Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση

            Το ξαφνικό "κατέβασμα" της ΕΡΤ σηματοδότησε την πιο γρήγορη κι άμεση λαϊκή αντίδραση που εγώ προσωπικά έχω δει. Φωτιά πήραν τα social media, βρήκε ζουμερό θέμα κι ο τύπος ενώ η κινητοποίηση της κοινής γνώμης έγινε με φοβερά αντανακλαστικά. Η κοινωνία συμπαρίσταται εμφατικά στους εργαζομένους της δημόσιας τηλεόρασης που προχώρησαν και στην κατάληψη του ραδιομεγάρου στην Αγ. Παρασκευή.

            Η κυβερνητική τριάδα έκανε φάουλ σε μία στιγμή καίρια. Πήρε μια πρωτοβουλία άστοχη δίχως να υπολογίζει στην αντίδραση της καταπονημένης κοινωνίας και ίσως το πληρώσει με νέες εκλογές.

            Η ελληνική πολιτική σκηνή εκτέθηκε δια αντιπροσώπου. Δείτε προσεχτικά τα ντοκουμέντα και θα αντιληφθείτε το γιατί. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοινώνει κάτι σημαντικό. Έχει προετοιμάσει το λόγο του, έχει προβάρει τα σημεία που χρειάζονται "χρωματική" ενίσχυση και τονισμό, αλλά δείχνει εμφανέστατα πως δεν καταλαβαίνει τι περιγράφει και τι λέει. Τονίζει λάθος λέξεις, δίνει έμφαση σε άσχετα σημεία, έχει εντελώς άστοχο ύφος, εν ολίγοις απαγγέλλει, δεν ανακοινώνει πολιτική, κυβερνητική απόφαση που θα επηρεάσει μία πραγματικότητα. Έχει ύφος δήθεν αυστηρό, με αυτοπεποίθηση, αλλά καθόλου επιβλητικό και σίγουρο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έχει ιδέα για τι πράγμα μιλάει. Οι πολιτικές φιγούρες ή μάλλον καρικατούρες δε γνωρίζουν τι σημαίνει επικοινωνιακό στήσιμο, οι ομιλίες τους είναι μια κοψιά με συχνές επιτηδευμένες επαναλήψεις-μετρήστε τον όρο διαφάνεια-αδιαφάνεια πόσες φορές ειπώθηκε-αλλά δεν τονίστηκε.

            Το ότι η ΕΡΤ αποτελούσε τον πλέον κρατικοδίαιτο οργανισμό είναι μία γενική παραδοχή. Οι σπατάλες και τα υπέρογκα ποσά που πληρώνονταν παραγωγές κι εργατικό δυναμικό βγήκαν στη δημοσιότητα κι ακόμα κι αν τα μισά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, έκανε την ΕΡΤ φορολογικό παράδεισο και γη της επαγγελίας για τους φερέλπιδες δυναστείες. Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, πως με το καθεστώς αδιαφάνειας-αρχίζω και αντιπαθώ αυτούς τους πολυφορεμένους όρους-και τις πελατειακές σχέσεις συντηρούσε πολυάριθμο ποσοστό διοικητικών υπαλλήλων εφ' όρου ζωής και με ελάχιστη παραγωγική προσφορά.

            Η βιτρίνα της ΕΡΤ δε θα δυσκολευτεί να βρει απασχόληση σε κάποιο μεγάλο κανάλι της ελληνικής TV. Η "πλέμπα", αναμενόμενα την πλήρωσε πάλι. Οι εργαζόμενοι που παράγουν έργο και ζουν στην κόψη του ξυραφιού της καθημερινότητας. Δύσκολοι καιροί για μονιμότητα.

            Τα όσα προβλήθηκαν και ανακοινώθηκαν σχετικά με το σχεδιασμό της νέας ΕΡΤ, το νέο όνομα αυτής ΝΕΡΙΤ(δε λέει με τίποτα), ακούγονται εξαιρετικά ωραία, εκσυγχρονισμένα και σύμφωνα με το ευρωπαϊκό μοντέλο μιας δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, εναρμονισμένα με την πραγματικότητα ακολουθώντας το στόχο της ανάπτυξης. Αυτά και μόνο είναι τρομαχτικά αν αναλογιστούμε πως ποτέ δεν εφαρμόζονται τόσο ωραιοποιημένα πλάνα.

            Ο τρόπος που αποφασίσθηκε το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι ενδεικτικός του πως λειτουργεί την τελευταία πενταετία η προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία σ' αυτόν τον τόπο. Πονάει δε πολύ να αντιλαμβάνεσαι πως διοικείσαι από άτομα πνευματικά κατώτερα του αναμενομένου. Η εξουσία ανέκαθεν ήταν αγαθό επίκτητο για τους ικανούς, για εκείνους που μπορούσαν να ελέγξουν και να παρακινήσουν μία μάζα. Σήμερα φαίνεται πως ξεμείναμε με το κληροδότημα της αριστοκρατίας της μεταπολίτευσης κι αυτό και μόνο είναι η κατάρα μας.