haAdKGsUPkJjFV60Fl8lANrNVvPEO7oxR_J-7ikuQU8dQ/s1600/mapbelgm.gif" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ9y9yKu1wDDLmghCJUJgIAnrPOOsZEOIcf8bhEfmXB0EOxaRlRYJZI4u2PlSxvWHPnL6ufGm_r7PeG2qY52J_vH2rq4DHn3haAdKGsUPkJjFV60Fl8lANrNVvPEO7oxR_J-7ikuQU8dQ/s1600/mapbelgm.gif" height="258" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το
θέμα της γλώσσας έχει ιστορικές και
πολιτικές ρίζες στο Βέλγιο. Ο Νότος, η
Βαλονία, “μιλάει” γαλλικά κι έχει ως
έδρα δραστηριοτήτων την πρωτεύουσα της
Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, τις
Βρυξέλλες. Πολιτικά προσκείμενος στη
συντηρητική ελίτ, Γαλλική συνταγή,
αντιλαμβάνεσαι την προσπάθειά τους για
ταύτιση βλέποντας την επιμονή τους στο
να τους απαντάς στα γαλλικά, δείγμα της
γαλλικής επιρροής και της ανάγκης του
πολιτισμικού και πολιτιστικού ανήκειν
της πόλης. Επί της ουσίας, πρόκειται για
μία ,αναγκαστικά, πιο διαλακτική γαλλική
version λόγω της ιδιότητας που φέρει η πόλη
των Βρυξελλών, ως κέντρο των πολιτικών
εξελίξεων της Ευρώπης. </span>
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το
οξύμωρο, ωστόσο, είναι ότι οι Βέλγοι δεν
είναι ούτε ιδεολόγοι, ούτε ιδεαλιστές.
Δεν έχουν την ίδια κάψα για ανάμειξη με
τα κοινά και τα πολιτικά τερτίπια, που
έχει ο Έλληνας φεριπίν. Συντηρητικός
λαός, καλμαρισμένος, εξαιρετικά ευγενικός
και πάντα πρόθυμος να σε εξυπηρετήσει. Δηλαδή, ουδέτεροι-ξενέρωτοι-εργατικοί. Ίσως γι' αυτό τους επέλεξε η Ευρώπη. </span>
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW7pZXJit5LpAS_bFMTBqE4UFpqCU-SPl3cLIK7byAcZiCvQ6n2I7OJAKmjl_T88ZsuRnVBH-ob0eAfH08JYTh6FFafn3_TtZY6EARMDljeBzPwqYXbu6oJ8daHZWxjSEhxxD9M7HOWaA/s1600/iB5qBlfaQL6XLpgt0ciHoQ.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW7pZXJit5LpAS_bFMTBqE4UFpqCU-SPl3cLIK7byAcZiCvQ6n2I7OJAKmjl_T88ZsuRnVBH-ob0eAfH08JYTh6FFafn3_TtZY6EARMDljeBzPwqYXbu6oJ8daHZWxjSEhxxD9M7HOWaA/s1600/iB5qBlfaQL6XLpgt0ciHoQ.jpeg" height="320" width="257" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το
πρόβλημα των Βέλγων είναι στο εσωτερικό
τους. Ο διαχωρισμός Βορρά-Νότου,
Φλάνδρας-Βαλονίας, δημιουργεί τρυγμούς
στην κατα τα φαινόμενα φιλήσυχη γωνιά
της Δυτικής Ευρώπης. Η Φλάνδρα είναι το
κέντρο της εμπορικής δραστηριότητας
με 25% υψηλότερο κατα κεφαλήν εισόδημα
από τη Βαλονία. Δεν είναι τυχαίο πως το
λιμάνι της Αμβέρσας συγκαταλέγεται στο
top 5 των πιο παραγωγικών </span></span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: large;">της Ευρώπης. Ο
πλούσιος και άνετος Βορράς, της ελάχιστης
ανεργίας και της συνεχούς ανάπτυξης,
γκρινιάζει για τη συντήρηση του φτωχού,
ρακένδυτου και πολιτικάντη Νότου που
θέλει να έχει και τον έλεγχο. Στην έδρα
της Βελγικής Ραδιοτηλεόρασης στις
Βρυξέλλες βλέπεις το εξής κωμικό
στοιχείο. Στην πόρτα του γαλλόφωνου
τμήματος του κτιρίου διαβάζεις “εδώ
μιλάμε γαλλικά”. Στην πόρτα του
φλαμανδικού “εδώ δε μιλάμε, δουλεύουμε”.
Επίσης, τα φλαμανδικά media προβάλλουν
μόνο Φλάνδρα και εξωτερικές ειδήσεις
σε συνάρτηση με την καθημερινότητά τους
διατηρώντας ένα φιλογερμανικό προφίλ.
Αντίθετα, η Βαλονία άπτεται κατ'
αποκλειστικότητα με την ειδησεογραφία
των Βρυξελλών και της Γαλλίας, αγνοώντας
επιδεικτικά την “βόρεια, υβριστική
αναπνοή”.</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μπορεί
να ακούγεται ένα μέρος διχασμένο,
αβέβαιο, χωρίς προσανατολισμό. Οι Βέλγοι,
όμως, πέρασαν 1,5 χρόνο χωρίς διακυβέρνηση.
Όχι απλά δεν καταστράφηκαν, αλλά σημείωσαν
και σημαντικά ποσοστά ανάπτυξης. Δείγμα
της κουλτούρας και της ιδιοσυγκρασίας
μιας απολιτίκ, low-profile και ξενέρωτης
κοινωνίας. Αυτό, για μένα, είναι ένα
παράδειγμα συστημικής προόδου. </span>
</span></div>
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<br />
<div align="LEFT" style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-61600786826007025412013-12-16T11:17:00.000+02:002013-12-16T11:17:23.675+02:00Παίξε το πικάπ all over!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;">“<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Πώς
είναι η φάση στην Ελλάδα”, “πώς πάνε
τα πράγματα στην Αθήνα”, “είναι τόσο
χάλια όσο ακούγεται”, “Πώς είστε οι
Έλληνες σαν άτομα”; Συχνές ερωτήσεις
που ακούω, χωρίς κάποια αρνητική
προδιάθεση. Τελευταία, όμως, τείνω να
ενοχλούμαι και αποφεύγω ευγενικά
οποιαδήποτε απάντηση. Βασικά τους καλώ
για τουρισμό στην Ελλάδα έτσι ώστε να
βγάλουν οι ίδιοι τα συμπεράσματά τους,
πιο βιωματικά. Θεωρώ πως είναι μία
διακριτική αντιμετώπιση.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: large;">Στην
Αθήνα βλέπω ότι η κοινωνία αποκόβεται
από την κοινωνία. Επιλεκτικά. Φταίει,
βέβαια και το ότι η οικονομική, αυτή,
συγκυρία έχει διαχωρίσει πιο ξεκάθαρα
τις τάξεις. Τα “μεσσαία” νοικοκυριά
κατέβηκαν τάξη, “όριο της φτώχειας”
είναι δυνατόν να υφίσταται τέτοιος
όρος; Υπό τη θέα της δημιουργίας μίας
ελίτ η οποία γεμίζει τις τσέπες των
πλουσίων και αδειάζει τις τσέπες των
“έχω και δεν έχω”.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhODbEXUjXZ9NiRfw8gNX_Al9U5Ebl40IUARpzw9BuSPucYHn49639mEnwRh9_GRd48gEa1Aq0q399CqXMZfvVEG1KvwhzNOcF46gHttFSDYBFBw6LVjpY2r6-F_Qsl9VG6ytewWJAEnpI/s1600/society.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhODbEXUjXZ9NiRfw8gNX_Al9U5Ebl40IUARpzw9BuSPucYHn49639mEnwRh9_GRd48gEa1Aq0q399CqXMZfvVEG1KvwhzNOcF46gHttFSDYBFBw6LVjpY2r6-F_Qsl9VG6ytewWJAEnpI/s320/society.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ακόμη,
βλέπω ότι ο κόσμος την έκανε από το
κέντρο και αράζει στα προάστια. Εκεί τη
βρίσκει. Έστω και για ένα βράδυ ΠΣΚ. ΟΚ.
Δεν το κατακρίνω. Μας αρέσει η καλοπέραση.
