Η Λαοθάλασσα της αγανάκτησης

                Υπάρχει μία λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο που δεν ενυπάρχει σε όλα τ’ άλλα. Είναι η λέξη φιλότιμο. Όσο τετριμμένη και συνηθισμένη προπαγάνδα ενός πεπερασμένου promotion κι αν προβάλλει, ευτυχώς ή δυστυχώς αποτελεί γενική αλήθεια που ιστορικώς τουλάχιστον έχει αποδειχθεί.

                Το γεγονός των ημερών στην τοπική αλλά και στην ξένη ειδησεογραφική επικαιρότητα είναι η μαζική κινητοποίηση του κόσμου σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Οι πλατείες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Λάρισας, των Ιωαννίνων, των Χανίων, του Βόλου, της Ρόδου και αρκετών άλλων γέμισαν ασφυκτικά από τους αγανακτισμένους πολίτες. Κυρίως στην πλατεία Συντάγματος όπου και μαζεύτηκαν 25.000 νοματαίοι έξω από τη Βουλή. Αλλά και στην πλατεία Αριστοτέλους μαζεύτηκαν γύρω στις 10.000 κόσμου. Τα νέα αντισυνταγματικά κι εξοντωτικά οικονομικά μέτρα που είναι προ των πυλών φαίνεται πως ήταν το κύκνειο άσμα στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη. Κι όσοι πίστευαν πως ο ελληνικός λαός θα τα καταπιεί αμάσητα, αδιαμαρτύρητα κι αγόγγυστα ας καταπιεί καλύτερα τη γλώσσα του(μεταξύ αυτών κι εγώ)! Δε με τιμά αυτό που θα πω, αλλά πίστευα πως όλη αυτή η περιρρέουσα δυσαρέσκεια που πηγάζει από το καθημερινό σκηνικό και τους απλούς πολίτες, θα έμενε απλά ως ένα πέπλο μιζέριας κι αλληλοσπαραγμού. Χαίρομαι μα την αλήθεια που διαψεύστηκα τόσο καταφανέστατα.

                Αυτό που μου προκάλεσε, ωστόσο, μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η άμεση και καθολική ανταπόκριση του κόσμου σ’ ένα γενικό κι αόρατο κάλεσμα για άμεση αντίδραση κόντρα στα προαναγγελθέντα μέτρα λιτότητας. Επιπλέον, τις τελευταίες ώρες διακυβεύονται πολλά(η δόση του δανείου δε δύναται να αποπληρωθεί από το κράτος κι έπονται νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, τίθεται ακόμα κι ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ!). Κι ο κόσμος ενήργησε την καταλληλότερη στιγμή! Μα το Θεό, όμως, εξεπλάγην περισσότερο από την αντίδραση του κόσμου όταν είδε μέλη του ΠΑ.ΜΕ. και του Μ.Α.Σ. να μοιράζουν προκηρύξεις. Αμέσως μόλις τους είδε άρχισε να τους γιουχάρει και έσκιζε επιδεικτικά τα “πομπώδη” και “μεγαλόστομα” χαρτιά! Εντάξει τα παιδιά που τα μοίραζαν δε φταίνε σε κάτι. Τη δουλειά τους κάνουν. Όμως το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Σήμερα διαδηλώνει ο λαός κόντρα σε κάθε μορφής εξουσία. Δε βαφτίζεται αναρχία, δεν ανήκει σε κάποιο κόμμα ή σε κάποιο συνδικάτο. Είναι μια αυθόρμητη κι ειλικρινής διαμαρτυρία της πλειοψηφίας. Εκείνης της πλειοψηφίας που ,παραδόξως, τόσα χρόνια επισκιάστηκε κι υποβαθμίστηκε από τη μειοψηφία. Από αυτούς που αποφασίζανε προκλητικά.

                Η ιδεολογική βάση των “Αγανακτισμένων” είναι απλή και μη κερδοσκοπική. Γενική κι ομόφωνη διαμαρτυρία για την ευρύτερη κοινωνικοπολιτική κρίση που επικρατεί.

                Αυτή η ευγενής και κυρίως αναίμακτη μαζική κινητοποίηση στέλνει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Οι παραλήπτες του είναι εκ των πραγμάτων εξαναγκασμένοι να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Η αφύπνιση του κόσμου από το λήθαργο ήρθε γιατί πολύ απλά έφτασε η ώρα να έρθει. Γιατί άμα χτυπήσεις τον Έλληνα στο φιλότιμο δε θα πας “ατουφέκιστος”.            

