“Είδα το Ξηρό στην πλατεία”

Αυτοβιογραφικό σημείωμα.

Βολτάρεις το βράδυ και αράζεις με την παρέα σου στην πλατεία. -Τι κάνεις πριν κοιμηθείς; -Νυστάζω ρε! Κάπως έτσι διαλύεται ο χαβαλές κι επιστροφή στο σπίτι. Στη διαδρομή με το φίλο σου σας σταματάει πεζούς, πολύ κινηματογραφικά, ένα αμάξι. Ανοίγουν οι πόρτες και επιτηρητικά προς το μέρος σου έρχονται δυο τύποι Άμποτ και Κοστέλο.

-Ταυτότητα παίδες!

-Γιατί τι έγινε;

-Έτσι απαντάς εσύ όταν σου ζητάνε ταυτότητα;

-Εεεεε,ναι;!(σωστά;)

Η πρώτη γνωριμία. Τσεκάρεις το αμαξάκι οκ λες έχει τρεις ασύρματους, νορμάλ, αλλά σαν Παντελίδης να μου ακούγεται αυτό στο ραδιοφωνάκι. Τελοσπάντων, στο προκείμενο.

-Μπορώ να δω κι εγώ τη δική σου;

-Ορίστε!(δείχνει την ταυτότητα)Ντάξει;Στο τμήμα τώρα.

-Βάστα ρε συ γιατί τι έγινε;(στο 'πα ρε έχεις φάτσα περίεργη ξυρίσου)-(παίζει να 'ναι η έκτη φορά που με πάνε στο τμήμα)-(στο 'πα ρε ξυρίσου)!

-Πάμε για εξακρίβωση στοιχείων.

-Άντε πάμε...

Στο τμήμα κι ενώ η διαδρομή θύμιζε λίγο τσάι και συμπάθεια αναρωτιέσαι τώρα τι παίζει να 'χεις κάνει λάθος στο roleplay ή να έχουν κάνει λάθος αυτοί στην εναλλαγή bad cop-good cop. Η φάση είναι λίγο σουρεάλ κι ενώ σκέφτεσαι ότι όντως αυτό που παίζει χαμηλά είναι Παντελίδης. Φτάνεις. Χαιρετάς ευγενικά τον σκοπό, σου σκάει χαμόγελο αλά Φιλιππίδης στο 50-50 όταν κάνει παγαποντιά. Τρομάζεις και προχωράς διστακτικά.

Στην ασφάλεια...

-Τι έχουμε εδώ; Τι έχουν τα παιδιά;

Πετάγεσαι εσύ, έτσι ρε για να καθορίσεις ποιός είναι το Α male.

-Ε, τίποτα για μια εξακρίβωση στοιχείων ήρθαμε.

Κοιτάζονται σκαλωμένοι μεταξύ τους. Αιφνιδιάστηκαν.

-Μάλιστα...Πού μένεις;

(Σπίτι μου). Μένω εκεί δα...

-Μάλιστα. Εσύ;

(Δίπλα από το γείτονά μου). Ε ναι κι εγώ μένω...

Εκείνη τη στιγμή που ο ευγενικός “Χόντορ”-επίκληση στο Game of Thrones ανάθεμα-καταγράφει ευβλαβικά τα ονόματα και τα λοιπά στοιχεία, παρατηρείς ένα μαυσωλείο “Ξηρός”. Να μη ξέρεις αν μπήκες σε αστυνομικό τμήμα ή διαφημιστική εταιρία. Δύο ταμπλό γεμάτες από φωτογραφίες, καλλιτεχνικές τω όντι, της πριμαντόνας, της αστυνομικής έξαψης. “Ανφάς”, προφίλ, εν απουσία μιας καλογυρισμένης “ντακφέις”. Αποκορύφωμα. Η στιγμή που βλέπεις στην επιφάνεια εργασίας το πορτραίτο-ποιού Ντόριαν Γκρέι-του Χριστόδουλου ντε. Εμμονή. Διάολε αναρωτιέσαι επικυρήχθηκε για 1εκατομμύριο ευρώ. Είναι δυνατόν να μην είναι η πιο επιθυμητή persona του LAPD(Λεκανοπέδιο Αττικής Πολίς Ντιπάρτμεντ).

-Παιδιά είστε καθαροί. Εντάξει, δεν βρήκαμε κάτι.

(ρε βούτηξα μια mentos από το περίπτερο)-(σκάσε ρε)! Εντάξει είμαστε;

-Ναι,ναι παιδιά!

-Καλό βράδυ!

Βγαίνεις από το τμήμα νυσταλέος, όχι εσύ ο άλλος βασικά. Εντάξει έχασες το χρόνο σου, αλλά και πάλι σκέφτεσαι προκλητικά. “Ρε, είδα το Ξηρό στην πλατεία...” Σςςςς, άσε μην τον τρολάρεις!