Αν και αυτού του είδους η εξωστρέφεια
περισσότερο καταδεικνύει την εσωστρέφειά
μας. Τουλάχιστον είναι καλύτερο απ' το
να πιστεύεις πως ο περήφανος νεοέλληνας
πέρα από ιδεολόγος είναι και αυτάρεσκο
παρτάλι που του λείπει το διονυσιακό
του φεστιβάλ. </span>
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhODbEXUjXZ9NiRfw8gNX_Al9U5Ebl40IUARpzw9BuSPucYHn49639mEnwRh9_GRd48gEa1Aq0q399CqXMZfvVEG1KvwhzNOcF46gHttFSDYBFBw6LVjpY2r6-F_Qsl9VG6ytewWJAEnpI/s1600/society.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-size: large;"></span></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: large;">Είναι
ρομαντικό και ωραίο να θέλεις να αλλάξεις
τον κόσμο, την κοινωνία στην οποία είσαι
συμμέτοχος. Κάπως. Όπως. Είσαι πολύ νέος
για να συμβιβαστείς, είσαι πολύ νέος
για να ανέχεσαι, είσαι πολύ νέος για να
βολεύεσαι. Μη δηλώνεις προκλητικά
αδιάφορος, να ανοίγεις το ρημαδοαυτί
σου και να φιλτράρεις ό,τι σου πασάρεται.
Μάσα πρώτα. Έχουμε άποψη για πολιτική,
για τέχνη και κουλτούρες, για μουσική,
για μπάλα, για έρωτα. Ουσιαστικά, παίζει
να μη σκαμπάζουμε και γρι, στοιχειωθετώντας
κουραφέξαλα χωρίς να έχουμε ανοίξει
βιβλίο, να έχουμε βρεθεί σε μία συναυλία,
να δούμε μια έκθεση, να αποδεχθούμε την
ανωτερότητα της αντίπαλης ομάδας, να
είμαστε απλά παρθένοι.</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: large;">Τους
Έλληνες μας γουστάρουν στο έξω γιατί
λέει σκεφτόμαστε outside the box. Γιατί δε
θέτουμε περιορισμούς στη γνώση και στην
έρευνα. Αλήθεια είναι. Γιατί, όμως,
αρχίζει και ξεθωριάζει η ιδέα του Έλληνα
που είναι μπροστά;</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Είναι
κυνικό και υποκριτικό, ωστόσο, να προτρέπω
κάποιον να είναι ονειροπόλος και
ρομαντικός όταν εγώ ετοιμάζομαι να γίνω
ρεαλιστής και σοβαροφανής. Αλλά, πάλι
και αυτή μία πεπατημένη είναι που αυτή
η κοινωνία υποδεικνύει με έμφαση να
ακολουθήσουμε. Και έχω βαρεθεί να μου
κάνουν υποδείξεις... </span>
</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br />
</div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-68561134525460576292013-12-09T20:26:00.000+02:002013-12-10T00:43:11.653+02:00Η Ευρώ(πη) μια γειτονιά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/eaoOu0nH8pU?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
ιδέα μιας Ευρώπης ενωμένης και
παγκοσμιοποιημένης ουσιαστικά εκκινείται
να εφαρμόζεται μετά την πτώση του τείχους
του Βερολίνου την 9η Νοεμβρίου του 1989.
Τέσσερα χρόνια μετέπειτα και συγκεκριμένα
την 1η Νοεμβρίου του 1993, ενεργοποιείται
και η Συνθήκη του Μάαστριχτ και έχουμε
επισήμως Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ευρώπη
του σήμερα -στις γειτονιές της- βλέπεις
περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές.
Ομοιότητες πολιτικές, οικονομικές και
κοινωνικές.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
Γαλλία, για παράδειγμα, της κυβέρνησης
Ολάντ, του σοσιαλιστικού κόμματος,
εμφανίζει εικόνες και σημάδια που μερικά
μόνο χρόνια πριν, ζήσαμε στην Ελλάδα. Η
κυβέρνηση Ολάντ ακολουθεί μία πολιτική
διακυβέρνησης
συντηρητική, low profile, χωρίς διάθεση να
συγκρουστεί ούτε με το λαό, αλλά ούτε
και με τις πολυεθνικές. Έχει διεκπεραιωτικό
χαρακτήρα και έχει αναλάβει την πορεία
μετάβασης της χώρας από μία εποχή σε
μία άλλη- αυτό το transition το 'παιξε και το
αγαπημένο μας porte-parole που τώρα απολαμβάνει
τις διακοπές του στις φτωχογειτονιές
της Lady Gaga.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Στη
Γαλλία η έννοια της μονιμότητας,
τουλάχιστον στο εργασιακό, είναι λίγο
πολύ άγνωστη. Η εργοδοσία στον ιδιωτικό
τομέα, όλα τείνουν πλέον να ιδιωτικοποιηθούν,
δουλεύει με συμβόλαια, είτε μηνιαία,
είτε δίμηνα, ανάλογα με τις ανάγκες και
με το ποσό που διατίθενται να δαπανήσουν
για υπαλληλικά-εργατικά χέρια. Σύμφωνα
με το νόμο απαγορεύται να μειωθεί ένα
προσυμφωνημένο συμβόλαιο και γενικότερα
η μείωση σε μισθούς δεν είναι επιλογή.
Η τακτική, όμως, αφορά το ύψος της
καταβληθείσας φορολογίας στο κράτος.
Από την εταιρία και από τον ιδιώτη-εργαζόμενο.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Στα
χέρια μου έχω μία μηνιαία σύμβαση ενός
εργαζόμενου για τη Manpower France, γνωστή
πολυεθνική εταιρία. Σύμφωνα με αυτή ο
εργαζόμενος έχει λαμβάνειν μεικτό ποσό
2330,43€. Από αυτό, θα πρέπει να καταβάλει
από την τσέπη του συνολικά 524,44€ στο
Γαλλικό κράτος. Καθαρό κέρδος, ο ίδιος,
έχει 1805,99€. Η εταιρία οφείλει να αποληρώσει
σε φόρους στην πολιτεία, για το μηνιαίο
αυτό συμβόλαιο, 1048,09€. Συνολικά η Manpower
France ξόδεψε για το μηνιαίο αυτό συμβόλαιο
3378,52€. Το 46,5% της συνολικής απολαβής
καταβάλλεται ως φορολογία στο Γαλλικό
κράτος. Το 22,5% του μισθού του εργαζόμενου
ομοίως. Μπορεί, λοιπόν, να απαγορεύεται
δια ροπάλου η όποια μείωση μισθού σε
ένα προσυμφωνημένο συμβόλαιο, ωστόσο,
με την τακτική της “εξυπνης” φορολογίας
μπαίνει νόμιμο χέρι στο
μηνιαίο budget του Γάλλου ιδιώτη.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCHOt-NqiFcpCmZTxpE_vaa_ASMysZ95wD4-72N2Px049SRWmnaWPAbzJ7lc5iMw6Mc0ngYOGjALvIhAFQfjUnbtjj-mES1Ef6pO7wqNfTBLHyMeY6GJhCtLAwBqx03LqTXLywDvSP5kw/s1600/european-gov-debt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCHOt-NqiFcpCmZTxpE_vaa_ASMysZ95wD4-72N2Px049SRWmnaWPAbzJ7lc5iMw6Mc0ngYOGjALvIhAFQfjUnbtjj-mES1Ef6pO7wqNfTBLHyMeY6GJhCtLAwBqx03LqTXLywDvSP5kw/s320/european-gov-debt.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Θεωρώ
ανέφικτη την εφαρμογή μιας τέτοιας
φορολογίας στην Ευωζώνη, κατ' εικόνα
και καθ' ομοίωση. Πολύ απλά γιατί οι
οικονομίες των χωρών διαφέρουν όπως
και τα στάνταρ ζωής και αγοράς. Όσο
κι αν χτυπιέται η Λαγκάρντ για τους
αναρχικούς Έλληνες που δε μπαίνουν σε
καλούπι.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVYepLd1Runjc_EkOWyKw5WRrhumJE7WFBbikGZzDnv64ooE4o430FRwJSAfiz6gz9k9KHmgrw0WBmlaM4rQyFMnE-dA4x-8ko62zI5v2XBxrOCHf-cFRwlLW48vUNBhZu94BW6gwUP_s/s1600/EU-debt.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVYepLd1Runjc_EkOWyKw5WRrhumJE7WFBbikGZzDnv64ooE4o430FRwJSAfiz6gz9k9KHmgrw0WBmlaM4rQyFMnE-dA4x-8ko62zI5v2XBxrOCHf-cFRwlLW48vUNBhZu94BW6gwUP_s/s320/EU-debt.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας
του δημόσιου χρέους. Και στην προσπάθεια
της να το εξισορροπήσει με το ΑΕΠ θα
συνεχίζει να δανείζεται-χρεώνεται στη
Γερμανία. Το 150,3% είναι ένα ποσοστό που
καταδεικνύει την αδυναμία μας για
εσωτερική ανάπτυξη και παραγωγή.
