Έχει κι ένα επίτευγμα η σημερινή δημοσιογραφία.Δίνοντας λόγο σε αμόρφωτους παρουσιάζει την κοινωνική αμάθεια.
Όσκαρ Ουάιλντ

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας!

The road to Athens
Ήταν Τρίτη και ξύπνησα πουρνό-πουρνό κι εγώ για κάτι γραφειοκρατικές δουλειές που είχα στο κέντρο της Αθήνας. Και ξεκινάω, με το πρωινό μου καφεδάκι στο χέρι, ωραία και καλά το ταξιδάκι μου…
Και καταφθάνω σχεδόν ανώδυνα, πράγμα εξωπραγματικό για Αθήνα πιστέψτε με. Οι γραφειοκρατικές μου υποχρεώσεις διήρκησαν κάτι λιγότερο από καμιά ώρα. Θαύμα! Κι έχοντας άπλετο χρόνο στην διάθεσή μου είπα να κάνω καμιά βολτίτσα… Βρίσκομαι κοντά στο Νοσοκομείο Παίδων « Η Αγία Σοφία». Λέω: «και δεν μπαίνω μέσα». Η κίνησή μου, βέβαια, δεν ήταν τυχαία ούτε απόρροια ενός αργόσχολου. Ήμουν περίεργος να δω από κοντά και εις βάθος το κτιριακό συγκρότημα-θαύμα που δημιουργήθηκε προσφάτως. Το πρώτο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά με δωρεά της Πρέσβειρας καλής θελήσεως της UNESCO και Προέδρου του συλλόγου «Ελπίδα» Μαριάννας Βαρδινογιάννη! Πράγματι σπουδαία ενέργεια! Μπήκα, λοιπόν, και όντως παρατήρησα πως πρόκειται για μεγαλόπρεπο και ουσιαστικό έργο. Δουλειά όχι αστεία.      
Η βόλτα μου ήταν σύντομη. Μπήκα, είδα, έκρινα. Σε άλλο άρθρο θα το εξυμνήσω ως οφείλω…Μέχρι κι εκείνη τη στιγμή όλα normal. Μπαίνω στο λεωφορείο του γυρισμού. Μόλις είχε λήξει το απεργιακό ωράριο. Δίπλα μου ένας παππούς “βουκολικός ποιητής”-αλλα επιστροφή στην φύση με χαρακτηριστική Θεσσαλιώτικη προφορά. Κοντά μια Κυρία που τα ‘χε βάλει με θεούς και δαίμονες. Έχωνε αβέρτα για την μείωση των συντάξεων, για μνημόνιο και τα σχετικά. Οδηγός ο κλασσικός «Ελληνάρας», με κομπολογάκι, σιγοτραγουδούσε ,μάλλον, κάτι σαν Καρρά, φραπεδιά κ.λπ. Κι έρχεται η φάση. –Αμάν, πια μου πήρατε το κεφάλι!(οδηγός)-Τι μιλάς εσύ ρε τα τσεπών’ ς τα 50.000 και μ’ λας;(παππούς)-Έλα οδήγα εσύ ρε αν γουστάρεις!!(οδηγός)-Τι μας λες ρε τεμπελχανά, πήγαιν’ τσέπω’ ς τα κηφήνα!(παππούς)-Γέρο έλα οδήγα εσύ εγώ σταματάω!(οδηγός)-Άι οδήγα ρε μην σου φέρ’ κανά μπαστούν’ !(παππούς)-Τέρμα κατεβαίνω!(οδηγός)-Μα τι πράγματα είναι αυτά σταματήστε σας παρακαλώ πολύ!(Κυρία)-Καλά!!(Και οι δύο)… Εγώ χαμογελάω. Η απόλυτη σκηνή σουρεαλισμού! Με τη μια επικράτησε άκρα του τάφου σιωπή! Το σουρεάλ σε όλο του το μεγαλείο!!!! Έτσι απλά…           

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστώ για τα σχόλια σας!