Υ.Γ. Προς τους Αγαπητούς Ισπανούς:Ξυπνήσαμε και βάλαμε τα ξυπνητήρια μας και για μετά...
Μτφρ.- Desperte y ponemos nuestras alarmas y despues...

Ο μύθος των εξετάσεων

                Ομολογώ πως δεν είχα κατά νου να γράψω για τις αυριανές πανελλήνιες, αλλά κάτι οι πιέσεις φίλων μου που δίνουν, κάτι κι η επικαιρότητα κι οι δηλώσεις Διαμαντοπούλου, πείστηκα πως κάτι πρέπει να πω.

                Ειλικρινά, έχοντας περάσει ένα χρόνο μακριά από τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι εισερχόμενος την ίδια ώρα στην Τριτοβάθμια, έμαθα και μαθαίνω ακόμα πολλά. Το πρώτο εξάμηνο βαρέθηκα να ακούω πόσο καλοί παπαγάλοι είμαστε και πόσο αισθητή είναι η απουσία της κριτικής μας σκέψης. Πόσο κακό μας έκανε η θητεία μας στο σχολείο, πόσο κακό μας έκανε ο ένας χρόνος συνεχούς κι ακατάπαυστης προετοιμασίας για τις εξετάσεις κλπ. Με λίγα λόγια, σε κάθε τους ευκαιρία, οι καθηγητές στη σχολή μας δίνανε να καταλάβουμε πως είμαστε κριτικά κι οξυδερκέστατα μυαλά. Η αλήθεια δε, είναι πως δεν έχουν πολύ άδικο. Ίσως ο  τρόπος τους να ήταν άκομψος, όμως, λειτούργησε αφυπνιστικά.

                Η εμπειρία μου από το extreme sport που λέγεται πανελλαδικές εξετάσεις, με έκανε να σκεφτώ πολλά. Κι εδώ είναι το ζουμί της ιστορίας. Δε σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή, διότι θα ήταν καταστροφικό για το πρόγραμμά μου. Ποιος εγώ; Είχα, ω ναι, πρόγραμμα. Αγαπητά μου ψάρια αν την περίοδο του διαβάσματος σας σας αποπροσανατολίσει, σας σαγηνεύσει, σας τραβήξει την προσοχή κάτι άσχετο με τη μελέτη, σας κεντρίσει το ενδιαφέρον κάτι άλλο, τότε αν έστω για λίγο χρονικό διάστημα αφαιρεθείτε κι αφεθείτε ελεύθεροι και γίνετε παρορμητικοί, θα χάσετε το τρένο των εξετάσεων.

                Και βγαίνει η αγαπημένη μου persona non grata Υπουργός Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων(η αλλαγή της ονομασίας θα έφερνε τις βαθιές τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα δήθεν) Άννα Διαμαντοπούλου και δηλώνει απερίφραστα πως ο στόχος του Υπουργείου θα είναι η διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων των παιδιών κλπ. Πανάθεμά με τι χιούμορ έχουνε οι κερατάδες. Είναι οξύμωρο τι στιγμή που χρησιμοποιείς την τέχνη της παρωχημένης γνώσης και της συγκεκριμένης διδακτέας ετήσιας ύλης, να ζητάς όξυνση της κριτικής σκέψης μέσα από το μέσον. Τι στιγμή που ο μαθητής για να επιτύχει πρέπει να γίνει ρομπότ αποστήθισης περιττών γνώσεων μέσα σε μια χρονιά πολύ μακρά… Ο μαθητής από μικρός μαθαίνει να μαθαίνει. Αδιαμαρτύρητα.

                Πρώτο μάθημα αύριο η Νεοελληνική Γλώσσα. Ίσως το μοναδικό μάθημα στο οποίο ο εξεταζόμενος δοκιμάζεται για την κριτική του ικανότητα και την δική του οπτική. Το μάθημα που χρειάζεται να είσαι διαβασμένος(με άλλο τρόπο). Τώρα όσον αφορά προτεινόμενα θέματα τι να σας πω;! Άγνωσται αι βουλαί του Υπουργείου. Αν έβαζα εγώ όμως θα έβαζα ας πούμε ή την τρομοκρατία συνδυασμένη με το μεσσιανισμό(λόγω της πρόσφατης είδησης με την αμερικανική επιτυχία και την εξόντωση του Νο1 τρομοκράτη- του Μπιν Λάντεν) ή ρατσισμό(λόγω της έξαρσής του και θα ζητούσα παραδείγματα κοινωνικής παθογένειας), ή κρίση της γλώσσας(με συσχέτισή της με τα κοινωνικά προβλήματα)και τέλος το ρόλο των ΜΜΕ στη διαχείριση μιας γενικευμένης κρίσης(νομίζω καιρός είναι να βάλουν και κάτι τέτοιο)! Αυτές είναι οι ταπεινές μου απόψεις…

Σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία, ξεψαρωμένα και με τσαμπουκά!