Σημειωτέον, πως αν μία χώρα ανέλθει στο
100%, έχει πρόβλημα, γιατί χοντρικά σημαίνει
πως όσο παράγει τόσα χρωστάει ακριβώς.
Η Γαλλία είναι στο μεταίχμιο, την
προκειμένη στιγμή και ισορροπεί για
την ώρα. Ο Σαρκοζί, όμως, έρχεται.
Ενδιαφέρον, στη λίστα έχουν οι χώρες
όπως η Κύπρος και η Λεττονία. Χώρες στις
οποίες οι τράπεζες ξεπλένουν το μαύρο
χρήμα της Ρωσίας. Εξ ου και το διπλωματικό
επεισόδιο στην Κύπρο, με την παύση
πληρωμών. Δύσκολος καιρός για μεσάζοντες
που δεν εξυπηρετούν το Γερμανικό
συμφέρον.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
τακτική των περικοπών στην Ελλάδα βλέπει
κατ' αποκλειστικότητα κλάδους ζωτικής
σημασίας για την κοινωνία. Εκπαίδευση,
υγεία. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών από τη
μια μέρα στην άλλη έχασε το εργατικό
του δυναμικό. Το χρήσιμο εργατικό
δυναμικό. Γιατί, οι βισματίες θα επιβιώσουν
των κυβερνητικών αποφάσεων. Και το πλάνο
μιλάει για ιδιωτικοποίηση ενός
εκφυλισμένου δημόσιου θεσμού. Εύκολα
παρερμηνεύσιμη έννοια το “δημόσιος-α-ο”.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVViUSl9_xBqGv4UlGrI1-zYjhcpv_1hQ8TNyH9Zj4gaMpH7-lCLsXTSHF8Pk4eD-7Lypk66so4mUyXOYN7N1hcdcCslG4H7Qal-Rnq-8lySSs2d1JZAgEtV0c6QUR1M2nyUZPxePQLG4/s1600/P1170958.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVViUSl9_xBqGv4UlGrI1-zYjhcpv_1hQ8TNyH9Zj4gaMpH7-lCLsXTSHF8Pk4eD-7Lypk66so4mUyXOYN7N1hcdcCslG4H7Qal-Rnq-8lySSs2d1JZAgEtV0c6QUR1M2nyUZPxePQLG4/s320/P1170958.JPG" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Στη
Λυών το “Lumiere 2” τελεί υπό κρίση. Η
Γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε πως τα
τμήματα Ψυχολογίας, Ανθρωπολογίας και
Κοινωνιολογίας είναι ωφέλιμο να
συγχωνευτούν, εξοικονομώντας κρατικές
δαπάνες. Αυτόματα, αυτό σημαίνει
απολύσεις, περεταίρω περικοπές,
ξεσκαρτάρισμα. Για ένα πανεπιστήμιο
που ούτως ή άλλως έχει σημαντικότερα
θέματα προς επίλυση.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Και
είναι ενα ζήτημα τα κρατικοδίαιτα
πανεπιστήμια. Η έλλειψη αυτονομίας και
αυτάρκειας τα αναγκάζει να ακολουθούν
πεπατημένες. Όπως η γραμμή για το σύστημα
διδασκαλίας. Το μάθημα γίνεται χωρίς
feedback συμμετοχή από το κοινό των φοιτητών,
η διάλεξη είναι μονοκόμματη, μία ομιλία
με slides ανιαρού περιεχομένου, χωρίς
πρωτοτυπία, χωρίς αμοιβαία ερευνητική
διάθεση. Είναι μία διαδικασία ξεπέτας
και fast food. Βαρετή κι ανούσια για καθηγητές
και φοιτητές.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Στην
Ελλάδα, ο Τσίπρας ετοιμάζεται να ντυθεί
“αλλαγή”, φορώντας πιο ακριβό και
φιλοευρωπαϊκό κοστούμι. Βελτιώνει την
επικοινωνιακή του πολιτική, γίνεται
καλύτερος ρήτορας, βασιζόμενος στην
αταλαντοσύνη του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ντύνεται καλύτερος porte-parole, πιο φιλόδοξος
και φοράει ένα νούμερο πιο πάνω. Οι
συνθήκες τον σιγοντάρουν, η Ευρώπη θα
του δώσει το οκ αν συνεχίσει τις
εσωκομματικές αλλαγές. Χρειάζεται μία
πιο φιλοκαπιταλιστική χροιά για να
αγγίξει το θώκο. Η εξουσία δεν είναι
θέμα ιδεαλισμού.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
Γαλλία, στις επόμενες εκλογές, ετοιμάζεται
να δεχθεί μετα Βαϊων και κλάδων το
“<i>President
des riches</i>”.
Ο Νικολά Σαρκοζί είναι the guy for the job.
Εκμεταλλευόμενος την πολυπολυτισμική
εικόνα της Γαλλίας, θα συνεχίσει το
πλάνο των ιδιωτικοποιήσεων, θα συσφίξει
τις σχέσεις με τις πολυεθνικές που
στηρίζουν τη Γαλλική οικονομία και θα
παίξει πάλι με τις συγκυρίες στην
Αλγερία, έτσι ώστε να προχωρήσει σε
δίκαια ανακατανομή του πλούτου. Κίνηση
που θα φέρει τη Γαλλία πάνω από το 100%
της αναλογίας ΑΕΠ-χρέους. Κι ίσως εκεί
πέσουν κι οι τίτλοι τέλους της ουτοπίας
του ενιαίου ευρωπαϊκού νομισματικού
συστήματος.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">-Εδώ(Γαλλία),
αντιδράμε για δύο εβδομάδες και μετά
σταματάμε. Έτσι κι αλλιώς, πάντα ψηφίζεται
αυτό που θέλει η μειοψηφία. Αυτό μου
είπε ο φίλος μου από τη Λυών. Μερικές
φορές ο θυμός είναι καλύτερος από τη
λύπη. Όταν είσαι θυμωμένος γίνονται
αλλαγές. Μάλκολμ Χ.
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Η
μόρφωση δεν είναι προνόμιο των ολίγων.
Δεν είναι για καμία ελίτ. Είναι κοινό
κι επίκτητο αγαθό. Όσοι περισσότεροι
έχουνε τη γνώση, τόσο περισσότερο
επικίνδυνη γενιά γινόμαστε.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-35072627933816640002013-10-31T20:24:00.004+02:002013-10-31T20:24:52.642+02:00“Ξαναδιαβάζοντας την ακαδημαϊκή μου ταυτότητα”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><b>Συγκρίσεις</b>.
Δόκιμες και αδόκιμες, εύστοχες κι
άστοχες, δίκαιες κι άδικες, χρήσιμες κι
άχρηστες. Ένα αναγκαίο κακό συνοπτικά.
Τα στοιχεία και τα γεγονότα συνήθως
συμβάλλουν στην αξιόπιστη διαμόρφωσή
τους. Υπάρχει, βέβαια κι ο αντίλογος.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Με
την έναρξη της νέας Ακαδημαϊκής χρονιάς
και αυτόν το Σεπτέμβριο το Πανεπιστήμιο
Αθηνών έκλεισε, δηλώνοντας αδυναμία
λειτουργίας για τους γνωστούς λόγους.
Η <b>συζήτηση</b> για το θέμα του ελληνικού
πανεπιστημίου εν γένει, άνοιξε. Πάλι.
Ξανά. Για ζητήματα που έχουνε χρονίσει
κι ανακυκλώνονται κι αναπαράγονται με
την πρώτη ευκαιρία.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Καιρό
τώρα συζητείται η πρόταση για <b>ιδιωτικοποίηση</b>
του Αθηναϊκού Πανεπιστημίου και άρση
της έννοιας του δημοσίου μαζί με τα
όποια προνόμιά του, στα πλαίσια πάντα
μιας απόπειρας σύγκρισης με τα πρότυπα
των πανεπιστημίων της Ευρώπης. Πρώτον,
δεν ξέρω κατά πόσο εφικτό είναι κάτι
τέτοιο όταν οι κυβερνητικές <b>περικοπές</b>
στις δαπάνες αφορούν<b> κατ' αποκλειστικότητα
την παιδεία</b> και συγκεκριμένα την
<b>τριτοβάθμια εκπαίδευση</b>. Δεύτερον,
δε ξέρω κατά πόσο επιθυμητή είναι μία
τέτοια κίνηση από τις πλειοψηφίες-πολιτικές
και μη. Τρίτον, όταν στην Ελλάδα αρχίζει
κουβέντα για μεταρρυθμίσεις με λούζει
κρύος ιδρώτας.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGvv9D5h-tOZHLBYHSrR5e5paSkcAWECMrbnbF_a_YeJrgwuLA9zm8eGZz7E47tUCOG7kiGeLEj-c5ZfhZ9EpiR2OVdIhs2PrliTDFmVytzlrCrcvoIQA3RMUT5yV_9tOv13FDaS15a-E/s1600/university.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGvv9D5h-tOZHLBYHSrR5e5paSkcAWECMrbnbF_a_YeJrgwuLA9zm8eGZz7E47tUCOG7kiGeLEj-c5ZfhZ9EpiR2OVdIhs2PrliTDFmVytzlrCrcvoIQA3RMUT5yV_9tOv13FDaS15a-E/s320/university.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><u><b>Το
ελληνικό πανεπιστήμιο είναι φύσει
εξαρτημένο από το δημόσιο χρήμα</b></u>.
