Dum Spiro Spero…

                                                                                   

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη προβλέφθηκε η έκρηξη στο Τσερνομπίλ και αρκετά άλλα. Μεταξύ αυτών προαναγγέλλεται και ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος δίχως να έχει γίνει αναφορά πρωτύτερα σε Α’ και Β’. Με το «πέμπτο σάλπισμα» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Μάλιστα η διάρκεια του Πολέμου λέγεται πως θα είναι πέντε μήνες.

Ξέχωρα των προφητειών ειλικρινά πιστεύω πως η τρέχουσα ειδησεογραφική επικαιρότητα προκαλεί ποικίλα συναισθήματα όπως δέος, ταραχή, τρόμο, προβληματισμό και εν γένει ψυχοπλάκωμα. Εύχομαι να προκαλέσει και κινητοποίηση.

Πρωτίστως, τα γεγονότα στην Ιαπωνία ήρθαν να θυμίσουν στον άνθρωπο πως όσα τεχνολογικά θαύματα κι αν κάνει δεν μπορεί να υπερκεράσει τη δύναμη της φύσης. Η φύση σταδιακά θα εκδικείται ολοένα και πιο πολύ την υπεροψία του ανθρώπου και η άσβεστη μεγαλομανία του θα εναλλαχθεί με το αίσθημα της επιβίωσης… Η Γη και η φύση μας καταριέται γιατί ασελγήσαμε εμείς πάνω στον πλανήτη. Παραλάβαμε ένα φυσικό περιβάλλον φιλικό προς εμάς και από μόνοι μας καταφέραμε να το στρέψουμε εναντίον μας.

Το τσουνάμι των δέκα μέτρων έσβησε ακόμα και πόλεις ολόκληρες από το χάρτη της Ιαπωνίας. Στο Σεντάι, στη Μιναμισόμα, στο Νατόρι, στο Μιγιάγκι. Τα βλέμματα, όμως, επικεντρώνονται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες και στα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας που απειλούν με κλιμακωτές εκρήξεις. Η απειλή της εξάπλωσης της ραδιενέργειας έχει σε εγρήγορση όλους τους αρμόδιους φορείς. Η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας καθησυχάζει. Ο πανικός είναι το μόνο που δεν χρειάζεται τώρα. Κι αφορμισμένος από αυτό είμαι αναγκασμένος να πω πως ΘΑΥΜΑΖΩ την κυβέρνηση της Ιαπωνίας για την παροιμιώδη ψυχραιμία της στη διαχείριση τέτοιας κρίσης. Οι δικοί μας εδώ ούτε μια οικονομία δε μπορούν να βάλουν στη θέση της. Λαμπρότερο συγκριτικό  παράδειγμα περί πολιτικής ικανότητας και μη δε θα μπορούσε να υπάρχει. Και μη ξεχνάμε πως τούτη την ώρα και με τον σεισμό των εννέα ρίχτερ της Παρασκευής, οι Ιάπωνες ζουν τη δεύτερη βιβλική-ανθρωπιστική καταστροφή της ιστορίας τους μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και την ρίψη της ατομικής βόμβας σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Η σύγκριση, μολαταύτα, κρίνεται αδόκιμη.

Ο κόσμος μας παίζει τη νεκρώσιμη μελωδία του Mozart κάτω από τις ιαχές της καταστροφικής λαίλαπας των γεγονότων. Η θεομηνία στην Ιαπωνία μου γεννά ερωτήματα για το υπαρξιακό μας γίγνεσθαι. Μου προκαλεί, επίσης, απορίες. Μα περισσότερο με τρομάζει. Δε θα μοιρολογήσω, αλλά θα προβληματιστώ.

Υ.Γ. «Έφυγε» ο αιρετικός κι εκκεντρικός Μανόλης Ρασούλης. Ο Mr. για όποιον αρέσω για τους άλλους δε θα μπορέσω! Ο Μεγάλος Κρητικός Συνθέτης, που πολλάκις αντιτάχθηκε στο λεγόμενο «μουσικό καθεστώς» άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη κάτω από αδιευκρίνιστα αίτια. Το μουσικό του έργο αλλά κι η έντονη ιδιοσυγκρασία του τον καθιστούν αναντικατάστατο.

Υ.Γ.2 Ας είναι καλά κι ο Τράγκας με την καθημερινή πρωινή του εκπομπή στο real fm που μας κάνει και γελάμε λίγο και καλημερίζει κάθε Έλληνα απογραφόμενο πολίτη. Υποκλίνομαι στο δημοσιογραφικό του μεγαλείο!