Σήμερα κατέβηκα στο Χαλάνδρι να δω γνωστούς-ές μου που θα συμμετείχαν στην μαθητική παρέλαση. Εν τη θεωρία και εν τη πράξει εγώ, πλέον, δεν συμμετέχω. Κι άλλοτε που συμμετείχα(είναι προαιρετικό)δεν το έκανα με ιδιαίτερη θέρμη γιατί ήμουνα κοντούλης και με βάζανε πάντα τελευταίο. Κι εγώ πάσχιζα να χωθώ όσο πιο μπροστά μπορούσα. Να είμαι δε και παραστάτης όνειρο απατηλό… Στο δια ταύτα, είδα πιτσιρικαρία αρκετή. Άλλο, όμως, με προβληματίζει. Γιατί κάνουμε ακόμα παρέλαση; Είναι, λέω, ένα απλό εθιμοτυπικό. Την ουσία τη θυμόμαστε; Κι αν ναι πόσο καλά γνωρίζουμε τα ιστορικώς πεπραγμένα; Γνωρίζουμε τα ιστορικώς καταγεγραμμένα που δεν είναι ιστορικώς αποδεδειγμένα. Κι αν μας δινόταν η ευκαιρία να μάθουμε θα το θέλαμε; Το τελευταίο καιρό ακούω και ψιλοψάχνω αίολες απορίες του τύπου: «Πόσο Έλληνας είσαι;», «Τι είναι Έλληνας;», «Είσαι απόγονος του Σωκράτη;» και γενικότερα ό,τι σχετίζεται με νέα εθνικουπαρξιακά ερωτήματα. Η αλήθεια είναι πως αρχίζω κι απομυθοποιώ κάποιες πάγιες αξίες μου. Δε λέω πως ήμουν και ποτέ φανατικός αλλά πίστευα στο γενικό εθνικό φρόνιμα. Ο φυσικοθεραπευτής μου μου λέει «παπάρια»! Σύμφωνα με αρκετές γνώμες που έχω ακούσει κι έχω συλλέξει, από κάποιους διαβασμένους συγκεντρώνω το εξής: Είμαστε ένα πολυπολιτισμικό κράμα, ένα μείγμα πολλών εθνοτήτων. Δεν υπάρχει γνήσιος απόγονος του Έλληνα Σωκράτη. Από το Βυζάντιο και μετά, συμπεριλαμβανομένης και της εποχής της τουρκοκρατίας, δεν υπάρχει 100% Έλληνας. Κι ερωτώ εγώ που υπάρχει γνήσιος Έλληνας, Ισπανός, Γάλλος, Ιταλός κλπ από τότε που ήρθε η παγκοσμιοποίηση; Ποια είναι η εθνική μας ταυτότητα κι αν έχουμε αξίζει να την υπερασπιστούμε;
Και συλλογίζομαι διότι σιγά-σιγά τραντάζονται αξίες κι ιδανικά που κρατούσαν τον κόσμο συγκροτημένο κι ενωμένο σε χαλεπούς καιρούς. Αμφισβητούμε διαχρονικές αξίες όπως η πίστη σε κάτι ανώτερο-έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα αγνωστικισμού, το έθνος-εθνικό φρόνημα και αγάπη για την καταγωγή σου η οποία αρχίζει και σε προβληματίζει και η οικογένεια που εδώ και μια δεκαετία περνάει αρκετή κρίση σα θεσμός επειδή η κοινωνία εκπηγάζει μια ευρύτερη εσωστρέφεια η αλήθεια είναι.
Κι επιστρέφω στο νόημα της παρέλασης. Το όλο επιφανειακό σκηνικό με το δήμαρχο(τον εκάστοτε)να καταθέτει ένα στεφάνι σ’ ένα μνημείο και να συγκινείται, η καθιερωμένη στρατιωτική επίδειξη-δήθεν επίδειξη δύναμης κι ασπίδα προστασίας των κρατικών κι εθνικών συμφερόντων, τα πιτσιρίκια που παρελαύνουν, τα περισσότερα δε ξέρουν καν γιατί κι όταν μαθαίνουν από την ιστορία του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου φρίττουν με τους κακούς Τούρκους βασιζόμενα στην αμεροληψία και στην αυτούσια παράθεση των ιστορικών δεδομένων, όλα αυτά, λοιπόν, με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Όπως προείπα τυγχάνουν, απλά, επιφανειακά επικοινωνιακά τρικ που συντηρούν ένα λανθασμένα στημένο εθνικό φρόνημα. Διαβάζοντας ιστορία, βιβλία που δεν έχουν δημοσιότητα, θα μάθω-ουμε πολλά.
Κι επιστρέφω στο νόημα της παρέλασης. Το όλο επιφανειακό σκηνικό με το δήμαρχο(τον εκάστοτε)να καταθέτει ένα στεφάνι σ’ ένα μνημείο και να συγκινείται, η καθιερωμένη στρατιωτική επίδειξη-δήθεν επίδειξη δύναμης κι ασπίδα προστασίας των κρατικών κι εθνικών συμφερόντων, τα πιτσιρίκια που παρελαύνουν, τα περισσότερα δε ξέρουν καν γιατί κι όταν μαθαίνουν από την ιστορία του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου φρίττουν με τους κακούς Τούρκους βασιζόμενα στην αμεροληψία και στην αυτούσια παράθεση των ιστορικών δεδομένων, όλα αυτά, λοιπόν, με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Όπως προείπα τυγχάνουν, απλά, επιφανειακά επικοινωνιακά τρικ που συντηρούν ένα λανθασμένα στημένο εθνικό φρόνημα. Διαβάζοντας ιστορία, βιβλία που δεν έχουν δημοσιότητα, θα μάθω-ουμε πολλά.
Δε σχηματίζω θεωρίες συνωμοσίες, όμως, προβληματίζομαι έντονα και μπαίνω σε διαδικασία σκέψης κι αμφισβήτησης. «Cogito ergo sum» σε αντιδιαστολή με το «Πίστευε και μη ερεύνα». Το μόνο που γνωρίζω, παρά ταύτα, είναι πως η Επανάσταση το ’21 δεν έγινε επειδή περνούσαν καλά οι Έλληνες με τους Τούρκους(λόγια δημοφιλούς συγγραφέα ειπωμένα πριν από ένα μήνα). Αυτό το υποθέτω με σιγουριά.-αν υπάρχει κάτι τέτοιο;!