Γι' αυτό και παραπατάει και δεν έχει
δικό του λόγο. Δεν έχει <b>δυναμική</b>.
Δεν έχει <b>αυτάρκεια</b>, <b>αυτονομία</b>,
<b>ελευθερία κινήσεων</b>, <b>ανάπτυξη</b>.
Λειτουργεί ως προθάλαμος πολιτικών
μικροσυμφερόντων, αναπαράγει χιλιοειπωμένα
κι αναμασημένα <b>λόγια που γίνονται
reprint </b>με τις λέξεις κλειδιά, προμοτάρει
κάπως προοδευτικές, επαναστατικές κι
αναχρονιστικές ιδέες-χρησιμοποιημένη
κονσέρβα τρίτων, ένα ξύλινο πολιτικό
λόγο χωρίς νόημα και ουσία που συνεχίζει
να μας παιδεύει. Είναι αυτή η <b>γενικότερη
κουλτούρα</b> του ότι φάμε κι ότι πιούμε
κι ότι περισέψει για αύριο. Ένα ζήτημα
είναι κι αυτό της <b>πολιτικοποίησης </b>αν
αναλογιστείς δε πως στην Ελλάδα έχουμε
την ευγενή συνήθεια πρώτα να
πολιτικοποιούμαστε και να έχουμε άποψη
για τα μεγάλα θέματα του τόπου και μετά
και αν να μορφωνόμαστε-ενημερωνόμαστε-στοιχειοθετούμε
την τρόπο τινά γνώμη μας.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Εκ
του σύνεγγυς συνειδητοποιείς πως τελικά
είναι απλά ζήτημα <b>εγχώριας νοοτροπίας
κι εσωτερικών μηχανισμών</b> του εκάστοτε
πανεπιστημίου. Εν ολίγοις, είναι θέμα
οργάνωσης. Με σεβασμό στο φοιτητή, στον
εργαζόμενο και στον εργοδότη. Μια <u><b>σωστά
δομημένη ιεραρχία</b></u>. Κι ας μην έχουνε
το ίδιο <b>ταλέντο</b> που έχει ο καταραμένος
ο Έλληνας.
</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br />
</span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"> </span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-21459497404927984952013-10-08T04:50:00.000+03:002013-10-08T04:50:39.094+03:00“Θέλω να ανασάνω ελευθερία”<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;">Η <b><u>ιστορία</u></b> κοιτάει
περιπαιχτικά την πρόοδο του ανθρώπου
και κρυφά γελάει. Έχει ενδιαφέρον να
παρακολουθήσεις σε ένα μικρό φιλμ,
καρέ-καρέ, το οξύμωρο να φτιάχνει σενάριο
μόνο του. Και το ρεσουμέ αυτού να
εσωκλείεται στο πως το <b>σύστημα</b> κατάφερε
να φάει ένα άλλο σύστημα. Μικρό φίλμ,
σύντομο, να μοιραστεί σε κόπιες στα
σχολεία έτσι ώστε να μη χρειαστεί η
ιστορία να μας ξαναγελάσει ειρωνικά.
Έτσι ώστε, όταν </span><span style="font-size: medium;">επαναληφθεί
πάλι</span><span style="font-size: medium;">, </span><span style="font-size: medium;">να υπάρχει
βεβαιότητα και σιγουριά περί τίνος
πρόκειται</span><span style="font-size: medium;">. Κι όταν παίξει το
φίλμ, η εικόνα πρέπει να σοκάρει. Να σε
στιγματίσει και να </span><span style="font-size: medium;">χαραχθεί
στη μνήμη σου</span><span style="font-size: medium;">.</span><span style="font-size: medium;">
Γιατί διάολε ξεχνάμε κι εύκολα μάλιστα.</span><span style="font-size: medium;">
Όσο για το happy end. Μην το ψάξεις. Γιατί
πολλές μάνες πόνεσαν κι έκλαψαν και θα
ήταν σεναριακό unfair αν επιλέξεις ρομαντικό
φινάλε. Άσε που δεν υπάρχει και ποτέ
</span><span style="font-size: medium;">κάποιο ουσιαστικό, θεματικά
τουλάχιστον,</span><span style="font-size: medium;"> τέλος.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> Η </span><span style="font-size: medium;">ιστορία
επέλεξε και πάλι έναν <b>άδοξο ήρωα</b> για να
ξεκινήσει την πλοκή της. Τον Παύλο Φύσσα,
έναν νέο άνθρωπο, με τις ανησυχίες του,
με τα πιστεύω του. </span><span style="font-size: medium;">Τ</span><span style="font-size: medium;">ον
θυσίασε για να αποδείξει στον άνθρωπο
πόσο βλάκας είναι που επαναλαμβάνει τα
ίδια λάθη ξανά και ξανά. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZzAZh7pYmXk49TNdiQJQA1X0hqjToK4yC_3rbrnlOQbV0xt9VXmrcncp_oSrMySsn0ic1JmRmvWn-1zzlX0kZm6zNhM4klS5aoeAXq3VXcdztQvmH4U0Wb-KewPtghj208NmohmBEFE/s1600/img_5314.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyZzAZh7pYmXk49TNdiQJQA1X0hqjToK4yC_3rbrnlOQbV0xt9VXmrcncp_oSrMySsn0ic1JmRmvWn-1zzlX0kZm6zNhM4klS5aoeAXq3VXcdztQvmH4U0Wb-KewPtghj208NmohmBEFE/s320/img_5314.jpg" width="320" /></a><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-size: medium;">Ο
Φύσσας στάθηκε η <b><u>αφορμή</u></b> για να κυνηγηθεί κάποτε η Χρυσή Αυγή. Δεν ήταν τέτοια τα
αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού.
Συγκεντρώνονταν καιρό τα στοιχεία και
απλά ανέμεναν καρτερικά τη στιγμή-αφορμή.
Παρ'όλο που εκκρεμούν παχηλοί φάκελοι
ανθρωποκτονιών και κακουργημάτων με
υποψίες ανάμειξης της “εγκληματικής
οργνάνωσης” </span><span style="font-size: medium;">και απλά
περιμένουν στοιχειωθέτηση και
αρχειοθέτηση, δουλειές που ελπίζω να
μην παγώσουν και να συνεχιστούν μέχρι
και τη διαλεύκανσή τους. Η ερώτηση,
ωστόσο, είναι γιατί τώρα; Δεν υπάρχει
<b>αλλαγή</b> που πράττεται αναίμακτα
επιβεβαιώνουν οι παλιές φωτογραφίες.
Επίσης, οι δημοσκοπήσεις σε πρόθεση
ψήφου ανέβαζαν το κόμμα ή την οργάνωση,
όπως αρέσκονται με νομιμότητα πλέον τα
media να διηγούνται, αρκετά ψηλά και σε
σημείο να απειλείται η κυβερνητική
υπεροχή. Εδώ νομίζω πως επεμβαίνει και
η Ενωμένη Ευρώπη προφανώς γιατί βλέπει
την <b>απειλή</b>. Και την προλαμβάνει.
Ανεπιθύμητη γαρ, τέτοιου είδους αλλαγή,
δίνει την εντολή-παρότρυνση για επιτάχυνση
των διαδικασιών. Έτσι, συλλαμβάνονται
όλοι όσοι συνδέουν το όνομά τους με την
καθημερινότητα της οργάνωσης. Όλοι όσοι
έχουν ρόλο, είτε να προσυλητήσουν, είτε
να εκτελέσουν εντολές. Η συνέχεια, λίγο πολύ
γνωστή. Σκούπα, διαπόμπευση στο κολοσσαίο,
κοινωνική κατακρυγή και δικαιοσύνη,
ανακούφιση. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> Ο ανοργασμικός
φορέας των Μέσων συνεπικουρεί αισθητά
με τις υπερβολές, με τους ύμνους για την
κυβερνητική επιτυχία και για την κάθαρση
της πολιτικής ζωής από το νεοναζιστικό
καρκίνωμα. Έτσι είναι αλλά υπάρχει και
η άλλη όψη την οποία έντεχνα εκμεταλλεύτηκε
το φαινομενικά εθνικιστικό, άντε και
εθνικοαπελευθερωτικό, προσφιλές στην
Αθήνα-ο λόγος της εκλογικής επιτυχίας-κόμμα.
