Έχει κι ένα επίτευγμα η σημερινή δημοσιογραφία.Δίνοντας λόγο σε αμόρφωτους παρουσιάζει την κοινωνική αμάθεια.
Όσκαρ Ουάιλντ

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Η Τέχνη της Προπαγάνδας

Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, ούτε αρπάζω κάθε ευκαιρία για να μεμψιμοιρώ και να ψέγω. Κάθε άλλο, πιστεύω στην ανταγωνιστικότητα και στην κοινωνική εξέλιξη, μέσα από θεμιτά μέσα. Και συμμετέχοντας στη χθεσινοβραδινή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας μπορεί να ένιωσα για στιγμές ηττημένος κατά κράτος και ολοκληρωτικά ανήμπορος κι ότι όλες οι πράξεις ακτιβισμού ή αντίδρασης που είναι ενάντια στο κατεστημένο είναι εκ προοιμίου καταδικασμένες, ωστόσο, ένιωσα πως κέρδισα σε κάτι…
Κέρδισα σε γνώση κι εμπειρία(πόσο σπουδαία αγαθά). Η γνώση του να ξέρεις, να γνωρίζεις πως λειτουργεί ένα σύστημα, ένας μηχανισμός. Να ξεχωρίζεις τι είναι αληθές και τι όχι, να βλέπεις ξεκάθαρα και ίσα τον (πραγματικό) κόσμο πίσω από τον (επιφάνεια) κόσμο. Να παρακολουθείς το χάος και πως άνθρωποι μέσα από αυτό διακρίνονται σαν τη μύγα μες στο γάλα για την ανθρωπιά τους-ποιοι είναι σκάρτοι και ποιοι όχι. Να καταλάβεις τι είναι διατεθειμένος να κάνει κάποιος για τη σκοπιμότητά του είτε είναι πιόνι και δρα πίσω από το πρόσχημα του ότι εκτελεί εντολές, είτε είναι το μεγάλο ψάρι που θέλει να εκμεταλλευτεί μια κατάσταση προς όφελός του. Και φυσικά, η εμπειρία του να έχεις δει πως αγανακτεί κι αντιδρά ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων και πως οι λίγοι που έχουν εξουσία έναντι των πολλών, στέκουν ,προκλητικώς, ευθυνόφοβοι και πλουσιοπάροχα κεκαλυμμένοι από τα εγκλήματά τους.
Η χθεσινοβραδινή “παράσταση” είχε πολλές εικόνες. Από τη μία εντός του κοινοβουλίου οι “μεσσίες” αυτού του τόπου συζητούσαν για το παρόν ενός πολύπαθου λαού και συγκρούονταν με ένταση και δηκτικότητα υπό το “βλέμμα” της κάμερας, βεβαίως, προβαίνοντας συχνά-πυκνά σε λαϊκίστικες ενέργειες και βαρύγδουπες-αερόλογες κουβέντες χωρίς ουσιαστικό νόημα. Την ώρα που σύμφωνα με όλους παίζεται τόσο μεγάλο διακύβευμα για τη σωτηρία του τόπου. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο το μνημόνιο θα ψηφιζόταν, απλά πολλοί πολιτικάντηδες θεώρησαν επίκαιρο να ταχθούν με το λαό και να εμφανίσουν ψήγματα ευθιξίας. Στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Από την άλλη πλευρά, τα ΜΜΕ λειτουργούν ως φορείς έκφρασης της (κυβερνητικής) εξουσίας. Ο καθείς, βέβαια, με το δικό του απαράμιλλο στυλ με μία κοινή συνισταμένη, όμως, όλοι. Τη κερδοφορία. Επιλεκτικές λήψεις από τη διαδήλωση στο κέντρο, εικόνες μονομερείς που δείχνουν τους κουκουλοφόρους να καίνε δημόσιες περιουσίες κι όχι τον απλό κόσμο να ασφυκτιά και να λιποθυμά από την ασταμάτητη ρήψη δακρυγόνων της αστυνομίας, εμπρηστικές και τρομοκρατικές δηλώσεις για να σπείρουν πανικό και να ψηφισθεί ταχιά το σωτήριο μνημόνιο. Έλεγχος και κατεύθυνση του πλήθους προς τον δικό τους προσανατολισμό και συστηματική αποσιώπηση της αλήθειας των γεγονότων. Ή απλά προβάλλουν ένα καλά μονταρισμένο υλικό που τα φορτώνει στους κουκουλοφόρους ή αλλιώς γνωστούς-άγνωστους. Και πόσο δύσκολο είναι να βρεθούν αυτοί οι “αναρχικοί” ταραξίες; Κι όσο για την ΕΛ.ΑΣ., είχε κι αυτή προμελετημένο το πλάνο της για να καταστείλει τους πολύ επικίνδυνους πολίτες που κατευθύνονταν προς το μετρό κατεβαίνοντας την Ερμού. Τους κύκλωσαν και στο κέντρο του πλήθους μία βόμβα δακρυγόνου. Α ρε μάγκες με στολή! Αλλά όχι απλά εκτελούν εντολές
Συμπερασματικά, έτσι έχουν τα γεγονότα. And that’s the way the cookie crumbles” (Θεός για μια εβδομάδα-Jim Carrey). Δε θέλω να είμαι μάντης κακών αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Δεν έχω πρόταση και λυπάμαι. Κάτι πρέπει να αλλάξει πραγματικά. Μήπως εμείς; Ας πω πως βλέπω μόνο τις αρετές των ανθρώπων κι αφού δεν είμαι αλάθητος, δε θα αναλύσω τα λάθη των άλλων… Γκάντι. Και κ. Παπαδήμο, εθνική επίγνωση όχι εθνική απόγνωση.
Καλό σας βράδυ!

Υ.Γ. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε...

                     




1 σχόλιο:

  1. Μπράβο Χρήστο! Παρουσίασες την κατάσταση σε όλη της την έκταση με εξαιρετικά εύστοχο τρόπο και το θάρρος του λόγου σου!!!Απλά περήφανη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για τα σχόλια σας!