Υ.Γ. Θυμηθείτε η απομυθοποίηση των εξετάσεων θα έρθει λίγο μετά την εισαγωγή σας στα πανεπιστημιακά πράγματα. Μέχρι τότε υπάρχει καιρός. Έχετέ το όμως στο μυαλό σας μπορεί να σας βοηθήσει!     

                

Show me some mercy…

Κι όλοι αμέσως κραύγασαν ομόφωνα “Αθώος”, “Αθώος”!!!

Πριν από δεκαπέντε μέρες και κάτι(εντάξει υπάρχει ένα θεματάκι με το timing μου αλλά το δουλεύουμε)βγήκε η Πρωτοβάθμια απόφαση για την επιβληθείσα ποινή στον Τάσο Μαντέλη, ο οποίος ήταν άμεσα εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο της Siemens. Και ήταν πέρα για πέρα εξοντωτική…

Και για να σας θυμίσω δυο-τρία πραγματάκια της προαναφερθείσας υπόθεσης, το σκάνδαλο αφορά τυχόν λάδωμα(εξετάζεται ενδελεχώς-λέμε τώρα)πολιτικών και υψηλών ισταμένων δημοσίων οργανισμών όπως του ΟΤΕ από την γερμανική εταιρεία της Siemens, σχετικά με συμβάσεις προμήθειας υλικών, υπηρεσιών και συστημάτων στο ελληνικό δημόσιο. Η φάση με τις “μίζες” όπως όλοι έχουμε λίγο-πολύ ακούσει.

Κι έπειτα από δύο χρόνια τριβής, κι αφού η ιστορία είχε σκάσει και δε πουλούσε άλλο στα media, η Ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη! Η Νέμεσις έπεσε σαν κόλαφος-κεραμίδα γαρ, στον πάλαι ποτέ αποδιοπομπαίο τράγο των ΜΜΕ. Εξιλαστήριο θύμα θα τον αποκαλούσα προσωπικά… Κι αφού οι παρθενόπες των media ανακάλυψαν τη διαφθορά στον κόσμο και το ύψιστο οικονομικό έγκλημα που ξέσπασε έτσι ξαφνικά, αφού τον πέρασαν πολλάκις από τη γκιλοτίνα-η άκαμπτη κι αμερόληπτη Ελληνική Δικαιοσύνη του έριξε μια εξοντωτική καμπάνα για γέλια!

Ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή(πάει να πει πως σε κανά μήνα είναι έξω για λευκό ποινικό μητρώο και για καλή διαγωγή), ποινή 7.000ευρώ(ενώ κατηγορείται για κατάχρηση 200.000ευρώ) κι ένα χρόνο αποστέρησης των εκλογικών του δικαιωμάτων παρακαλώ!!! Τον εξοντώσατε! Τον σβήσατε από το χάρτη, τον μαδήσατε! Νισάφι πια…  

Η αιδώς κι η δίκη για τα οποία μίλησε ο Πλάτωνας, η τσίπα δηλαδή κι η δικαιοσύνη, τα δύο όπλα της νομοθετικής εξουσίας, φάνηκαν στην απόλυτη εφαρμογή τους.

Ζούμε διαρκώς ένα καθεστώς ατιμωρησίας κι αυθαιρεσίας αυτών που μπορούν. Δεν είναι μόνο ο Μαντέλης σ’ αυτήν την ιστορία. Έπρεπε να πάρει πολλούς η μπάλα. Βγήκε βρώμα για μπόλικα ονόματα αλλά καλύφθηκε αμέσως. Αποσιωπήθηκαν πολλά στοιχεία στην ιστορία.

Η απόφαση της επιτροπής εφέσεων ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Αλλά ειλικρινά αυτό που μ’ απασχολεί έντονα, δεν είναι η μη καταδίκη του Μαντέλη, που προσωπικά πιστεύω πως επρόκειτο και για πιόνι της υπόθεσης, αλλά το γεγονός ότι ούτε καν στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης δε ρίξανε εκδικάζοντας μια βαρύτερη ποινή(κι ας μην εφαρμοζόταν). Δηλαδή ή μας έχουν για πρόβατα ή μας έχουν απλά χεσμένους!