Η Χρυσή Αυγή με <b><u>όπλα</u></b> τον λαικισμό, τη
διάδοση χάους εντός της κοινωνικής
καθημερινότητας, τον παθιασμένο αντίλογο
σε αυτούς που έφεραν το έθνος στην
οικονομική δυσχέρεια, την καταγγελία
της αδικίας που υφίσταται ο καθημερινός
μεροκαματιάρης Έλληνας πολίτης, την
σύνταξη στο πλευρό του Αθηναίου που
ασφυκτιά από την καυτή ανάσα του μετανάστη
στο σβέρκο του, κατάφερε να φτιάξει ένα
λόγο </span><span style="font-size: medium;">άφθαρτο, απαράβατο και
θέσφατο. Χωρίς καμία ιδιαίτερη ευγλωττία,
απλά με πάθος, ορμή και <b>φανατισμό</b>.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η κεντρική
διαδικτυακή σελίδα της οργάνωσης που
παρουσιάζει τις ιδεολογικές βάσεις του
κόμματος αναλυτικά και με σαφήνεια. Κι
ας είναι επικίνδυνες κι ας μην λογοκρίθηκαν
ή προβλήθηκαν ποτέ έως τώρα. Απλά κάποια στιγμή ήταν της μόδας... </span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkfFTfWipcjydMFQJV_ocmvJdizDxZPEbtSh_f8vxNFDPjQt6xPbsgUMAs4-P5eFmchG2lG-3mDyahX6XrKpUwXbL6_5729TApWAS7xvFgTi5xWWNMAXRxANmqwVZzIAJ3SOkfTCz0xuc/s1600/CACHE_620X620_1_1075295.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkfFTfWipcjydMFQJV_ocmvJdizDxZPEbtSh_f8vxNFDPjQt6xPbsgUMAs4-P5eFmchG2lG-3mDyahX6XrKpUwXbL6_5729TApWAS7xvFgTi5xWWNMAXRxANmqwVZzIAJ3SOkfTCz0xuc/s320/CACHE_620X620_1_1075295.JPG" width="320" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> Το <b>μοντέλο
ιεραρχίας</b> της <b>οργάνωσης</b> προδίδει
καταφανέστατα την λειτουργία της για
την εξυπηρέτηση του ενός. Πώς; Μία
εισαγγελική απόφαση για το άνοιγμα των
πλείστων τραπεζικών λογαριασμών της
οικογένειας Μιχαλολιάκου θα απαντούσε
σε ένα ερώτημα και θα γεννούσε και άλλα.
Καλό επιχειρηματικό μυαλό ο Φύρερ. Όσο
για το αν είναι η όχι εγκληματική οργάνωση
το επικειρωμένο και αναγνωρισμένο από
το ελληνικό κράτος κόμμα της Χρυσής
Αυγής, αυτό μένει να απαντηθεί εν ευθέτω
χρόνο όταν και αν ανοίξει ο γεμάτος
<b>φάκελος</b> για τη δράση τους. Ας γίνει σωστά
η δουλειά! </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> </span></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0in;">
<span style="font-size: medium;"> “<i><b>Δεν ελπίζω σε
τίποτα αν δε νοιώσω μια μέρα το στομάχι
μου γεμάτο. Δεν εκφράζω άποψη για τα
πολιτικά μέχρι να δω μια αλήθεια να
αποκαλύπτεται. Θέλω να ανασάνω μια φορά
ελευθερία</b></i>”. </span><span style="font-size: medium;">Άστεγος στην
Αθηνάς λίγο πριν πετάξω για Γάνδη.</span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-52799737486369646382013-08-17T16:55:00.000+03:002013-08-17T18:35:15.500+03:00Οι λάθος ήρωες...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN4QvddHwfx6bdm-TAxHhsNnj-HoPVjwMfrt7Np8vYPsMjFCzhU4A9BiuxrWotYOSDNG2ff54A8q7c85Tjy_MxyPrgD3HPzM1uKXWheE_IouQkmY-X1qNU8P4VkC7wvok1rTVNGdF0tBw/s1600/1167158_10151525741152484_1345753736_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN4QvddHwfx6bdm-TAxHhsNnj-HoPVjwMfrt7Np8vYPsMjFCzhU4A9BiuxrWotYOSDNG2ff54A8q7c85Tjy_MxyPrgD3HPzM1uKXWheE_IouQkmY-X1qNU8P4VkC7wvok1rTVNGdF0tBw/s320/1167158_10151525741152484_1345753736_o.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"> </span><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια ένα 15χρονο πιτσιρίκι έχασε
τη ζωή του από το "<i>πιόνι</i>"
του κράτους με αποτέλεσμα να πέσει η <b>κυβέρνηση</b>.
Σήμερα, ένα 19χρονο <b>παιδί</b> έφερε μία
νέα ιστορία στην επιφάνεια...<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> Σ' αυτήν ,ακριβώς,
την <b>οξύμωρη</b>, <b>ασυνάρτητη</b> και γεμάτη <b>παραλογισμό</b>
συσχέτιση, υπάρχουν <b>διακριτά</b> κοινά
στοιχεία. Για παράδειγμα ο <b><u>ρόλος των
ΜΜΕ</u></b>. Η <b>πολιτική</b> των μέσων
φαίνεται από το πως "<b>πούλησαν</b>"
και <b>μετέφεραν</b> το <b>θέμα</b>. Μέσα από μία διαδικασία </span><b><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">storytelling</span></b><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">, όπου
υπήρχε η <b>ανάγκη</b> να <b>αναδειχθεί</b> ένας <b>ήρωας</b> κι ένας <b>κακός</b>.
Δημιουργήθηκε η ανάγκη να βρεθεί ο <b>δακτυλοδεικτούμενος
</b>που θα μαζέψει κι όλη την <b>ευθύνη</b>.
Τα </span><b><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">media</span></b><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">απλά <b>εξέφρασαν</b> μοναδικά, <b>λαϊκίστικα</b>, την συνολική <b>αγανάκτηση</b> και <b>οργή </b>του κόσμου. <b>Εκμεταλλεύτηκαν</b>
<b>διακριτικά</b> την <b>συσσωρευμένη πίεση</b> που βιώνει και περιμένει στιγμές σαν κι αυτήν
για να <b>ξεσπάσει</b>. Τα ΜΜΕ θα πουλήσουν
<b>συμπάθεια</b> και <b>συμπόνια </b>για τον κόσμο και <b>αγανάκτηση</b>
για αυτούς που κυβερνάνε σε μία <b><i>προσπάθεια ταύτισης με το λαϊκό έρεισμα</i></b>.
Το γιατί νομίζω πως είναι προφανές. Επ' ευκαιρία πέρα από αστυνομικά ρεπορτάζ,
η <b>είδηση </b>δεν μεταφέρθηκε ποτέ ως
είδηση. Μεταφέρθηκε μέσα από έναν εκπληκτικά <b>συναισθηματικό σχολιασμό</b> του κάθε παρουσιαστή ξεχωριστά,
δημιουργώντας <b>εμπρηστικά κλίμα</b>. Όλη
αυτή η <b>μηντιακή υπερβολή</b> έδωσε την
απαραίτητη <b>ώθηση</b> στην <b>κοινή γνώμη</b> έτσι ώστε να δει την <b>αλήθεια</b>. Να δει τους καλούς(19χρονος)
και τους κακούς(οδηγός-ελεγκτής) της υπόθεσης. Να δει το <b>θύμα</b>(κοινωνία) και το <b>θύτη</b>(κράτος
-πολιτεία). <b><u>Η σκληρή αλήθεια, βέβαια,
είναι ότι χάθηκε μια ζωή για ένα εισιτήριο αξίας 1,20ευρώ.</u></b> Ας είμαστε,
όμως, <b>ρεαλιστές</b> και όχι <b>υποκριτές</b>.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"> Και οι <b>πολιτικοί</b> βρήκαν ευκαιρία για πολιτική.
