Ο Αυτοκράτορας πίσω στην Πόλη!

            
             
              Αρχικά, να ξεκαθαρίσω πως ο γράφων είναι ΠΑΟΚ, κάτι το οποίο δε διαπραγματεύεται. Το βράδυ της Κυριακής, όμως, όχι ότι αλλαξοπίστησα, αλλά πανηγύρισα σαν να κέρδιζε η δική μου ομάδα! Ήταν τέτοια η ταύτιση μου με την προσπάθεια του Ολυμπιακού που με το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη επισκίασα με τις φωνές μου τους κρότους από τα δυναμιτάκια που ακούστηκαν στη γειτονιά μου…  Ο Ολυμπιακός είναι, πλέον, Πρωταθλητής Ευρώπης κερδίζοντας παράλληλα τον ευρωπαϊκό σεβασμό, το θαυμασμό και την αναγνώριση όσων το βράδυ της 13^ης Μαΐου ταυτίστηκαν μαζί του.

             Οι ερυθρόλευκοι κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, που τους ήθελαν όχι απλά εκτός τελικού αλλά εκτός final four, αντιπαρατάχθηκαν με πάθος και φιλοδοξία στο παρκέ της “Sinan Erden Arena” έτοιμοι να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις ό,τι τους αναλογούσε. Και η μοίρα τους δικαίωσε… Δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάκτηση του τροπαίου στη Ρώμη, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και έγραψαν ιστορία στην Κωνσταντινούπολη. Σε χώμα ελληνικό. Στη συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κι η ιστορία έμελλε να γραφτεί ηρωικά, χιτσκοκικά. Με ένα αλήστου μνήμης ντεμαράζ, οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς γύρισαν ματς 19 πόντων κι έστειλαν τη “ρώσικη αρκούδα” από νωρίς σε χειμερία νάρκη… Τον επίλογο έγραψε ο εκπληκτικός Γιώργος Πρίντεζης με χουκ στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα έπειτα από ασίστ του MVP του final four Βασίλη Σπανούλη.

             Σε όλο το παιχνίδι ο Ολυμπιακός έβλεπε την πλάτη της ΤΣΣΚΑ. Οι Ρώσοι ήταν συνεχώς μπροστά στο σκορ λόγω της υπεροχής τους κοντά στη ρακέτα. Με τους Κιριλένκο, Κριάπα και Κρστιτς να κυριαρχούν στους αιθέρες, ο Ολυμπιακός έπρεπε να ρισκάρει από την περιφέρεια, τουλάχιστον στην επίθεση. Στην άμυνα χτύπησε τα match-up με βοήθειες και πολλές παγίδες πράγμα το οποίο του απέφερε και πολλά κλεψίματα. Ωστόσο και οι δύο ομάδες υπέπεσαν σε πολλά λάθη ,20-20, κάτι το οποίο δε βοήθησε να δούμε μπάσκετ υψηλού επιπέδου.

            Η Ελληνική ομάδα, όμως, έδωσε μία πρωτόγνωρη παράσταση. Παπανικολάου, Μάντζαρης και Σλούκας πρωτοστάτησαν στην ανατροπή, ειδικά ο πρώτος, βάζοντας τρομερή ενέργεια μέσα στο παρκέ και παίζοντας την κάθε άμυνα σαν να είναι η τελευταία. Τα ελληνόπουλα συμπαρέσυραν και τους ξένους της ομάδας κι έτσι φτιάξανε ένα σύνολο με μέταλλο νικητή-δημιουργία του μεγάλου Ίβκοβιτς.

            Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί έδειξε ότι το ήθελε περισσότερο. Έδωσε μάλιστα ένα ηχηρό χαστούκι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας που ξεκίνησε να χτίζει ομάδα με ηγεμονικά συμβόλαια, ξεχνώντας ότι τα τρόπαια θέλουν προσωπικότητες, ομοψυχία και τσαμπουκά.        

            Το κατόρθωμα του Ολυμπιακού θα μείνει στην Ιστορία. Άλλωστε, η ιστορία του Δαυίδ με το Γολιάθ είναι η πλέον χιλιοειπωμένη και αγαπητή στον κόσμο…