Το ΚΚΕ, <b>προασπίζοντας τα δικαιώματα της
εργατικής τάξης</b>, "<b>βάφει</b>"
το 19χρονο νέο ως <b>αντιπρόσωπο της φτωχολογιάς</b>
και των <b>ανέργων</b> που δε μπορούν να
εξασφαλίζουν τα <b>προς το ζην</b>. Ο
ΣΥΡΙΖΑ, <b>προασπίζοντας το συμφέρον του
για αντιπολίτευση μέχρι να έρθει η δική του ώρα</b>, αναφέρεται στο πως το <b>μνημόνιο</b> έχει <b>εξαθλιώσει τις ζωές</b> μας και μας έχει ωθήσει στην <b>απόγνωση</b> και την <b>απελπισία</b>. Τέλος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου, <b>προασπίζοντας τα κυβερνητικά συμφέροντα και
αντιπροσωπεύοντας αυτά</b>, απαντά πως κάποιοι εκμεταλλεύονται το τραγικό
γεγονός. Αλήθεια ποιος έχει <b>δίκιο</b>
και ποιος <b>άδικο</b>; <b><u>Λασπολογήσεις, δελτία τύπου,
αντιπολίτευση, αντιδικίες, όλα έχουν κοινό τόπο τη ψηφοθηρία και την προσπάθεια
για επικράτηση στο νου της κοινής γνώμης</u></b>. Έτσι, τόσο απλά, η πολιτική
επωφελήθηκε από ένα τραγικό συμβάν για <b>εσωτερική
κατανάλωση</b> και μόνο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> <b>Η τραγική φιγούρα της μάνας που έθαψε το
παιδί της στα 19 του χρόνια είναι η μοναδική και πραγματική ιστορία</b>. Αυτοί
οι <b>άδοξοι</b> <b>ήρωες</b>, που έγιναν ήρωες από τη μια μέρα στην άλλη, <i>αυτοί είναι τα θύματα ενός φαύλου κύκλου που
ξεκίνησε με την κατάρρευση μιας οικονομίας και συνεχίζεται με αυτήν της
κοινωνίας</i>. Είναι τα θύματα της <b>κοινωνικοπολιτικής
τρέλας</b> που κυριαρχεί και έχει <b>άρει</b>
κάθε υποψία <b>λογικής</b>. Αυτοί οι <b><i>λάθος
ήρωες</i></b> μας κάνουν να ρωτάμε πλέον τον εαυτό μας τι είναι <b>αληθινό </b>και τι <b>τεχνητό;</b> Μπορούμε να ξεχωρίσουμε</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Υ.Γ.1 Χαθήκαμε κάπου στη μετάφραση. Δε χειριστήκαμε
διακριτικά ένα <b>ευαίσθητο θέμα</b> και
ξεσπάσαμε αδιαφορώντας για το <b>πένθος</b>
κάποιων ανθρώπων.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">Υ.Γ.2 Ένας <b>πνευματικός
άνθρωπος</b>, μία ακαδημαϊκός, η Λένα Διβάνη χάθηκε και αυτή κάπου στη
μετάφραση με αποτέλεσμα να βγει </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">off</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">topic</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Λάθος </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">timing</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">, λάθος λόγια...<b>αδυναμία έκφρασης από τους λογικούς</b></span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">;</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-71763039130577951062013-07-30T02:24:00.000+03:002013-07-30T02:29:16.188+03:00Η Βία, πολιτική δράση της σύγχρονης Δημοκρατίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/XDW8RsjroIk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;"> </span><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Η λέξη </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">δημοκρατία</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
δημιουργήθηκε από δύο ξεχωριστές λέξεις. Τη λέξη "</span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><i><u>δήμος</u></i></b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">", το
σύνολο, δηλαδή, ατόμων που έχουν </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">πολιτικά
δικαιώματα</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> και τη λέξη "</span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><i><u>κράτος</u></i></b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">", αντιπροσωπεύει
τη </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">δύναμη</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, την </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">εξουσία</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, την </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">αρχή</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Αυτή
η παράξενη </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ιστορική ένωση</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> δύο
εντελώς </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">μακρινών</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, ως προς το νόημα,
όρων, έφερε στην καθημερινότητα του ανθρώπου </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">σκέψεις</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> και </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ιδέες</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Η </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">γέννηση </b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">της δημοκρατίας </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ανέδειξε</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> και </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">αντάμειψε</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> τη </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">σημασία</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> της
ύπαρξης του ανθρώπου ως </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">έλλογου όντος</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">,
δίδοντάς του την ευκαιρία να </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">διεκδικεί</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
με </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ισονομία</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, τις </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ελευθερίες</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> του. Η δημοκρατία ήρθε να </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">υποδείξει</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> πως η εξουσία πρέπει να </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">εξυπηρετεί</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> το πλήθος κι όχι το
αντίστροφο. Βέβαια, η </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ρευστότητα</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> του
όρου είναι τέτοια που εύκολα κι έντεχνα </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">παρερμηνεύεται</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">,
κάποτε από την </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">αριστοκρατία,</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> τώρα
από οποιονδήποτε γνωρίζει να </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">κινείται</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
μεταξύ των </span><b style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">εξουσιών</b><span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(εκτελεστική,
νομοθετική, δικαστική).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;"> Όταν αποκαλείς τον εαυτό
σου Ινδό, Μουσουλμάνο, Χριστιανό, Ευρωπαίο, Μαύρο, Κίτρινο ή οτιδήποτε άλλο, <b>υιοθετείς</b> και <b>ασπάζεσαι </b>τη <b><u>βία</u></b>.
Όταν "<b>χρωματίζεσαι</b>",
παίρνεις ένα <b>μέρος</b>, δηλαδή και
μπαίνεις σε ένα <b>στρατόπεδο</b>, <b>πολιτικό</b>, <b>ποδοσφαιρικό</b>, <b>υιοθετείς</b>
και <b>ασπάζεσαι</b> τη <b><u>βία</u></b>. Καταλαβαίνεις το γιατί;
Γιατί ,αυτόματα, <b>διαχωρίζεις</b> τον <b>εαυτό </b>σου από τους <b>υπόλοιπους</b>, από την υπόλοιπη ανθρωπότητα που δεν <b>ταυτίζεται</b> μαζί σου. Δεν έχει σημασία
αν είσαι <b>ελίτ</b> ή <b>πλέμπα</b>. Γιατί ο <b>διαχωρισμός</b>
για λόγους <b>πίστης</b>, <b>εθνικότητας</b> ή <b>παράδοσης</b> <b>γεννά</b> τη <b><u>βία</u></b>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;"> Είναι εκπληκτικό το πόσο <b>ποικιλόμορφη</b> έχει γίνει η βία και πως
βρίσκεται συνεχώς <b>υπολανθάνουσα</b> στην
<b>άρρωστη καθημερινότητα</b> που <b>προμοτάρεται</b>. Συγκεκριμένα, όπως και ο
Ο. Γουάιλντ εύστοχα είχε πει, "<i>παλαιότερα
υπήρχαν τα βασανιστήρια. Σήμερα αρκούν οι εφημερίδες"</i>... Είναι εκπληκτικό το πως <b>αποσιωπάται</b> μία <b><u>βεντέτα</u></b>, <b>ιστορικό
πισωγύρισμα </b>και<b> </b>με σκηνές και
από τα προσεχώς. Μία βεντέτα <b>ιδεαλιστική
</b>σύμφωνα με τους δρώντες, ο καθείς εξ αυτών <b>υπερασπίζεται</b> την δική του αλήθεια, την δική του <b>πραγματικότητα</b>, την πολιτική του <b>γραμμή</b>, αυτή τουλάχιστον που <b>διδάσκεται</b> καθημερινά με <b>νουθεσίες</b> και <b>πλύσεις εγκεφάλων</b>. Αυτοί οι ιδεαλιστές της "<b><u>πρώτης γραμμής</u></b>" που είναι
πρόθυμοι να "<b>πλακώσουν</b>" <i>όσους
υπονομεύουν τη δημοκρατία και τις ελευθερίες των πολλών</i>, αυτοί οι
εκπαιδευμένοι μάπες ή στις μάπες, που θεωρούν εαυτούς ήρωες και όχι εσωτερικά <b>ασταθείς</b>, όλοι αυτοί <b>συγκροτούν</b> τη σημερινή <b>πολιτική δράση</b>, χρησιμοποιούν <b>νόμιμα</b> τη <b><u>βία</u></b>, αφού <b>καλύπτονται</b>
από την αρχή τους. Μία αρχή που είναι απόλυτα <b>νομότυπη</b> και δε <b>βαραίνεται</b>
<b>ποινικά</b>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaKYbXEyvqOIxzWU31XOz2Y-8DGmaPOvzseITy7p1HhfRbvkLh8cuBk9qYkC7kYKnlF_De8vGr7Q9c3DOzFD3Z9B_X3xex_UwG5kV1pos_SZebks7vQmPOSTQVdjdPkAkt5c4QkHCwV2k/s1600/violence.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaKYbXEyvqOIxzWU31XOz2Y-8DGmaPOvzseITy7p1HhfRbvkLh8cuBk9qYkC7kYKnlF_De8vGr7Q9c3DOzFD3Z9B_X3xex_UwG5kV1pos_SZebks7vQmPOSTQVdjdPkAkt5c4QkHCwV2k/s320/violence.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;"> Ο <b>φαύλος κύκλος</b> της <b><u>πολιτικής
δράσης-βίας</u></b> είναι η <b>εικόνα</b>
της <b>σύγχρονης</b> <b>δημοκρατίας</b>. Τα <b>μοντέλα
ιεραρχιών</b> που ενυπάρχουν σε <b>αριστερές</b>,
<b>αναρχικές</b>, <b>ακροδεξιές</b> <b>οργανώσεις</b> <b>τροφοδοτούν</b> με <b>ιδεολογία </b>και <b>πάθος</b> την <b>πρώτη γραμμή</b> που χρησιμοποιεί ως <b>μέσο πειθούς</b> της τη βία. Φυσικά η <b><u>ιεραρχία</u></b> αυτή <b>προστατεύεται </b>αφού δε φαίνεται πουθενά
η <b>ηθική </b>της <b>αυτουργία</b>. Και η ιεραρχία αυτή <b>λειτουργεί</b>
ακριβώς το ίδιο σε όλα τα άκρα <b>εκμεταλλευόμενη
</b>τις <b>ανάγκες</b> ή τα <b>προβλήματα</b> του εκάστοτε </span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;">ατόμου</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;">. Και το "<b>τσάμπα αίμα</b>" θα συνεχίσει να ρέει
στην ιστορική φυλλάδα εάν εμείς δεν ανταποκριθούμε επιτέλους. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times; mso-fareast-font-family: SimSun-ExtB;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times;"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times;"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Times;"> <o:p></o:p></span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-34201724773318178832013-06-15T00:26:00.000+03:002013-06-15T00:26:05.173+03:00Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/h46UwF9tfAs?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Το ξαφνικό "<b>κατέβασμα</b>" της <b>ΕΡΤ</b>
σηματοδότησε την πιο <b>γρήγορη</b> κι <b>άμεση</b> <b>λαϊκή αντίδραση</b> που εγώ προσωπικά έχω δει. Φωτιά πήραν τα </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">social</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">media</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">, βρήκε ζουμερό θέμα κι ο τύπος ενώ
η <b>κινητοποίηση</b> της <b>κοινής γνώμης </b>έγινε με φοβερά <b>αντανακλαστικά</b>. Η <b>κοινωνία</b> συμπαρίσταται εμφατικά στους <b>εργαζομένους</b> της <b>δημόσιας
τηλεόρασης</b> που προχώρησαν και στην <b>κατάληψη
του ραδιομεγάρου</b> στην Αγ. Παρασκευή. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η κυβερνητική τριάδα
έκανε <b>φάουλ</b> σε μία στιγμή καίρια.
Πήρε μια <b>πρωτοβουλία </b>άστοχη δίχως να
υπολογίζει στην αντίδραση της καταπονημένης κοινωνίας και ίσως το πληρώσει με <b>νέες εκλογές</b>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η ελληνική
πολιτική σκηνή εκτέθηκε δια αντιπροσώπου</span></u><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">. Δείτε προσεχτικά τα <b>ντοκουμέντα</b> και θα αντιληφθείτε το
γιατί. Ο <b>κυβερνητικός εκπρόσωπος</b>
ανακοινώνει κάτι σημαντικό. Έχει προετοιμάσει το <b>λόγο</b> του, έχει προβάρει τα σημεία που χρειάζονται "<b>χρωματική</b>" <b>ενίσχυση</b> και <b>τονισμό</b>,
αλλά δείχνει εμφανέστατα πως δεν καταλαβαίνει τι περιγράφει και τι λέει.
Τονίζει λάθος λέξεις, δίνει έμφαση σε άσχετα σημεία, έχει εντελώς <b>άστοχο ύφος</b>, εν ολίγοις απαγγέλλει, δεν
ανακοινώνει πολιτική, κυβερνητική απόφαση που θα επηρεάσει μία πραγματικότητα.
Έχει ύφος <b>δήθεν αυστηρό</b>, <b>με αυτοπεποίθηση</b>, αλλά καθόλου <b>επιβλητικό</b> και σίγουρο. Ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος δεν έχει ιδέα για τι πράγμα μιλάει. Οι <b>πολιτικές φιγούρες</b> ή μάλλον<b>
καρικατούρες</b> δε γνωρίζουν τι σημαίνει <b>επικοινωνιακό
στήσιμο</b>, οι <b>ομιλίες</b> τους είναι
μια κοψιά με συχνές <b>επιτηδευμένες</b> <b>επαναλήψεις</b>-μετρήστε τον όρο <b>διαφάνεια-αδιαφάνεια</b> πόσες φορές
ειπώθηκε-αλλά δεν τονίστηκε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Το
ότι η ΕΡΤ αποτελούσε τον πλέον <b>κρατικοδίαιτο</b>
<b>οργανισμό</b> είναι μία γενική παραδοχή.
Οι <b>σπατάλες</b> και τα <b>υπέρογκα ποσά</b> που πληρώνονταν <b>παραγωγές</b> κι <b>εργατικό δυναμικό</b> βγήκαν στη δημοσιότητα κι ακόμα κι αν τα μισά
ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, έκανε την ΕΡΤ <b>φορολογικό παράδεισο</b> και <b>γη
της επαγγελίας</b> για τους <b>φερέλπιδες δυναστείες</b>.
Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, πως με το καθεστώς αδιαφάνειας-αρχίζω και αντιπαθώ
αυτούς τους πολυφορεμένους όρους-και τις <b>πελατειακές
σχέσεις</b> συντηρούσε πολυάριθμο ποσοστό διοικητικών υπαλλήλων εφ' όρου ζωής
και με <b>ελάχιστη παραγωγική προσφορά</b>.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Η <b>βιτρίνα</b> της ΕΡΤ δε θα δυσκολευτεί να
βρει απασχόληση σε κάποιο μεγάλο κανάλι της ελληνικής </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">TV</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">. Η "<b>πλέμπα</b>", αναμενόμενα την πλήρωσε πάλι. Οι <b>εργαζόμενοι </b>που <b>παράγουν
έργο</b> και ζουν στην κόψη του ξυραφιού της καθημερινότητας. Δύσκολοι καιροί
για <b>μονιμότητα</b>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Τα
όσα προβλήθηκαν και ανακοινώθηκαν σχετικά με το σχεδιασμό της νέας ΕΡΤ, το νέο
όνομα αυτής <b>ΝΕΡΙΤ</b>(δε λέει με
τίποτα), ακούγονται εξαιρετικά ωραία, <b>εκσυγχρονισμένα</b>
και σύμφωνα με το <b>ευρωπαϊκό μοντέλο</b>
μιας <b>δημόσιας ραδιοτηλεόρασης</b>, <b>εναρμονισμένα</b> με την <b>πραγματικότητα</b> ακολουθώντας το <b>στόχο </b>της <b>ανάπτυξης</b>. Αυτά και μόνο είναι τρομαχτικά αν αναλογιστούμε πως <b><i>ποτέ
δεν εφαρμόζονται τόσο ωραιοποιημένα πλάνα</i></b>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs1Pn4QBuwx8_fzlMqPDfWmryhslKwWBbrypoSrMKeaJJGdXLUwB2j7aC6j9We2MiA-UvBw72RomsRGEOChuZmZkGipw2gSuqnXfRgjzAvtTAP_9MHJy1C47LGomvnu3avyf5JLB6s9hM/s1600/160667_22532.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs1Pn4QBuwx8_fzlMqPDfWmryhslKwWBbrypoSrMKeaJJGdXLUwB2j7aC6j9We2MiA-UvBw72RomsRGEOChuZmZkGipw2gSuqnXfRgjzAvtTAP_9MHJy1C47LGomvnu3avyf5JLB6s9hM/s320/160667_22532.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ο
τρόπος που αποφασίσθηκε το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι ενδεικτικός του πως
λειτουργεί την τελευταία πενταετία η προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία
σ' αυτόν τον τόπο</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Πονάει δε πολύ να αντιλαμβάνεσαι πως διοικείσαι από </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">άτομα</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">πνευματικά κατώτερα</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> του αναμενομένου. Η </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">εξουσία</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> ανέκαθεν ήταν αγαθό </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">επίκτητο</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
για τους </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ικανούς</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, για εκείνους που
μπορούσαν να </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ελέγξουν</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> και να </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">παρακινήσουν</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> μία </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">μάζα</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">. Σήμερα φαίνεται πως </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ξεμείναμε</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
με το </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">κληροδότημα</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> της </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">αριστοκρατίας </b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">της </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">μεταπολίτευσης</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> κι αυτό και μόνο είναι η </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">κατάρα </b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">μας.</span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7880950704890592918.post-63663196582907065952013-06-07T04:18:00.000+03:002013-06-07T17:07:27.042+03:00Η Πολιτική (α)σοβαρότητα, βιτρίνα στην Ευρώπη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Νομίζω πως η έννοια της </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">πολιτικής κουλτούρας</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> είναι ένας όρος λίγο πολύ άγνωστος, κυρίως
στην σύγχρονη </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">πολιτική σκηνή</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, αλλά
και στη </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">συνείδηση </b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">του </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">νεοέλληνα</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Ιστορικά δε, νομίζω πως για να βρούμε το τελευταίο </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ταλαντούχο πολιτικό πρόσωπο</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, θα πρέπει να ανατρέξουμε στον Ελ.
Βενιζέλο, </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ικανός</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ρήτορας</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">, με </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">πειθώ</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> και </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">φιλοδοξία</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">,
ανεξάρτητα αν φορτώθηκε και την αποτυχία του ελληνοτουρκικού πολέμου καθώς και
πολλά άλλα ιστορικά λάθη. Σήμερα το πολιτικό σανίδι στερείται από στοιχειωδώς </span><b style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">επαρκείς</b><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> "</span><i style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">ηθοποιούς</i><span style="font-family: 'Times New Roman', serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">".</span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNoEocSwi61mZbyww15KhkwUfFMlskXLCiI4xdZomEsuvwaXmsm4n_bsT5qaPQYxMmjrRsD6Q1tm5ZKZ5guwcEaGc4fRPC4qVBcJghxSCIsJ4GsO6QsrpeLESmv691DHbXVVb9V0l8yoA/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNoEocSwi61mZbyww15KhkwUfFMlskXLCiI4xdZomEsuvwaXmsm4n_bsT5qaPQYxMmjrRsD6Q1tm5ZKZ5guwcEaGc4fRPC4qVBcJghxSCIsJ4GsO6QsrpeLESmv691DHbXVVb9V0l8yoA/s1600/images.jpg" /></a><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τα πολιτικά πρόσωπα
στην Ελλάδα είναι <b>ατάλαντα</b>, <b>αστοιχείωτα</b>, <b>αδιάβαστα</b>, <b>ανιστόρητα</b>
και με <b>περιορισμένες ικανότητες</b>
τόσες όσες χρειάζονται για να φέρουν μια δουλειά εις πέρας. <b>Στερούνται</b> ρητορικών ικανοτήτων και <b>επικοινωνιακών</b> <b>δυνατοτήτων</b>, <b>οξυδέρκειας</b>
και <b>φιλοδοξίας</b>, ζουν στο <b>μοτίβο</b> και στο </span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">lifestyle</span></b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">που
οι γονείς τους επέλεξαν. Ζουν μία <b>ζωή
εφημεριότητας</b> με <b>νοοτροπία</b> <i>ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε</i> κ.ο.κ. <b>Ανατράφηκαν</b> από τα <b>κολέγια</b>, τα <b>ιδιωτικά </b>και
τους <b>κατ' οίκον καθηγητάδες</b> και <b>λοιπούς υπηρέτες</b> έτσι ώστε να
παρουσιάζουν μία επαρκή και <b>μονοδιάστατη</b>
<b>εικόνα σοβαροφάνειας</b>. Δίχως να είναι
<b>δημοφιλείς</b>, ούτε καν <b>ελκυστικοί </b>στο <b>λαό</b> και την <b>κοινή γνώμη</b>,
<b>μοντέλα ξύλινα</b> μιας <b>πολιτικής</b> <b>ελίτ</b> <b>ευτραφούς </b>και <b>γερασμένης</b>, <b>πεπερασμένης</b> και <b>συνηθισμένης</b>.
Η <b>οικογενειοκρατία</b> και τα <b>μεγάλα τζάκια</b> <b>έχτισαν</b> το σημερινό ατάλαντο και <b>προσωρινό πολιτικό σκηνικό</b>. Προσωρινό υπό την έννοια πως
προοριζόταν για να κάνει μία απλή δουλειά. <b><u>Την αποδόμηση μιας κοινωνίας</u></b>. <i>Σταδιακά,
με γοργά βήματα</i>. Γεννήθηκε, ωστόσο κι ένα <b>σύστημα </b>που θα αυτοεξυπηρετούσε τις <b>επερχόμενες ανάγκες</b>. Το <b><u>σύστημα
των ΜΜΕ</u></b> που θα <b>επικροτούσε τη
συνδιαλλαγή δημοσίων-ιδιωτικών κεφαλαίων. </b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Οι περισσότερες <b>κουβέντες</b> πολιτικού περιεχομένου εντός
κοινοβουλίου καθώς και στα παράθυρα των <b>δελτίων
ειδήσεων</b> είναι <b>παράλογες</b>, <b>ανούσιες</b>, <b>ανώφελες</b> και το κυριότερο χωρίς <b>συνειρμό</b>. Πέραν του ότι η πολιτική συζήτηση δεν παρουσιάζει εδώ και καιρό <b>ενδιαφέρον</b>, γιατί ο λαός έχει <b>θυμό</b>
κι <b>αγανάκτηση</b> ενώ τα κόμματα λένε τα
δικά τους, φαίνεται καθαρά πως πλέον δεν έχει και <b>ζήτηση</b>. Η κοινή γνώμη είναι <b>υποψιασμένη</b>,
μπορεί και <b>καχύποπτη</b>, περιμένοντας
το "σύστημα" καρτερικά στη γωνία. <b>Δημοσιογράφοι</b>, <b>πολιτικοί</b>,
<b>αστυνομία</b> και κάθε μορφή εξουσίας
δεν <b>πείθουν </b>τον κόσμο. Βέβαια, οι
συντελεστές μιας πιθανής εναλλακτικής πολιτικής κουβέντας, εάν ήταν
διαφορετικοί, ίσως θα ξεγύμνωναν και θα αποκάλυπταν περισσότερες <b>αλήθειες</b>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Ix-teVgF-5-kMhkRjb-HrGyRVkoEsjCqe5iPiJucxRDikYZCnIbCn7nG7vMYx3XKjx6DamaiAI15KOyS3nxA9-sie5ImfV16NxfORXaTAusOLWvzrycOWcUQm9M2_leiZC3x6ofLCLE/s1600/skitso_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Ix-teVgF-5-kMhkRjb-HrGyRVkoEsjCqe5iPiJucxRDikYZCnIbCn7nG7vMYx3XKjx6DamaiAI15KOyS3nxA9-sie5ImfV16NxfORXaTAusOLWvzrycOWcUQm9M2_leiZC3x6ofLCLE/s320/skitso_1.jpg" width="320" /></a><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Οι <b>κόντρες</b> και τα <b>ευτράπελα</b>
μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο <b>καταδεικνύουν</b>
την <b><u>πολιτική (α)σοβαρότητα</u></b>
που μας διακρίνει. <b>Δήθεν πολιτικές</b> <b>αντιδικίες</b> Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Χ.Α., ΣΥΡΙΖΑ,
με φόντο την <b>προστασία</b> της <b>δημοκρατίας</b> και τις <b>νεοφιλελεύθερες απόψεις</b> <b>εναντίον</b> των <b>φασιστικών</b> και <b>νεοναζιστικών
ιδεωδών</b>. Καταστάσεις <b>εκτός
πραγματικότητας</b>... Μα είμαστε τόσο μόνοι... Κάποτε χρειαζόταν <b>ταλέντο</b> και <b>όραμα </b>για να <b>κυβερνήσεις</b>
έστω και μία επιχείρηση. Τώρα, που <b>εξελιχθήκαμε</b>
και <b>προοδεύσαμε</b> χρειάζεσαι ένα καλό
τζάκι, μία περιοδεία από το Χάρβαρντ και έγινες </span><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">the</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">guy</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">for</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">the</span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></i></b><b><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">job</span></i></b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">...<o:p></o:p></span></div>
</div>
Χρήστος Λαζαρίδηςhttp://www.blogger.com/profile/12308082924936498330noreply@blogger.com0